Grote kans dat je later ook zoals je ouders wordt of niet?

Question

Ik vraag me iets af..

Ik heb een relatie met een jongen die in zijn jeugd door zijn vader mishandeld is.
Geslagen, tegen de muur gegooid etc.
Ze gaan thuis ook niet respectvol met elkaar om, verheffen de stemmen tegen elkaar, snauwen elkaar af.
Hij heeft ook totaal geen band met zijn ouders zegt hij, en hij zal blij zijn als hij het huis uit is.

Het is een ontzettend lieve goede jongen, alleen ik heb gemerkt dat hij (als hij geirriteerd raakt) bij mij ook zijn stem verheft, en hij snauwt mij dus ook af als ik iets verkeerd doe, niet elke dag, maar het komt wel eens voor.

Ik heb nu besloten om hem alleen in het weekend te zijn, dan is mijn zoontje bij zijn vader en zal hij dat 'voorbeeld' niet zien..

Nu vraag ik mij dus af, is dat gedrag bij hem nog te veranderen?
Hij wil er aan werken zegt hij want hij wil niet zo tegen mij doen, maar mijn vraag is kan dat wel?
Of zal het altijd weer terug komen..?

Alvast bedankt..

 · Accepted Answer

In de eerste plaats vind ik het heel goed van je dat je hem alleen in de weekeinden ziet dat jouw zoontje er niet is. Je kunt dat kleintje beter niet confronteren met iemand die regelmatig tegen zijn moeder uit de slof schiet. je kunt sowieso beter eerst aan je relatie werken voordat je er kinderen in betrekt.
Je vraagt of dit soort gedrag nog kan veranderen als iemand een slechte jeugd heeft gehad. Het antwoord is ja en nee.  Sommige mensen weten zich daaraan te ontworstelen en nemen zich heilig voor om NIET zo te worden als hun ouders. En het lukt ze vaak ook. Maar vaak zie je dat dat niet lukt. Dat ze het gedrag van hun ouders kopieren en hetzelfde doen bij hun eigen kinderen.

Jouw vriend wil het heel graag anders doen. 
Dat hij zijn stem verheft bij irritatie is dat niet zo erg hoor. Dat doen heel veel mensen. Maar het wordt wel een probleem als hij zich heel vaak ergert (aan niets!) en daar ruzie over maakt. In je vorige vraag heb ik daar ook een en ander over gelezen. Zo lief komt hij niet op mij over. 
Voor je het weet loop jij voortdurend op je tenen om maar te proberen hem niet te irriteren. En dat houd jij niet vol.
Als hij wil veranderen, moet hij jouw hulp daarbij aanvaarden.
Zegt hij iets op een vervelende toon, zeg dan: "ik vind het niet fijn dat je dat zo zegt. Zeg dat anders".
Bovendien heeft hij niet het recht om jou af te snauwen. Zeg dat tegen hem en kruip niet in je schulp.
Laat zeker niet over je heen lopen. Ik heb het idee dat jij jezelf wegcijfert in de angst hem te verliezen.

Als het niet lukt, dan is het verspilde moeite. Dan kun je er beter een punt achter zetten. 
Je bent nog jong en mooi, de ware komt nog wel.

 · Answer

Stem verheffen en snauwen is niet vreemd als je geïrriteerd bent. Het hoeft ook helemaal niet zo te zijn dat hij ook een slechte vader wordt, er zijn ook mensen die juist overbeschermend worden om hun kind niet aan te doen wat zij zelf meegemaakt hebben.

 · Answer

Zoals de ouden zongen piepen de jongen, waar je mee omgaat wordt je mee besmet, en de appel valt niet ver van de boom. Drie clichés die niet voor niets clichés zijn, want er zit - helaas- natuurlijk een hoop waarheid in.

Belangrijk is of je vriend zich bewust is van het verkeerde patroon dat hij heeft aangeleerd, en of hij inmiddels ook heeft geleerd of en hoe het anders kan. Want wanneer hij nooit andere strategieën heeft geleerd dan die die hem thuis zijn aangeleerd, wordt het erg moeilijk om zelf het wiel uit te vinden.

Het kan, het is mogelijk je aan een dergelijke invloed in je jeugd te onttrekken en het volledig anders te doen, maar dat vraagt wel heel veel inzet, een zekere intelligentie en doorzettingsvermogen en steun en liefst ook goede rolmodellen. Ik ken mensen die om die reden besluiten zelf geen kinderen op de wereld te zetten, en dat is in sommige gevallen zeker een zeer juiste beslissing. Want als er eenmaal kinderen zijn en het leven gaat zijn alledaagse gangetje, niet altijd zonder stress, dan ben je niet altijd op je qui-vive en is een primaire aangeleerde reactie er uit voor je het weet. En is er ook voor je het weet schade aangericht.

Je áfsnauwen als je iets 'verkeerd' doet ???? Dan kun je je beter in dit stadium al afvragen of je er wel goed aan doet energie in deze relatie te stoppen........straks zit je met wéér een kind zonder vader.

En dat bedoel ik niet om te veroordelen, maar omdat dat een patroon is je helaas tegenwoordig nogal eens ziet.

 · Answer

Hoi zoekende,
Mijn ervaring ( professioneel) is dat het idd vaak zo is dat deze gedragingen en eigenschappen gekopieerd worden ( onbewust). Jouw vriend heeft tijdens zijn opvoeding niet anders fezien en weet dus feitelijk niet beter. Als je je er zelf van bewust bent dat je de gedragingen van je ouders niet na wil doen tijdens je eigen volwassenheid ben je al heel ver. Je moet echter wel heel sterk in je schoenen staan, wil je deze goede voornemens ook in de praktijk brengen. Mijn advies: zoek voor alle zekerheid hulp. Start bij de huisarts, hij verwijst je verder de goede kant op. Veel succes!

 · Answer

Hij kan langs een psycholoog gaan. Wanneer er iets goed mis zit, kan deze wellicht helpen. En ja, grote kans dat hij het van huis uit heeft. Dan kom je er ook niet 123 vanaf

 · Answer

Je kunt hem het beste heel goed duidelijk maken dat jij je NIET laat afsnauwen.

Wat nou, iets verkeerds doen?
Iedereen doet wel eens iets "verkeerds".

Hij zal er dus heel hard aan moeten werken.
En jij zult heel goed op jezelf moeten passen.
Want je hebt al een zoontje, dus al een mislukte relatie?

Niemand kan in de toekomst kijken.

 · Answer

Het genotype van je vriend heeft hij van zijn ouders, maar hoe hij nu is, wordt ook beïnvloed door de omgeving. Net als dat zijn ouders ook door de omgeving beïnvloed worden. Voor hetzelfde geld waren zijn ouders in een hele andere omgeving opgevoed en hadden zij hele andere aanleg ontwikkeld, en zouden ze hun stem nu niet snel verheffen en agressief optreden.
Het kan heel goed dat jouw vriend, wanneer de omgeving er zo naar staat, hij hele andere aanleg zal ontwikkelen en totaal niet op z'n ouders zal lijken.
Veranderen kan altijd dus maak je vooral geen zorgen. Zolang jullie het fijn samen hebben is het goed.

teusvh · Answer

Als je van jongs af aan hebt geleerd dat conflicten (belangentegenstellingen) kunnen worden opgelost met geweld, imponeren, chanteren en/of manipuleren, dan zit dat heel diep. Rationeel is zo iemand, bij normale intelligenite, zich vaak wel bewust van wat wel of geen maatschappelijk gewenst gedrag is. Maar 'onder ons' of als het spannend wordt valt-ie direct terug in de oude, aangeleerde partonen. Dan zie je hoe hij 'echt is'. Veranderen kan, maar dat duurt lang. Voorwaarde is wel dat iemand ook echt wíl veranderen. En dat weet je nooit zeker.  
NB: wás het maar zo dat iemand nooit heeft geleerd met conflicten om te gaan! Dat valt wel te leren. Maar als je het op de verkeerde manier hebt geleerd moet je dat áfleren. Dat is heel moeilijk.

 · Answer

ik denk dat het kan, hij is zich er bewust van en wil het niet. dus kan hij veranderen.
ik ben het beslist met de anderen eens hoor, zo gaat het vaak.
maar je ziet ook vaak dat je het gedrag van de ouders gaat compenseren.
dus deden zij iets wat jij echt niet leuk vond, dan bestaat de kans dat jij het juist helemaal andersom doet( ook niet altijd het beste)  
goed voorbeeld doet goed volgen samen met het bewust zijn van  bepaald gedrag, kan het best goed gaan dus.

iedereen wil het beste voor zijn kind, maar een kind  moet natuurlijk ook leren dat je een mens bent. de ene dag kun je wat meer hebben als de andere dag. als je maar consequent blijft, en recht vaardig.
als ik in mijn ogen iets doe of iets zeg in het heetst van de strijd ,wat echt niet kan, dan bied ik mijn excuses aan.
(gebeurt haast nooit, maar ik ben nu eenmaal ook weleens uit mijn humeur) ik leg uit dat het niet eerlijk was en hoe het kwam. bijkomend voordeel; de kids zien dat je ook sorry kunt zeggen, en leren het zelf ook.
en zo leren ze ook stemmingen aanvoelen.
niemand kan dag in dag uit, de begrijpende gelijkgestemde opvoeder zijn, was het maar waar!

waarmee ik met mijn verhaal natuurlijk niet jou angst wil afdoen als niet belangrijk. blijf communiceren, zoek desnoods hulp.

 · Answer

Als voor mezelf uit gaat hoeft dit totaal niet ik ben zelf zwaar tegen overgestelde van me ouders maar daar moet ik eerlijk zeggen ik was eigelijk een ongeluk dus hebben ze beiden nooit echt mijn opgevoed zoals .
Mijn moeder reageerde al frustratie haar op mijn af en geloof die slog soms alle kanten en ik heb zelf nu 3 kinderen en heb nooit een klap gegeven of dat ik frustratie af.
Dus ik vind niet dat in algemeen kan zeggen dat men altijd zo als je ouders .
Trouwens ik later me vader leren nou zoals hem ben ik ook totaal niet .

 · Answer

"en hij snauwt mij dus ook af als ik iets verkeerd doe, niet elke dag, maar het komt wel eens voor"???!!! Sorry, maar dit zegt denk ik genoeg… 
Vreselijk dat hij een slechte jeugd heeft gehad en natuurlijk heeft ook hij recht op geluk, maar ik heb mijn twijfels bij jou benadering.  
Kijk uit hoever je dit laat komen, zoek desnoods professionele hulp om te kijken hoe jij het beste met hem om kunt gaan (andersom heeft denk ik niet heel veel zin, anders wordt het relatietherapie terwijl je nog niet eens een relatie hebt). 
Het lijkt alsof je hem nu al gelijk geeft wanneer hij zegt dat JIJ iets verkeerd doet. Daar moet je ontzettend mee oppassen hoor. Ik wens je veel succes en alle liefde.

Grote kans dat je later ook zoals je ouders wordt of niet?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (10)

Weet jij het beter..?