Ik ben zelf vegetariër en ik twijfel daarom of ik mijn zoon wel vlees te eten moet geven, wat moet ik doen?

Als jij vegetariër bent en je kookt heel uitgebalanceerd, dan kun je je zoon gewoon vegetarisch opvoeden. Ik weet niet hoe oud hij is, maar kinderen hebben tot hun tweede jaar zeker geen vlees nodig. Is trouwens ook beter om het niet te geven i.v.m. de darmen. Maar als je kennis van voeding hebt dan kun je uitstekend zonder vlees. Kijk maar naar hele volksstammen die het zonder doen en er 100 mee worden. Volg je gevoel!

De vegetariers die ik ken, eten gewoon met hun hele gezin vegetarisch. Zoals een vriendin van mij zei: Zolang ze bij mij thuis wonen en ik kook, bepaal ik wat ze eten. Later mogen ze kun eigen keuze maken. Ik ben zelf geen vegetarier, maar ik zou het als ik het wel was ook zo doen. ALs je maar zorgt dat ze genoeg voedingsstoffen binnenkrijgen, is er niets mis mee, integendeel zelfs. Het ligt er wel een beetje aan hoe oud je zoon is. Op een gegeven moment gaat hij misschien protesteren, in de puberteit of zo. Dan zou je kunnen afspreken dat hij vlees mag eten, zolang hij het zelf klaarmaakt.

Je zoon moet volwaardig en gevarieerd eten krijgen inclusief voldoende eiwitten. Daar is strikt genomen geen vlees bij nodig, wel veel kennis van voedsel en de bestanddelen daarin bij jou. Kan overigens wel discussie geven met eten bij vriendjes. Een kind dat niet went aan vlees verteren zou, als ie ineens wel veel vlees tegelijk binnen krijgt, daar ziek van kunnen worden omdat ie enzymen mist voor vertering van het vlees. ps. Ik ben vanaf mijn geboorte vegetarisch opgegroeid. Ik heb vlees nooit gemist.

Je moet het natuurlijk nooit! Zelf ben ik minstens de eerst 6 levensjaren volledig vegetarier geweest, tot ik toch zelf vlees wou eten, me ma vond dat ik het zelf moest weten. Ondertussen ben ik 20 en ik eet amper nog vlees, me broer is ook weer vegetarier. Maar het heeft erg veel te maken met inderdaad zolang je hem vegetarier houd en het zelf bent natuurlijk er goed op moet letten dat je genoeg stoffen binnen krijgt. Het is dus meer dat e het zelf moet weten dan iets waar richtlijnen voor zijn.

Het is prima mogelijk om ook voor kinderen van jong tot oud volwaardig vegetarisch te eten, daar hoef je het niet voor te laten. Bij veganistisch eten is dat al moeilijker, maar niet helemaal onmogelijk. Dit is misschien wel een goed moment om nog eens je eetgewoontes onder de loep te nemen om zeker te zijn dat je zoon niets tekort zal komen. Misschien is er bijvoorbeeld wat meer zuivel nodig om hem aan alle B-vitamines te laten komen. Als je het moeilijk vindt om dit helemaal zelf uit te zoeken, kun je het ook gerust aan een diëtiste vragen. Hoe ik zelf van plan ben dit aan te pakken als wij (beide vegetariër) kinderen hebben: geen vlees aanbieden. In ons huis komt gewoon geen vlees, afgezien dan voor de kat. Maar als een kind elders vlees aangeboden krijgt, willen we daar ook niet over flippen. Het is ook weer niet de bedoeling om je kind van de groep te isoleren doordat het moet zeggen 'van mama mag ik geen knakworstjes'. En als een kind op een gegeven moment oud genoeg is om te begrijpen dat die knapworstjes vroeger kippen en varkens waren, moet het zelf weten of het ervoor kiest dat wel of niet te eten.

Het hangt er een beetje van af, om welke reden jij zelf vegetaríër bent. Als je geen vlees/vis eet, omdat je het niet verantwoord vindt in deze tijd van bio-industrie, gekke koeien, pest-varkens, geruimde kippen, besef van CO2-uitstoot en een leeggeviste oceaan om kweekvissen te voeren, kan je overwegen, een kind kennis te laten maken met vlees/vis. Maar als je uit idealistische reden vegetarisch leeft, nl. geen dieren onnodig laten lijden en doodmaken voor voedsel, dat prima te vervangen is in onze welvaartsmaatschappij, dan kan je ervoor kiezen, ook je kind geen dood dier te voederen. Net zo min als je een kind kennis kunt laten maken met iedere religie die er op de wereld is, zodat hij later zelf kan kiezen, of en hoe hij wil geloven, kan je je kind tegen je overtuiging in alles voederen wat er opgegeten wordt door mensen waar ook op de wereld. Ik ga ervan uit, dat je je kind zo optimaal mogelijk wilt opvoeden. Daar horen normen en waarden bij, die jij naleeft. Ik ben zelf mijn hele leven vegetariër geweest, opgevoed door vegetarische mensen. Ik zou me verschrikkelijk hypocriet voelen, om eendjes te gaan voeren met mijn hummel, en het vervolgens kippensoep binnen te lepelen. Ik heb, toen ik nog jonger was, en kinderen nog een optie, hier veel over nagedacht, omdat mijn 'mannen' meestal nogal carnivoorachtig waren, en ik voor hen wel met vlees en vis kookte - het was hún keuze, en of ik nou voor mijn honden vuile pens, of voor mijn 'man' een biefstuk klaarmaakte, was voor mij om het even. Maar ik had voor mezelf besloten, dat ik, tot ze zelf konden nadenken en discussieren, géén vlees/vis zou geven. Als ze op tienerleeftijd aan de hamburger zouden gaan, zou ik dat welliswaar erg jammer gevonden hebben, maar ik zou het hebben gerespecteerd. Ik heb zelf nooit de scheiding tussen een stukje vlees in een plasticje, en de hele grazende koeien in de wei kunnen maken : alsof je met een vork door de warme huid van een levend dier prikt. Ik ben er dus van overtuigd, dat ik op tienerleeftijd gekozen zou hebben, alsnog vegetariër te worden. Omdat ik zo in het leven sta, dat ik zo min mogelijk pijn wil veroorzaken, en met respect om wil gaan met ieder levend wezen. Ik wens je sterkte en wijsheid toe met het nemen van je beslissing!!!

Dat jij vegetarisch bent is een keuze die iedereen voor zichzelf maakt, Ik zou het gewoon geven wat het lust, als het vlees lust waarom dan niet gewoon vlees geven? Als het ouder is kun jij hem uitleggen waarom jij het niet goed vind om vlees te vinden en als hij het daarmee eens is kan hij altijd nog vegetarisch worden. Ik vind vlees iets dat niet mag ontbreken aan het dieet, wij mensen zijn van nature ''omnivoor'' wat dus inhoud dat we zowel planten als vlees eten. That's the Nature. Vis is bijvoorbeeld erg goed voor een mensen, ik vind dat vooral als het kind hard moet groeien vlees erg belangrijk is. Dit is hoe ik het zou bekijken als ik vegetarisch was: Gewoon vlees en planten geven en als hij zelfstandig genoeg is het zelf laten beslissen.

Ik zou hem geen vlees geven tot hij in staat is om zelf te beslissen wat het juist is en waarom hij het zou eten. Je moet het niet geven omdat hij het nodig heeft, want als je gebalanceerd eet, heeft ie t normaal niet nodig.

Jij kiest ervoor vegetarisch te eten maar die keuze kun je niet voor je kind maken

Ik zou het eerst even overleggen met een dietist(e), want een kind heeft toch andere voeding nodig dan een volwassene. Maar het is en blijft jouw keus.