Ik ben homo, maar mijn ouders accepteren dit niet en willen me uithuwelijken, wat moet ik doen?

hoe oud ben je? als je boven 18 bent en werkt kan je misschien op jezelf gaan wonen. Of naar de politie want je kan niet trouwen tegen je zin dat is verboden. Zorg eerst dat je VEILIG bent en onderneem dan actie. Als ze het echt doorzetten kan je misschien naar een blijf-van-mijn-lijfhuis voor mannen?

je ouders hebben niets te accepteren, homo ben je dat kies je niet.

Het is een lastige vraag, zeker omdat we je achtergrond niet kennen, ik als Nederlandse zou zeggen, pa, ma, rot op, ik wil niet trouwen, maar kan me voorstellen dat het in jou geval anders ligt. Vanuit mij is het makkelijk om te zeggen dat je het je ouders moet vertellen dat je a. niet wil trouwen en b. homo bent. Hoop dat ze het het uiteindelijk toch accepteren, hoe lastig ook. Succes!

Toegevoegd na 1 minuut:
Zoals mijn voorganger ook zegt, zorg eerst dat je zelf veilig bent en blijft!

Ik zou proberen je ouders ervan te overtuigen dat je geaardheid geen gril is die overgaat als je getrouwd bent.

Heb je familie die je hierbij kan helpen? Geef in ieder geval niet toe aan de wens van je ouders.

Als je geen familie hebt die je steunt, vraag dan je huisarts om hulp. Hij kan misschien bemiddelen of hulp van derden inroepen die je ouders kunnen overtuigen.

Maar als je denkt dat je gevaar loopt, ga dan, zoals in antwoord 1 al werd gezegd het huis uit.
In dat geval zijn er instanties die hulp bieden.

Het is idd lastig om antwoord te geven omdat er weinig info over jezelf staat maar:
Ik vind het belachelijk dat ze je niet accepteren!! jij schrik toch ook niet als iemand zeg dat hij hetero is..

wat je kan doen is je gevoelens op een brief schrijven dat aan je ouders geven en zelf even weggaan. Dan kunnen ze het over hun heen laten komen en jij hoef dan niet in spanning af te wachten!!

En laat hun vooral niet beslissen met wie je gaat trouwen!! belachelijk gewoon!! en het is zoals ik al gelezen heb verboden om iemand tegen hun wil in te laten trouwen!!! je moet doen wat je hart zeg en niet wat die van hun zeg! anders zal je nooit gelukkig zijn

Dat mag niet in Nederland. In ieder geval neem je zelf voor geen millimeter tw wijken voor jouw kortzichtige ouders. Bedenk ook, waar je ook vandaan komt, er zijn in die landen veel jongens en meiden, die hun eigen toekomst blijven bepalen en staan voor hun eigen keuzes. Je moet in ieder geval volhouden dat je niet gedwongen gaat trouwen, wat er ook gebeurt. Wordt desnoods een bitch. Neem eens contact op met het COC in Amsterdam (zie telefoonboek) of ga eens bij die arabische homobar praten in Amsterdam. Maar geef wel wat info over jouw leeftijd, woonplaats en afkomst

Toegevoegd na 8 minuten:
En of je een jongen of een meisje bent.

Wat je nu moet doen ?
Je moet nu een keus maken ; de belangrijkste uit je leven vermoedelijk.
Kies je voor een leven dat je ouders, je cultuur, je omgeving van je verwachten ? Of kies je voor jezelf en je eigen geluk ?
De consequenties van beide keuzes zijn heftig ; in het ene geval moet je jezelf verloochenen, in het andere loop je het risico te moeten breken met je familie.

Voor 'ons westerlingen' is de keus eenvoudig (hoewel ook niet 'makkelijk') ; familie die jou niet wil / accepteert, ruil je in voor je zelfgekozen ' familie' van vrienden en gelijkgezinden. Wanneer je uit een andere cultuur afkomstig bent., kan dat natuurlijk wat gevoeliger liggen.

Praat met lotgenoten . Mensen die het zelfde hebben meegemaakt en het één of het ander gekozen hebben. Op Internet vindt je ze zeker. Alleen aan de hand van hun verhalen, kun jij voor jezelf de beste keuze maken. Al blijft het hoe dan ook een keus met consequenties.

'Allebei' is helaas voor veel mensen niet weggelegd, vanwege de bekrompenheid van de omgeving.

Als je een etnische achtergrond hebt, zou ik hier eens kijken voor links, informatie, adressen, hulp, want je bent niet de enige met dit probleem:
http://www.cocamsterdam.nl/wat-we-doen/etnische-homoseksuelen/
http://www.stichtingsecretgarden.nl/nieuwsbrief/nb20120117.html
http://www.rozefilmdagen.nl/programma/i-am-gay-and-muslim
Sterkte!

Doorheen alle tijden hebben jongeren ervoor gezorgd dat er verandering kwam in tradities. Doorheen alle tijden gebeurde dit met veel weerstand van degenen die de tradities in stand willen houden.
Onderzoeken hebben al meermaals aangetoond, dat deze hang naar tradities toeneemt als men in groep in een ander land gaat wonen. In het eigen land zijn tradities vaak achterhaald, terwijl ze door migranten kost wat kost worden bevochten. Dit geldt niet alleen voor jouw land, alle migranten uit alle landen vertonen deze neiging, ook geëmigreerde Nederlanders bv.
Ik kan me voorstellen dat het voor je ouders niet eenvoudig is :
- een kind dat homo is, is zelfs in het zogenaamde "moderne Westen" nog voor vele ouders een probleem. Men heeft vaak een beeld van trouwen in het wit, mooi huisje en schattige kinderen. Als je zoon of dochter holibi is valt dit geromantiseerde beeld in stukken.
- uithuwelijken heeft te maken met het willen beschermen van je kind door het aan een goede partner te helpen. Maar vaak spelen ook andere elementen, zoals beloftes aan vrienden/familie, de wil iemand van elders naar hier te halen voor een betere toekomst ...
- jouw cultuur is een groepscultuur. Dat wil zeggen dat de individuele wil ondergeschikt is aan het "bij de groep" horen.
Maar dat jij deze vraag stelt, betekent dat voor jou hier een breuklijn ligt. Je individuele zijn is belangrijk voor jou, maar hierdoor kom je in conflict met de groepsmentaliteit van je ouders.
hoe dan ook, het is jouw leven. Het is voor jongeren van jou afkomst allicht veel moeilijk om tegen de stroom in te roeien. Jullie zouden eigenlijk een soort "jaren 60" moeten kennen waarbij jullie massaal ingaan tegen de gevestigde waarden. Nu moet je je slag alleen voeren wat - denk ik - veel moed vergt.
Ik weet niet wat voor jou de consequenties zullen zijn als je weigert om te trouwen (ik bedoel : hoe je familie zal reageren...). Wat is wel weet is dat de consequenties van tegen je wil met iemand te huwen een zekere garantie is op ongeluk. Jij voelt je immers niet aangetrokken tot de andere sexe, dus zal jij dan je hele leven (of zolang het huwelijk duurt) met iemand moeten leven, vrijen, rondlopen.... waar je je niet toe aangetrokken voelt.
In jouw plaats zou ik gewoon eerlijk zijn tegen je ouders en voor jezelf kiezen. Het wordt allicht wel een moeilijke periode voor jou, misschien betekent dit zelfs een afsplitsing van je familie.