Als iets je 'hoog' zit waar zit dat dan hoog? Is dat in je hoofd, in je emoties of in je hart?

Als het je hoog zit! Dan zit het hoog in de/je emoties! Het word je allemaal te veel!

Het is een spreekwoord, dus letterlijk zit het je niet te hoog. Het zit je figuurlijk hoog, en dat is inderdaad in de emoties.

Het ligt eraan wat hetgeen is dat je hoog zit: Wanneer je in je hart geraakt bent door iemand, voel je dat voortdurend in je ziel, je hart, verdriet. Ben je bv erg boos op iemand, dan voel je dat voortdurend in je hoofd, woede.

Dat kan in alle drie. Het is ook niet goed te onderscheiden, want emoties, gevoelens, komen uit je hersenen, en je hersenen zitten in je hoofd. Emoties worden wel vaak geplaatst als komende uit je hart. Maar je hart is slechts een spier en een spier veroorzaakt geen emotie. Als je een groot probleem hebt, waar je niet uit komt, waar je geen beslissing over kunt nemen, verstandelijk gezien, dan kan dat je hoog zitten. Dan zit dat vooral in je hoofd, in je verstand, in je hersenen. Het zit me hoog, betekent namelijk: ik heb er last van, het zit me dwars. Als het op je werk niet goed gaat, dan kan dat aan allerlei dingen liggen, ook soms buiten jezelf om. Dan kan dat je hoog zitten: Die hele werksituatie zit me nogal hoog. Dan gaat het om emoties. Liefdesverdriet, relatieproblemen, dat worden ook wel hartsproblemen genoemd. Die kunnen je heel hoog zitten.

Het is een uitdrukking die direct verwijst naar een lichamelijke beleving die veel mensen zo ervaren. Net zoals dat je teveel werk op je schouders hebt - dan voel je de spanning in nek een schouders. Of bij verliefd: 'kriebels in je buik'. Als iets je hoog zit, is er iets aan de hand dat gepaard gaat met emoties die je nog niet geuit hebt. De spanning wordt voelbaar in je keel. Als je weet dat het vertedering of verdriet is, noem je dat een 'brok in je keel'. Als het frustratie of boosheid is, heb je net zoiets. Als je die emoties te lang wilt controleren of onderdrukken dan gaat het je 'hoog' zitten. De taal bevat vaak meerdere betekenissen. Sommige mensen zeggen dat het 'ze tot hier zit' en houden hun hand onder hun kin. Dat is de grens. Nog hoger, en dan moet het er uit. En net boven je kin zit je mond, en dat betekent dat het gezegd 'moet' worden. Hij 'gooide het er uit' krijg je dan. Interessant toch?