Dat is
1: een kwestie van hoeveelheid droog spul (koffie resp. thee) in verhouding tot de hoeveelheid water. In beide gevallen wordt dat spul weggegooid, met een hoeveelheid water er nog in. Bij thee is dat weinig, en als je er even op drukt voor het verwijderen heel weinig. Bij koffie is het veel meer, en zou je aardig wat koffie weggooien die prima te drinken was. Als je het op dezelfde manier zou doen. Maar als je een filterzakje na het doorlopen weggooit, is wat daar aan vocht in zit heel slappe koffie. Terwijl wat je uit een theezakje knijpt, even sterk is als de thee die je drinkt, of zelfs sterker. Koffie is ook een stuk duurder, dus dat gaat dubbelop.
2: uit gemalen koffie lossen de stoffen minder makkelijk op, en er ontstaat een evenwicht: bij een bepaalde sterkte stopt het oplossen, en blijft er veel in de korreltjes achter. Daarom gaat het beter als er steeds vers water bij de korreltjes komt, want dat water heeft nog niks en er is dus geen evenwicht. Daardoor lost er opnieuw smaak enz. op, wat anders niet zou gebeuren.
Een beetje vereenvoudigd, het kan wel zonder doorloopmethode, en dat oplossen stopt bij laten trekken (oudere methoden: keteltjeskoffie, percolator) niet helemaal, het gaat alleen steeds moeijlijker. En naarmate het langer duurt, lossen er stoffen op die de tegenwoordige koffieliefhebber niet lekker vindt. Bij koffiezakjes a la XXXL theezakje zou dat ook die vieze koffie van vroeger geven.