Hoe weet je of je een placebo slikt?

Niet, dat is het hele punt van een placebo.

Als je dat weet, is het geen placebo meer.

Dat weet je niet, en dat is juist de bedoeling! Als je het zou weten dan is het mogelijk dat jouw eigen (on)vermogen om je gezondheid te beïnvloeden het effect tenietdoet. Dan kan niet met zekerheid worden bepaald of het medicijn uitwerking zou kunnen hebben.

Dat weet je als patiënt niet, dat weet alleen de behandelende arts of apotheker. Doe je mee aan een onderzoek naar medicijnen, bv. naar die van een te hoog cholesterol, dan kun je aan de tussentijdse uitslagen wel zien of je een placebo slikt.
Mijn dochter heeft daar aan meegedaan en haar te hoge cholesterol ging naar beneden, toen hadden we al een vermoeden dat het geen placebo was.
Na een jaar kwam de uitslag, ze had de cholesterol verlagers geslikt.

Als je meedoet met een test dan weet je niet of het echt is of niet, dat medicijn. Gewoon je bevindingen vertellen. Zo kunnen de onderzoekers kijken of de werking wel echt van nut is. Want als het geen resultaat oplevert, dan hoeft het in deze vorm ook niet op de markt gebracht te worden.

De grap van een placebo is nu juist dat je dat niet weet. Een placebo, letterlijk 'ik zal behagen', is alleen maar nuttig bij het testen van medicijnen. Een doelgroep wordt verdeeld in twee gelijkwaardige delen. De ene helft krijgt het middel waarvan de werkzaamheid moet worden gemeten en de andere helft een nepmiddel. Ook de verstrekkers weten niet om welk middel het gaat. Vervolgens worden de effecten in kaart gebracht. Zo'n onderzoek heet een RCT, een randomized controlled trial.