Help, mijn moeder met borderline komt morgen onverwachts. Hoe voorkom ik dat ik me door haar emotioneel laat chanteren?

Question

Mijn moeder is een borderliner. Ze heeft een tijdje geleden een serieuze zelfmoordpoging gedaan. Deze week is ze uit de kliniek gekomen na een gedwongen opname. Ik heb haar sinds die tijd niet meer gezien (ze wilde dit niet). Ik ben zelf hard aan het vechten tegen angst, dat gaat net een beetje beter. Hoe voorkom ik dat ik me laat meeslepen in haar emoties en manipulaties (alles is altijd mijn schuld, geen goede dochter enz).

Toegevoegd na 2 dagen:
Inmiddels is de dag geweest dat mijn moeder zou komen. Alle zorgen voor niets? Ze is niet gekomen. Aan de ene kant een opluchting, aan de andere kant weer een afwijzing.

Toegevoegd na 2 dagen:
Inmiddels is de dag geweest dat mijn moeder zou komen. Alle zorgen voor niets? Ze is niet gekomen. Aan de ene kant een opluchting, aan de andere kant weer een afwijzing.

 · Accepted Answer

Uit deze vraag en ook uit je vorige vraag leid ik af dat je relatie met je moeder een erg moeilijke is. Je houdt van haar, want het is toch je moeder, maar tegelijkertijd maakt zij het jou erg moeilijk. Als ik het eerlijk mag zeggen, dan heb je eigenlijk geen moeder. Niet zoals iemand een moeder zou moeten hebben.

Het kan goed zijn dat dit verdriet en die eenzaamheid je nu die klachten oplevert die je nu hebt. Ik weet niet of er nog meer speelt, daar kennen we jou natuurlijk niet goed genoeg voor. Het is tijd geworden dat je jouw gevoelens die opgeroepen worden omdat je moeder komt serieus neemt. Je bent er gewoon niet aan toe om weer geconfronteert te worden met haar afwijzing. Tegelijkertijd zou je nu iemand willen hebben die wel voor je zorgt en lief voor je is. Het is een wens die niet uit gaat komen dat weet je zelf ook wel. Jullie zitten samen in een moeilijke rol en versterken elkaars reacties.

Het beste advies dat ik je nu kan geven is dat je zelf eerst sterker moet worden en het verdriet en de teleurstelling een plek moet gaan geven. Daarna kun je een nieuwe relatie met je moeder opbouwen. Eentje waarin je de dingen anders gaat doen en daardoor ook een andere reactie van haar krijgt. Nu is dat (nog) niet mogelijk omdat de gevoelens van teleurstelling en verdriet ervoor zorgen dat je je reacties niet onder controle hebt.

Spreek morgen af met iemand anders om tijdens het bezoek van je moeder aanwezig te zijn als een soort buffer. En dan vraag je je moeder om afstand te nemen. Het is beter om elkaar nu even niet te zien totdat jij het weer aan kan. De beste manier om dit te zeggen weet je zelf wel. Misschien moet je een smoesje gebruiken of misschien kan je eerlijk zijn, dat kan ik niet beoordelen.

Heel veel sterkte we leven hier met je mee!

 · Answer

Wat een vervelende situatie voor je.
ik kan me goed voorstellen dat dit heel erg lastig is voor je en helaas heb ik ook geen pasklaar antwoord voor je.
Blijkbaar heb je in het verleden een aantal nare confrontaties met jouw moeder gehad en ben je bang dat dit nu weer zal gebeuren. Je geeft ook aan dat je zelf op dit moment ook niet heel lekker in je vel zit, dus dat werkt ook niet mee.

Als het je lukt zou je het volgende kunnen proberen.
Wanneer ze langskomt kun je aangeven dat ze welkom is onder een aantal, door jouw gestelde voorwaarden, als ze zich daar niet aan kan houden is het verstandiger dat ze voorlopig even niet langskomt. Ik snap dat het lastig is want het is toch jouw moeder. Maar het is echt heel verstandig om vooraf een aantal heel duidelijke spelregels op te stellen en je daar ook aan te houden, misschien is er iemand in jouw omgeving (vriend(in), broer/ zus, oom/ tante) die er ook bij aanwezig kan zijn zodat het voor jou misschien iets makkelijker is om voet bij stuk te houden.

Heel veel succes!

 · Answer

Heeft je moeder niet overlegd over haar komst en je domweg gezegd dat ze zou komen? Zeg dat bezoek af en vertel haar dat jij het initiatief zal nemen om haar een keer uit te nodigen wanneer jij er aan toe bent en wanneer het jou uitkomt. Mocht ze boos worden dan vind ik dat je je daar niet zo heel veel van moet aantrekken omdat je in haar ogen toch al geen goede dochter bent. Wat je ook doet; het deugt niet of het is verkeerd, toch? Dan kun je toch het beste handelen zoals het jou uitkomt? Dat is beter voor jezelf maar bedenk dat je moeder uiteindelijk ook meer heeft aan een evenwichtige dochter die duidelijk aangeeft wat ze wel en niet wil.

Toegevoegd na 1 uur:
Ik zag pas na plaatsen dat ik in 'vragen aan vrouwen' terecht was gekomen. Mijn excuses maar ik laat toch mijn antwoord maar staan in de hoop dat je er iets aan hebt.

Toegevoegd na 1 uur:
Ik zag pas na plaatsen dat ik in 'vragen aan vrouwen' terecht was gekomen. Mijn excuses maar ik laat toch mijn antwoord maar staan in de hoop dat je er iets aan hebt.

 · Answer

Het enige wat ik je aanraadt is een afstandelijke/zakelijke houding aan te nemen. Probeer je gevoelens los te maken van de situatie. 
Als jij de vloer moet dweilen, wordt je daar niet emotioneel van. Het is de kunst om die rust mee te nemen naar wat er ook maar gebeurt. Dit is niet makkelijk.

Ik zeg vaak tegen mezelf: "Zandkorreltje"  en daarmee bedoel ik, dat ik een situatie of gevoel klein probeer te maken zodat het niet zo'n impact heeft.

Het "sturen" van je gevoelens kan je eigenlijk alleen maar zelf doen, door je gedachten. Dus als jij nu vast begint met je als zakelijke, professioneel afstandelijke hulpverlener op te stellen, (probeer maar eens een uurtje... JIJ bent de hulpverlener en mag even niet meejanken met anderen.... ) dan heb je best kans dat je er zo doorheen rolt.

Daarnaast nog dit: je hebt recht op je gevoelens. Gevoelens moet je hebben, maar hoe je ze uit naar anderen is een keuze. (soms een moeilijke, maar toch een keuze.) Angst is soms heel terecht als je persoonlijke leefsfeer wordt aangetast door bijvoorbeeld een moeilijke moeder.

Onthou: jij bent niet je moeder. Je bent een geheel eigen mens, met eigen krachten en eigen wensen, dromen en meningen. ZELFS als die anders zijn dan die van je moeder. 
Ik bedoel hier mee te zeggen... je eigen kracht vanbinnen, is het meest nuttig in het verdedigen van je persoonlijke afstand en leefsfeer.

Ik wens je heeeeel veel sterkte, en ik wens je dat je de rol van professionele hulpverlener even tijdelijk kan dragen zodat je het bezoek met je moeder goed doorstaat. 
En wie weet, heeft ze zelf iets gehad aan de opname, dat zou kunnen natuurlijk. 
We gaan welwillend uit van het positieve, maar houden rekening met het feit dat jij jezelf moet beschermen door sterk te zijn.

Succes!!!

 · Answer

Houdt afstand. Ga niet mee in het spel van aantrekken  en afstoten. Blijf neutraal reageren, geef geen kritiek. Ga niet teveel voor haar zorgen. Laat het maar gebeuren. Sterkte. Stel regels voor zover dat kan.

Annswers · Answer

Gewoon laten gebeuren. Zij komt langs en jullie gaan elkaar zien. Wat er verder gebeurt weet je niet. Sta ervoor open en spreek vanuit je hart. Begin met een kopje thee en zie maar,  zij vind het vast net zo eng.

 · Answer

Bij een borderliner dien je je eigen gevoel zoveel mogelijk uit te schakelen.

Zorg er dus voor dat jouw innerlijk niet lijdt onder haar ziekte.

Help haar waar je kunt, vang haar op, geef haar je liefde..maar houd innerlijk wat afstand.

Borderliners hebben vaak moeite met hun 'omgeving' en verwijten die de meest lelijke dingen.

Als het al te dol dreigt te worden..geef haar dan aan dat zij ziek is..en niet jij.

En dat je er ook geen zin in hebt je 'gek' te laten maken door haar en haar..ongegronde.. verwijten.

Word hierbij niet boos of ontstemd..maar denk steeds aan het feit dat je wèl van haar houdt, maar dat die liefde ook een grens heeft.

Sterkte hoor!

Gr. Ton

 · Answer

Wat een moeilijke situatie zeg. Maar dat wist je al.      Zorg dat je morgen niet alleen met haar bent, want je bent net zelf tegen de angst aan het vechten. Laat een vertrouwd persoon in je directe omgeving, je bijstaan. 
De moeilijkheid is dat het je moeder is... Daar kan je niet echt afstandelijk mee omgaan, want het blijft je moeder.
Het afzeggen leid w.s. tot het zoveelste conflict of chantagepoging. 
Stel wel een tijdslimiet, ter bescherming voor jezelf!

 · Answer

Hoi,
Je vraag raakt me erg. Ik heb zelf ook zo'n moeder, en heb ook 8 jaar lang gevochten tegen een angststoornis, net als jij... Dit is idd een heel eenzame en moeizame strijd.
Wat mij erg heeft geholpen (maar dat heeft lang geduurd en is soms nog steeds moeilijk) is het te accepteren.
Probeer de situatie niet te veranderen, hoe graag je dat ook zou willen. Je moeder is wie ze is. Het is eigenlijk nog een kin, waarschijnlijk zul jij at in het contact met haar ook weleens hebben gedacht.
Van daaruit gedacht heb ik op een gegeven moment besloten, dat IK dan maar de moeder moet zijn in het contact.
Dit heeft me geholpen, misschien helpt het jou ook.
Jij bent niet ziek, althans, je hebt geen borderline. Het enige waar JIJ last van hebt, is van het verleden met je moeder, van waarschijnlijk hele nare en beangstigende, verwarrende herinneringen... Laat je niet wijsmaken dat jij ziek bent, dat er met jou iets mis is. Jouw moeder en jij zij 2 verschillende mensen met hele andere achtergronden. Jij bent jij, en daarmee uit.
Besluit voor jezelf dat JIJ sterker bent. Dat je haar aankunt. En stel je grenzen.
Als je dat gaat doen kun je eerst een heleboel weerstand van haar verwachten. Ze zal je weer beginnen te manipuleren. Als dit gebeurd zul je haar weg moeten sturen.
Probeer zo helder mogelijk te zijn tegen haar en uit te leggen waarom je dat doet, en onder welke voorwaarden je haar nog WEL wil zien...
Ik ga misschien even heel kort door de bocht, maar ik heb weinig tijd en wilde toch even reageren omdat mijn gevoel erg naar je uitgaat.
Lieverd, blijf vechten, geef niet op. Op een dag zul je merken; ik ben eruit....
Dat heb je dan ZELF gedaan, en dat is iets om je hele leven te koesteren en trots op te zijn!!!

Liefs

 · Answer

Heb je iemand die jou kan steunen.Een partner of een goede vriendin?Zorg dat je niet alleen met haar bent.Maak haar duidelijk dat je je niet door haar laat manipuleren.Sterkte!.

Help, mijn moeder met borderline komt morgen onverwachts. Hoe voorkom ik dat ik me door haar emotioneel laat chanteren?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (9)

Weet jij het beter..?