Ik moet een brief schrijven naar iemand met vier titels. Hoe begin ik dan?

Geachte Heer de Jong zou werken. Of gewoon: Geachte Prof. de Jong. Als je mensen met hun titles aanschrijft is het zeker niet 'beste zusenzo'

Doorgaans gebruik je in de aanhef dan alleen de 'hoogste' titel. Omdat professor officieel geen titel is, spreek je hem/haar aan vanuit de Doctorstitel: Weledelzeergeleerde heer/mevrouw XXX, Iets minder formeel zou je kunnen beginnen met Geachte professor XXX. "Beste" is erg informeel en past niet als je vervolgens de titulatuur gaat gebruiken.

Mensen die alleen "maar" doctorandus zijn, vinden het soms wel aardig als gewone mensen zoals jij en ik, daar een beetje aandacht aan besteden. Maar iemand die professor, èn doctor, èn meester, èn ingenieur is, heeft al zoveel status opgebouwd, dat hij er meestal geen enkele behoefte aan heeft, als dat ook nog eens extra wordt geaccentueerd. Geachte heer, of beste professor is dus prima, en 'meneer' kun je beter niet gebruiken, omdat dat niet zo geschikt is voor een aanhef in een brief. En als je deze geleerde man een beetje kent, dan kun je je brief ook prima beginnen met "Dag professor,".

Bij meerdere titels in het wetenschappelijk onderwijs wordt slechts de "hoogste" titel gebruikt. Voor een hoogleraar (titel: professor.) is de officiële formele titulatuur "hooggeleerde heer/vrouwe" (doorstrepen wat niet van toepassing is). Dan wordt het dus "geachte hooggeleerde heer De Jong" (Het voorvoegsel is met een hoofdletter, want er staat geen naam of voorletters voor.)

Vroeger stond er in agenda's vaak een lijstje met aanspreektitels. Die moest je gebruiken in de aanhef van een brief en op de envelop. Hoogleraar: Weledelhooggeleerde Heer/Mevrouw, doctor: Weledelzeergeleerde Heer/Mevrouw, een meester of ingenieur: Weledelgestrenge Heer/Mevrouw enzovoort. Vroeger sprak je een ingenier zelfs mondeling met zijn titel aan. Dat is inmiddels allemaal erg uit de tijd. Ik ben al veertig jaar ingenieur, maar heb nog nooit een brief gehad die met Weledelgestrenge Heer begon. "Geachte heer" is tegenwoordig deftig genoeg.

Vroeger stond er in agenda’s vaak een lijstje met aanspreektitels. Die moest je gebruiken in de aanhef van een brief en op de envelop. Hoogleraar: Weledelhooggeleerde Heer/Mevrouw, doctor: Weledelzeergeleerde Heer/Mevrouw, een meester of ingenieur: Weledelgestrenge Heer/Mevrouw enzovoort. Vroeger sprak je een ingenieur zelfs mondeling met zijn titel aan. Dat is inmiddels allemaal erg uit de tijd. Ik ben al veertig jaar ingenieur, maar heb nog nooit een brief gehad die met Weledelgestrenge Heer begon. "Geachte heer" is tegenwoordig deftig genoeg.

Je begint met op de envelop,na de naam de letters s.s.t.t. te schrijven. Dat betekent: alle titels voorbehouden en daarna kun je de brief rustig beginnen met Geachte Heer.

Ik begrijp dat de ontvanger van jouw brief 'alleen' academische titels heeft en geen adellijke titels. Als dat zo is, maakt dat de zaak vrij eenvoudig. Als de ontvanger van je brief ook jouw advocaat is (en die zijn allemaal 'meester' in de rechten, dan is dat belangrijker dan al zijn andere verworvenheden en is beter om je brief aan te heffen met 'weledelgestrenge heer,' (wel graag zonder achternaam). Een 'hippe' professor vindt het acceptabel als je je brieft aanheft met 'Geachte heer Afkijker', maar als hij vasthoudt aan normen die nog maar weinig mensen volgen, doe je er goed aan om alle persoonlijke gevoelens overboord te zetten en je brief te beginnen met 'Hooggeleerde heer,', en om hem te imponeren zeker zonder vermelding van zijn achternaam, want zo 'heurt' het. Als je niet weet hoe 'hip' hij is, of hem daarin enige bewegingsvrijheid gunt, zou ik kiezen voor 'Hooggeleerde Heer,'.