De kok die het gerecht heeft gemaakt, en de componist van het liedje, hebben het jou waarschijnlijk wat makkelijker gemaakt om je te concentreren op dat ene heerlijke smaakje, of dat ene instrument.
Of je nu kok, componist, tekstschrijver of architect bent, als je je vak goed beheerst, dan weet je dat "tè mooi, nooit mooi" is, of "tè lekker nooit lekker" is. En tè veel is altijd fout. Goede vakmensen op het gebied van creativiteit weten dat het om de "kunst van het weglaten" gaat.
Als jij je heel goed kunt concentreren op dat ene smaakje in het gerecht, heeft de kok ervoor gezorgd dat hij niet met 10 verschillende smaken heeft gewerkt, maar dat er één hoofdsmaak is, en de rest bijzaak, zodat je niet wordt afgeleid van dat ene heerlijke smaakje.
Zelfde geldt voor de componist. Als hij nog 3 van zulke opvallende mooie instrumenten had verwerkt in zijn compositie, was de kans groot geweest dat je je niet op dat ene mooie instrument had kunnen concentreren.
Kunstenaars (een kok is ook een kunstenaar) weten dat hoe minder ze doen, en hoe meer oog ze hebben voor proportie, hoe geslaagder hun creatie.