Hoe kan ik mijn vriendin overhalen om meer te eten?

Je moet eens laten zien hoe lekker gezond eten kan zijn ;)
zoek eens recepten op internet en ga eens iets voor haar klaar maken!

je houd een eet middag en gaat ongelooflijk veel eten of gaat met haar pikniken of iets maken bv koekjes

Weet je zeker dat ze zo weinig eet, of doet ze alleen op school alsof? Er zijn (veel) meiden die denken dat het interessant is om op school te lopen miepen over eten, terwijl ze thuis gewoon braaf hun bordje leeg eten. Dom gedoe.

Als je zeker weet dat ze echt weinig eet, ben je een hele goede vriendin als je haar eens serieus vraagt waar ze mee bezig is. Heeft ze een eetstoornis? Dan krijg jij het in je eentje echt niet voor elkaar dat ze meer gaat eten.

Praat daar dan eens met haar mentor over en vraag of die het er met haar ouders over wil hebben (dan ben jij niet de boodschapper en je mentor houdt heus wel z'n mond over zijn informatiebron als je dat vraagt). Als ze echt een eetstoornis heeft, is dat echt belangrijk genoeg.

Leg haar rustig uit dat ontbijten heel belangrijk en gezond is. Je zegt dat ze actief is, sport ze veel? Dan moet ze gezond eten toch ook belangrijk vinden? Ontbijten is namelijk écht heel belangrijk, als je nooit ontbijt is de kans om dik te worden groter (wetenschappelijk bewezen). Zeg ook dat het nogal raar is dat ze wel snacks als M&M's eet maar niet gewoon gezond eten. Als ze wel snacks kan eten, waarom dan niet normaal eten?

Het klinkt misschien heel knullig, maar als ze zo doorgaat kan het best wel eens wat ernstiger worden... maar zeg dat maar niet tegen haar, want ik denk dat dat nogal een averechts effect zou hebben. (mijn vriendinnen zouden in elk geval behoorlijk pissed zijn als ik dat tegen heb zou zeggen)

Als ze echt een eetstoornis zou hebben kun jij daar helaas weinig aan doen en moet ze professionele hulp krijgen. Helaas kun je haar daar niet toe dwingen. Ze moet dan zelf inzien dat haar eetgedrag niet normaal en ongezond is.

Het hoeft natuurlijk geen eetstoornis te zijn (met een psychische oorzaak). In dat geval kun je haar erop wijzen dat zij op deze manier haar hele stofwisseling om zeep helpt. Hoe minder je eet, hoe langzamer het "kacheltje" gaat branden. Totdat het op de spaarstand gaat en haar lichaam alles, maar dan ook ALLES, gaat opslaan als vet. Het denkt nl. dat er een hongersnood is uitgebroken en gaat dan heel zuinig verbranden. Met als gevolg dat ze bij wijze van spreken al dik wordt van een appel. Ik zeg het met opzet wat overdreven, maar het is wel waar. En dit kan gevolgen hebben voor de rest van haar leven, in die zin van dat zij altijd moeite kan blijven houden om op gewicht te blijven. Bovendien is er een verhoogd risico op ziektes en aandoeningen wegens een tekort aan belangrijke voedingsstoffen. Dus "niet eten" is niets om stoer mee te doen, je neemt een behoorlijk risico!

Wil ze dat? Nee? Dan vanaf nu weer normaal ontbijten, lunchen en avondeten. En 2x wat gezonds tussendoor. Haar lichaam zal weer aan het eten gaan wennen en ze zal weer op een normale manier honger krijgen. En als je je lichaam voedt (met gezond eten) op het moment dat je honger krijgt, verbrandt het heel efficient alle voedingsstoffen en kom je niet aan.

Je kunt hier bekijken wat je vriendin op een dag ongeveer moet eten om gezond te blijven: http://www.voedingscentrum.nl/nl/eten-gezondheid/gezond-eten/hoeveel-per-dag.aspx

Toegevoegd na 7 minuten:
Een tip: zeg dit tegen haar en houd er verder over op. En wel om de volgende redenen:

1. haar eetgedrag is niet jouw verantwoordelijkheid. Je zegt haar nu duidelijk hoe jij erover denkt en that's it.
2. hoe meer jij je bezorgdheid gaat uiten hoe meer aandacht het haar oplevert. Dus zal ze haar gedrag niet zo snel veranderen. Schenk er liever geen aandacht meer aan, negeer het eetgedrag. Eet lekker je eigen broodje en laat haar maar op een zuurtje zuigen als lunch. Zeg er niets van, niet positief, niet negatief.

Mocht je een vermoeden hebben van een eetstoornis (en patienten kunnen dit vaak heel goed verbergen!) dan kun je dit uitspreken naar een volwassene (bijv. leraar op school, vertrouwenspersoon, je ouders). Maar ook dan geldt: meer kun je niet doen.

Succes en sterkte.

Ik zou met je zorgen naar een mentor of leerlingbegeleider stappen.

Jij zegt dat je wel gelooft dat ze geen honger heeft, ik heb daar direct al wat meer twijfels over. Meisjes die een eetstoornis hebben (of hard op weg zijn die te ontwikkelen) roepen namelijk niet de hele dag dat ze zo'n honger hebben, maar niets eten omdat ze willen afvallen.

Die meiden hebben over het algemeen dondersgoed door dat als het bekend wordt dat ze zich uithongeren, mensen zich zorgen gaan maken, en die mensen ze zouden kunnen dwingen om meer te eten. En meer moeten eten is hun grootste angst.

Dus bedenken ze verhaaltjes waarom ze niet eten. Nee, ik heb gewoon niet zo'n honger, ik krijg niets door mijn strot. Oh kijk, ik koop M&Ms, niets aan de hand.

Iemand die niet ontbijt, 's avonds niet eet, en op school alleen een zakje M&Ms naar binnen werkt, heeft natuurlijk wél honger.

Het zou kunnen dat ze een eetstoornis aan het ontwikkelen is. Het zou ook kunnen, zoals in een eerder antwoord al wordt gezegd, dat ze vooral interessant probeert te doen alsóf ze een eetstoornis heeft, maar thuis gewoon wel eet. Maar ook dan is haar eetgedrag op school (en dat interessant doen op zich) zorgelijk, en kan het uitgroeien tot iets ernstigers.

Misschien zie ik het te zwart in en is er niet zoveel aan de hand. Maar dat risico zou ik niet nemen. En als er wel wat aan de hand is, kun jij in je eentje niet zoveel doen. Je bent haar vriendin, niet haar hulpverlener. Praat er daarom over met iemand die meer kan betekenen, zoals dus een mentor of leerlingbegeleider.