Kan je appels voor appeltaart voorbakken?

In een appeltaart hoort de vulling juist nog iets nat en vochtig te zijn, dan wordt de taart steviger en valt hij niet snel uit elkaar. Wat je kunt doen om de bodem minder nat te krijgen door de vulling, is de bodem bedekken met paneermeel.
Je kunt de appels voorgaren op 160 graden, leg ze dan op bakpapier en dek ze af met een ovenschaal, de appels worden dan gaar gestoomd. Ze worden er niet droger van, maar dat is ook niet lekker, wil je ze wel droger krijgen, haal de laatste 10 minuten de schaal van de appels af.

Wat ik meestal doe is de appels schillen en in stukjes snijden en dan uit laten lekken in een zeef boven een bak, ze verliezen dan wat vocht en als je ze daarna mengt met suiker en kaneel dan ontstaat er niet zo'n nat mengsel en zal je bodem ook beter garen (want die vangt niet al dat vocht op uit de appels). Het opgevangen vocht is overigens puur appelsap, erg lekker!

Je zou ook kunnen proberen de appeltaart minder heet maar langer te bakken, dan gaart hij langzamer en verliest wellicht wat meer vocht.
Als je beiden (uitlekken en langer bakken) samen probeert moet dat zeker een verschil geven.

Ik ben het overigens met het eerste antwoord eens: de vulling van een appeltaart hoort nattig te zijn maar smaken verschillen.

Volgens oud recept moet je door de appels 2 el griesmeel mengen.
Vervolgens op de bodem (dus voordat je de appel erin doet) nog 1 el griesmeel strooien, plus kleine stukjes brood (2 sneetjes casino zonder kosrt fijn snijden).
Hierdoor wordt de vulling iets minder vochtig (en dus ook de bodem). De griesmeel en het brood proef je niet terug.
Ik doe dit altijd zo met appeltaart en het werkt echt.

Ik zat ook altijd met kleffe appels na het bakken. Wat ik tegenwoordig doe, is de appel partjes met een kaasschaaf in dunne plakjes snijden. Zo heb ik minder appels nodig en heb ik toch een goed gevulde taart, plus dat het minder natte zooi geeft. En inderdaad op de bodem een dun laagje paneermeel, en er is geen appeltaart meer mislukt.