Wat is verschil tussen biogarde stand of roer?

Je hebt verschil tussen 'gewone' yoghurt en biogarde, en ook tussen stand en roer.

Het verschil tussen yoghurt en biogarde zit in de bacteriën die aan de melk toegevoegd worden om deze te laten fermenteren (d.w.z. de suikers omzetten in zuur, die de melk laten stollen naarmate het geheel zuur wordt)
- In yoghurt zitten de 'klassiekers' Lactobacillus delbrueckii ssp. bulgaricus en Streptococcus salivarius ssp. thermophilus.
- In biogarde heb je andere bacteriën, die echter een vergelijkbare werking hebben: Lactobacillus acidophillus en de Lactobacillus bifidum.
Het verschil tussen wat de ene en de andere bacteriën doen, zit vooral in wat ze doen met de suikers die ze fermenteren: in een 'gewone' yoghurt ontstaan zogenaamde linksdraaiende en rechtsdraaiende zuren (vooral melkzuur), waarvan alléén de rechtsdraaiende door ons lichaam kunnen worden afgebroken. De bacteriën in biogarde laten vooral rechtsdraaiende zuren ontstaan. Of dat beter of slechter voor onze gezondheid is, is nooit bewezen ondanks jaren van onderzoek hiernaar, en de pogingen van de fabrikanten om dit wetenschappelijk te bewijzen (denk aan Yakult-achtige producten)
Daarnaast zijn er verschillen in de textuur en smaak van biogarde en yoghurt. Biogarde is wat milder van smaak en romiger.

Daarnaast heb je een verschil tussen stand en roer, en dat geldt zowel voor yoghurt als voor biogarde.
- Stande biogarde (of yoghurt) fermenteert in het potje zelf, op een relatief hogere temperatuur rond de 45°C. Hierdoor stolt het geheel veel sneller (zo'n 4-6 uur), en er vormen zich veel zuren, en minder complexe polysachariden. Hierdoor is deze variant naast vaster van structuur, iets zuurder, minder romig, en bij het roeren iets wateriger. Na een tijdje heeft deze soort de neiging om wat vocht (wei) los te laten, dat je overigens prima kan opeten.
- Roer biogarde (of yoghurt) fermenteert in een grote tank, met een aanzienlijk lagere temperatuur, rond de 32°C. Het proces duurt veel langer, soms tot 20-24 uur, en de bacteriën hebben extra tijd om complexere polysachariden te vormen, die het product een romige, zachte structuur geven. De potjes worden dan afgevuld en voorzien van deksel.