waar komt een moerbei vandaan en wat kan je er zoal mee doen?

Azië is voor de meeste moerbeien de plaats van herkomst, alhoewel ze ook in Noord-Amerika, Afrika en het Midden-Oosten groeien. In Europa zijn de zwarte en rode moerbei de meest bekende soorten. De zwarte moerbei werd rond de 17e eeuw voor het eerst naar Engeland geïmporteerd. Waar de moerbei uiteraard vooral gebruikt wordt als voedingsmiddel, wordt het door onder andere de traditionele Chinese geneeskunst ook als medicijn gebruikt.
In Nederland is de moerbei relatief onbekend. De moerbei is afkomstig uit een geslacht van zo’n 10 tot 16 soorten bladverliezende bomen uit de moerbeifamilie. Deze familie is ook wel bekend onder de naam ‘moraceae’. Er is echter nogal wat verdeeldheid over welke soorten nu wel of niet tot deze familie behoren.
Moerbeien kunnen uit zaad opgekweekt worden en dit heeft eveneens de voorkeur, omdat de planten dan vaak een betere conditie hebben. Er wordt echter ook vaak gekozen om ze op te kweken uit grote stekken, omdat deze gemakkelijker wortel schieten. De plant waaraan de moerbei groeit wordt anderhalf tot twee-en-een-halve meter hoog.

De zwarte/donkere versies van de moerbei worden gezien als de meest gezonde versie, ondanks dat de eigenschappen nagenoeg overeenkomstig zijn en hun potentie onderling niet bijzonder veel scheelt. Het voordeel dat donkere versies bezitten is het grotere aandeel antioxidanten.

Je kunt ze gebruiken in gebak, in een fruitsalade, door de meusli, of gewoon als handfruit.