Moet men altijd direct zijn?

Direct zijn is in de ene situatie het beste, terwijl op andere momenten meer tact beter is. Je zult per situatie een afweging moeten maken, hoe je je opstelt.

Natuurlijk moet je niet altijd direct zijn, oen!

Bovenstaande zin geeft al aan waarom niet. Direct zijn komt soms heel kwetsend over, je moet het weten te doseren. Soms kun je veel beter diplomatiek antwoord geven, zeker als je nog niet weet hoe mensen op je gaan reageren.

Je geeft zelf al antwoord op je eigen vraag: dat je soms 'telurstelling' veroorzaakt bij mensen als je direct bent.

Je stelt mensen niet zo zeer teleur, het is meer dat je mensen ermee kunt kwetsen. Soms moet je tactisch en diplomatiek zijn, soms werkt de directe benadering het beste. Het ligt een beetje aan de situatie en dat is een kwestie van aanvoelen.

Direct-Zijn impliceert dat jouw opvatting een ware particuliere opvatting is die voor jou onuitwisbaar altijd geld en daarom ook het recht heeft verteld te worden. Het is maar de vraag over door geschiedenis en toekomst jouw opvatting altijd overeind zal blijven en of het verstandig is zo onuitwisbaar iets direct te zeggen.
Muziek die ik vroeger niet luisterde, vind ik nu prachtig. Muzikale helden van vroeger, komen nu niet meer voor in mijn muzieklijstje. Waar haal ik dan het recht vandaan voor mezelf en daarna voor de ander om direct te zijn. Is de nuance niet het meest raadzame als het gaat om respect voor jezelf en daarna voor de ander?

Van den Uyl de uitspraak "verkies onwetendheid, als kennis tot ellende leidt" maar misschien had die deze uitspraak ook al van een ander. Lijkt me wel iets van Vondel.
Direct moeten zijn is een soort Calvinistisch idee van eerlijkheid. "Eerlijk duurt het langst" en zo.
Overigens is directheid/eerlijkheid zeer cultuur- en regiobepaald. Het voorgaande gaat meer op voor noordelijk georienteerde regio's. In het zuiden -van zowel Nederland als de zuidelijke landen van de EU - denkt men hier heel anders over.
Tact als tegenovergestelde van directheid kan ook een vorm van overleven zijn." Met stroop vangt men meer vliegen dan met azijn".

Direct zijn is prima.Maar hou het netjes.Je kan iets op vele manieren zeggen. Je moet het zo zeggen dat je de persoon niet kwetst.Direct zijn kan vaak erg hard aankomen en dat is niet leuk voor iemand.Die heeft dan waarschijnlijk een rotgevoel.Je mag wel heel direct zijn vind ik als iemand dat verdient.

Soms is de waarheid..oneerlijk en hard. Met 'direct zijn' bedoel je naar mijn gevoel iets als: Keihard voor iemands voeten gooien dat iets hartstikke fout is.

Terwijl je b.v. ook kunt zeggen: 'Wat jij daar stelt, klopt niet helemaal met de werkelijkheid. Of..'Daarin verschillen wij van mening' Of: 'Ik zie dat net even een tikkeltje anders'

Weet je trouwens dat de Japanner op ongeveer tweeduizend, heel vriendelijke, manieren 'nee' kan zeggen.

Om de ander een beetje diplomatiek te behandelen, breng je het gewoon wat milder, wat vriendelijker. Dat wekt doorgaans ook wat minder weerstanden op.

Netjes, vriendelijk en..de ander in zijn/haar waarde laten, daar gaat het gewoon om.

Groet,

Ton

Waarom zou je ellende, als het tenminste ellende is, in porties toe dienen? Mijn opvatting is en dat heb ik op GV vaak geëtaleerd doe het recht voor zijn raap, maar probeer het niet kwetsend te doen.

Directheid veroorzaakt zeker te weten soms teleurstelling. Ook verdriet en nog veel meer emoties. Indirectheid trouwens ook. Ik zie direct zijn als eerlijk en dus okee. Maar je kunt direct / eerlijk zijn zonder botheid. Je hoeft niet meteen als een stier door de porseleinkast heen te razen, toch?