Klopt deze stelling?

Absoluut niet. De stelling die ik zou willen deponeren is:

Hoe meer je weet, des te beter besef je dat je niets weet.

Toegevoegd na 1 minuut:
oh, en waarom niet? Dat zou betekenen dat de meest geleerde mensen van de wereld het minst gelukkig zouden zijn. Is volgens mij niet zo.

Hoe minder je weet, hoe gelukkiger je bent...

Dus: Nee...

Toegevoegd na 11 minuten:
Maar wel bijna hetzelfde, maar je mag het niet omkeren...

nee klopt niet,hoe meer je weet hoe beter ,je leert van dingen en kun je foutjes voorkomen ,daar wordt je dan gelukkiger van...met een groot relativeringsvermogen kun je weer verder..

hoeveel je weet heeft niets te maken met het al dan niet hebben van een positieve instelling.
om gelukkig te kunnen zijn moet je toch een zekere mate van positiviteit hebben.

Hmmm... Ik denk dat ik straks best wel gelukkig zou kunnen zijn als ik na de afronding van mijn universitaire studie een belangrijke baan krijg met een goed salaris...

Nou... er zit toch wel iets in die stelling. Want een kind, dat nog heel weinig weet, is in zijn onschuld vaak heel gelukkig.

Nee, want hoe minder je weet hoe meer je met onkennis gaat invullen. Mensen worden vaak heel bijgelovig van niet weten en halen zich de meest onwaarschijnlijke rampscenario's in hun hoofd.

Ik kan wakker liggen van een bepaald beeld dat die avond toevallig voorbijkwam op tv en wat ik niet meer uit m'n kop krijg. Ik kan dan de hele nacht pijn, verdriet en onmacht voelen om dat ene beeld dat toevallig mijn netvlies kruisde...
(een mishandeld dier, een kind dat stervende is van de honger, een goederenwagon vol joden etc)
Op dat moment voel ik me ongelukkig, en had eigenlijk gewild dat ik dat beeld niet had opgevangen, die avond.
In die zin klopt de stelling wel.

Ik denk dat het ligt aan je vermogen om de dingen die je weet en ziet een plek te kunnen geven en ook van je af te kunnen zetten. Dat je er ahw dus mee om kunt gaan.

Wanneer je alle ellende opslaat zul je daar inderdaad niet gelukkiger van worden.
Veel mensen die dat echt niet kunnen plegen zelfmoord, soms al op jonge leeftijd.

Aan de andere kant kun je ook veel genoegen, plezier en voldoening putten uit de dingen die je ziet en leert.
Zolang je zelf een goede balans weet te behouden in je hoofd, kun je er gelukkig bij blijven.

Ik denk dat er wel momenten zijn waarop deze stelling klopt, maar het geldt niet voor alles.
Het is niet nodig om alles te weten. Soms kom ik wel eens dingen te weten waar ik zeker niet gelukkig van word.
Ik denk ook dat je dingen uit elkaar moet halen: Meer weten in de zin van meer kennis vergaren is altijd goed. Maar bijvoorbeeld te weten komen dat de man van je beste vriendin vreemd gaat maakt je absoluut niet gelukkig. Dat is geen kennis.

Mijn inzien is hoe meer je weet hoe meer je moet doen,op mijn werk althans,maar dan komt wel iedereen bij je om te vragen,omdat ze weten dat als jij het niet weet niemand het weet,maar uiteindelijk wel een tevreden gevoel want je kunt er mensen mee helpen.dus ik wordt er niet ongelukkiger van.eerder gelukkiger als je weer iemand hebt geholpen die met een tevreden gevoel naar huis gaat.