Geen geld van jezelf mogen uitgeven, is dit een `stoornis`?

Question

Ik heb geld, genoeg geld, dat weet ik gewoon. Maar ik kan het niet uitgeven, dan voel ik me zo boos, gespannen, verdrietig en schuldig tegelijk. Zelfs al gaat het om 2 euro, dan nog mag ik het niet van mezelf. Geef ik het wel uit, dan kan ik er serieus om huilen. Dit frustreert mij erg omdat ik hierdoor ook geen leuke dingen mag doen van mezelf, want die kosten vaak geld. Zo is het nu weer zo, mijn vriendenkring is uiteten, en ik ben maar met een smoes thuis gebleven omdat ik dat geld niet kan uitgeven. Het is niet zo dat ik er daardoor als een slons bijloop, want ik vind het wel belangrijk om er netjes en verzorgd uit te zien. Maar meer geld kan ik gewoon niet uitgeven, al zou ik het zo graag willen. Boodschappen doen, ook een crime; alle supermarkten langs, want het ene product is daar toch weer 5 cent goedkoper.

Ik vroeg me af of dit ook soort stoornis of iets kan zijn? En wat kan ik er mee doen,want het belemmert mij enorm.

 · Accepted Answer

Ik heb hier een stukje voor je gevonden dat gaat over waar jij het over hebt: http://yulius.nl/printpdf/1126

Het is dus een vorm van 'dwangstoornis', al is het woord 'stoornis' volgens mij een vervelend woord omdat het suggereert dat je 'zwaar ziek' of 'gestoord' bent. Dat is niet zo. Vormen van 'dwang'  die mensen zichzelf opleggen, komen relatief vaak voor, met name in de vroege volwassenheid. Mensen gaan dan bijvoorbeeld alle kleding in hun kast kaarsrecht leggen en voelen zich rot als niet alles kaarsrecht ligt,  willen al hun activiteiten in schema's weergeven, moeten 6 controleren of de wekker wel aanstaat, enz. (zie link hierboven).

In jouw geval gaat het om het gevoel dat je controle wilt hebben over je geld, en daarom moeite hebt om het uit te geven. Als je geld uitgeeft zonder dat je daar absolute controle over hebt en het zeer goed hebt afgewogen, dan gaat dit gepaard met angst.

Dit verklaart m.i. ook waarom je moeite had om uit eten te gaan met je vriendengroep. De groep kan bijv. besluiten om nog een toetje te nemen en dan kun jij geen 'nee' zeggen om niet flauw te zijn/erbuiten te vallen. Op dat moment verlies je de controle over het uitgeven van je geld en voel je je heel rot.

Voor mij persoonlijk is dit heel herkenbaar. Ik heb het zelf ook lang gehad toen ik rond de 20 was. Laat je niet aanpraten dat je gierig bent, want daar heeft het niets mee te maken. Waarschijnlijk vind je het zelfs makkelijker om geld uit te geven aan anderen dan voor jezelf.

Zoek wel hulp als het je te veel gaat belemmeren in je dagelijks leven. Bijv. bij een GGZ/Riagg (verwijzing verloopt via je huisarts).

Castle · Answer

Als je er zelf last van hebt dan is het inderdaad een stoornis.  Misschien kan je huisarts je doorverwijzen naar een specialist hierin.

Answer

Ja, dit is duidelijk niet een normale manier van reageren op "omgaan met geld".

Ga naar je huisarts, vertel alles of makkelijker, laat hem/haar deze vraag en toelichting lezen, vraag wat je zou kunnen/moeten doen om dit te veranderen. 
Een psycholoog zou hier wel op zijn plaats zijn.

 · Answer

Dat is moeilijk beoordelen op afstand bijv. wat vinden je omgeving van je gedrag en in hoeverre beinvloed het andere dingen. Ik zou het een soort dwangstoornis noemen want daar lijkt het nog het meeste op. Ik zou er wel met mensen over praten en hulp gaan zoeken of krijgen want e hebt er echt problemen mee zeg je zelf. Ik vind het overigens wel een hele leuke stoornis, de meeste mensen inclusief mijzelf hebben bijna ene gat in hun handen ik ga nu altijd met contant geld op stap en reken alles contact van benzine tot massage. Ondanks dt ik ook geld genoeg heb want als ik dit niet doe geef ik het heel impulsief uit merk ik waardoor ik veel domme dingen koop en doe.

Geen geld van jezelf mogen uitgeven, is dit een `stoornis`?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (3)

Weet jij het beter..?