Hoe ga je om met koppige tieners ?

Je zoon is aan het puberen. En ook al is dit heel vermoeiend het hoort bij zijn leeftijd. Hij probeert zijn grenzen uit door ze te overschrijden. Zijn regels in dit huis wel regels? Geven mijn ouders mij niet mijn zin als ik weiger om me aan de regels aan te passen door niet te eten?

In huis zijn ouders degene die de regels bepalen, dus als de regel is: "Eten doen we in de keuken" dan is dat de algemeen geldende regel. Als er een keer een uitzondering op die regel gemaakt wordt, zijn de volwassenen degene die de uitzondering bepalen (bijv. op een keer op een verjaardag eet) en niet de kinderen. Als je zoon zich niet wil aanpassen, moet hij de consequenties daarvan ondervinden: Dan eet hij maar een keer niet. Ook al laat hij het niet blijken, hij zal heus de pest in hebben als jullie gewoon zonder hem gaan eten.

Straffen helpt inderdaad niet. Je krijgt er alleen een heel vervelende sfeer door. De beste tactiek is: "Aanpassen of je doet gewoon niet mee!"

Hij zal dit echt nog wel vaker en met ander dingen uitproberen. Hij wil weten tot hoever hij kan gaan. Probeer hier boven te staan. Laat blijken: Regels zijn regels*! Wordt niet boos, maar wees wel consequent.

* Ook al zijn regels regels, kun je ze in sommige gevallen (niet in dit specifieke geval) wel samen met het desbetreffende kind onder de loep nemen, bespreken en indien nodig aanpassen. Je kind voelt dan dat het wel serieus genomen wordt, dat er naar hem geluisterd wordt en dat hij inspraak heeft. Hij heeft een lastige leeftijd. Hij is niet echt een klein kind meer, maar is ook nog niet groot genoeg om de meeste dingen zelf te doen. Wel krijgt hij de leeftijd dat hij langzaam een aantal zaken in zijn leven zelf wil gaan regelen. Hier moet hij de ruimte voor krijgen.

Nu hoeft hij uiteraard nier de huisregels te veranderen, maar het zal hem goed doen als hij merkt dat hij in een aantal zaken wel serieus wordt genomen.