Wie kwam op het idee om buslijnen te nummeren?

Waarschijnlijk is niemand op dat idee gekomen. Nummeren van bepaalde zaken is al zo oud als de wereld. Denk aan de nummering van bijbelteksten en hoofdstukken, en de nummering van de pianosonates van Chopin. Heeft maar één doel: snel iets terug kunnen vinden.

Zolang er ergens maar één buslijn rijdt, is nummering niet nodig, maar zodra er meer bussen gaan rijden, onstaat vanzelf de behoefte om de boel te gaan nummeren. Als jij gaat verhuizen naar een grachtenpand met 12 kamers schrijf je niet op de verhuisdozen "achterkamer 2e verdieping", maar kom je vanzelf op het idee om de deuren van je 12 kamers en je verhuisdozen te nummeren. Dat werkt efficient voor de verhuizers. Hoe korter de aanduiding (en dat gaat juist zo handig met nummers) hoe minder je hoeft te schrijven, en hoe minder snel het fout gaat.

Toen we nog maar 1 televisiezender hadden was er ook geen noodzaak om die zender Nederland 1 te noemen. Dat werd pas nodig toen er netten bijkwamen. En zo nummeren we alles, om overzicht te houden en snel en efficient te werken. Denk aan bankrekeningnummers, burgerservicenummers, telefoonnummers, huisnummers, postcodes en groepen op de basisschool. Dat is allemaal ook nooit bedacht, maar was alleen maar een logisch gevolg.

Overigens is een nummering niet altijd noodzakelijk. NS-treinen hebben ook geen nummer (tenminste niet gangbaar als aanduiding voor passagiers) en de metro in Londen ook niet. Daar werken ze gewoon met lijnnamen, en dat gaat ook prima. En er zijn zelfs middelbare scholen waar leerlingen niet in klas 2 of groep 4 zitten, maar in groep groen, oranje of blauw. Dat blijkt ook prima te werken ;-)