Heb ik een eetstoornis?

Weet je van het bestaan van boulimia nervosa? Wat jij beschrijft vertoont daar overeenkomsten mee. Hier kan je een test doen: http://www.boulimiadebaas.nl/zelftest

Het klinkt mij wel als een eetstoornis. Je krijgt niet de juiste stoffen binnen en geeft zelfs aan er niet mee te kunnen stoppen. Dit vind ik erg gevaarlijk. Ook dat je niet wil dat je ouders ervan weten vind ik gevaarlijk. Ook al heb je nu geen ondergewicht je bent niet op een gezonde manier met voeding bezig. volgens mij kun je het best hulp inschakelen van een professional. (bijvoorbeeld een diëtiste) het lijkt mij niet verstandig dit buiten je ouders om te doen. Bovendien heb je hun steun waarschijnlijk hard nodig. Succes en wees alsjeblieft zuinig op jezelf!

Ik zou zeggen ja.
Hoewel dat een diagnose is die gesteld moet worden door een arts/psychiater.
Ik heb zelf al een tijdje Anorexia Nervosa en ben hier voor in behandeling en ik ben ook diverse keren opgenomen geweest.
Mensen met Anorexia hebben (groot)ondergewicht.
Mijn BMI is rond 11.
Wat jij beschrijft moet haast wel Boulimia Nervosa zijn.
Een vriendin van mij(die ik in een kliniek voor Eetstoornissen heb ontmoet)heeft dit ook.
Mensen met Boulimia hebben meestal een gezond gewicht of zijn soms zelfs iets te zwaar.
Je BMI is dus niet te hoog om een eetstoornis te hebben.
Boulimia wordt minder snel herkent omdat patiënten dus niet extreem mager worden en niet stoppen met menstrueren.
Zoek zeker hulp.
Veel Boulimiapatienten ontwikkelen uiteindelijk Anorexia of een combinatie van beide.
Ik zeg zelf uit eigen ervaring:als je eenmaal zover in een eetstoornis wegzakt is er bijna geen weg terug.
En daar voel je zo eenzaam en ongelukkig in..

Ja, als je zulke eetbuien hebt en expres overgeeft, heb je inderdaad een eetstoornis.
Eetbuien en daarna overgeven is vrij typisch voor boulimia nervosa.

Dat je bmi en gewicht niet te laag zijn, betekent niet dat je geen eetstoornis hebt. De term eetstoornis gaat over je gedrag, dat je geen normale en gezonde manier hebt.
Lichaamsgewicht en bmi zijn bij mensen met een eetstoornis vaak niet goed als gevolg van de eetstoornis, maar dat is niet per definitie zo. En zeker bij iemand met een ´beginnende´ eetstoornis, kunnen lichaamsgewicht en bmi prima zijn, of juist aan de andere kant zitten dan je zou verwachten.

Het is echt heel belangrijk om hierover te gaan praten met iemand. Want ook nu je gewicht nog niet te laag is, beschadig je je lichaam wel al. Braken is zeer ongezond, bijvoorbeeld voor je keel en je tanden. En dat onregelmatige eetpatroon (soms extreem weinig, soms heel veel) is echt niet goed voor je lichaam.
En hoe langer je doorgaat, hoe lastiger het wordt om te stoppen.
Het is een heel moeilijk probleem waar jij mee zit, een die je echt niet in je eentje hoeft op te lossen. Het is heel goed om hulp te zoeken, want van een eetstoornis afkomen zonder hulp is bijna onmogelijk.

Heb je nog contact met die vertrouwenspersoon, of kan je een nieuw gesprek met hem/haar aanvragen?
Heb je een andere volwassene in je omgeving waar je je goed bij voelt, en die je het zou durven vertellen (eventueel via een brief of mail)? Vrienden van je ouders, een leraar, een decaan, de moeder of vader van één van je vrienden?
Of anders een vriend of vriendin, die je kan helpen om samen naar een leraar of je huisarts te gaan?
En ik zou je ook aanraden toch te overwegen om het je ouders te vertellen. Eventueel via een brief of een goede vriend(in) vragen om het tegen je ouders te vertellen als je het zelf niet durft te zeggen.
Als zij het weten, kunnen ze jou steunen en helpen, en hun steun kan je goed gebruiken in deze situatie.
Maar vertel het in ieder geval tegen iemand, want dit is echt te zwaar om in je eentje te moeten dragen.

Toegevoegd na 8 minuten:
Ik bedoel overigens niet dát je boulimia hebt, want dat kan ik natuurlijk niet weten, ik bedoel alleen dat het sterk daarnaar klinkt. Of het echt boulimia is (of boulimia gaat worden) of iets anders, zal je huisarts of een psychiater moeten vaststellen.
Maar de manier waarop je met eten omgaat, is wel duidelijk verstoord, en belangrijk genoeg om nu actie te gaan ondernemen.