Wat is het psychisch mechanisme achter bv. "ik kan niet over mijn gevoelens (of over praten"?
Op fysiek vlak is iedereen die gewoon kan praten in staat om over alles te praten (ik bedoel : als je een stem hebt, kan je praten). Maar in de feiten hoor je dingen als "ik kan niet over mijn gevoelens praten" enz... Je ziet ook mensen dichtklappen over bepaalde thema's of bij bepaalde situaties, en helemaal in zichzelf kruipen. Bv. over thema's die voor hen, hun familie etc. gevoelig liggen.
Praten lukt dan op dat moment niet (soms later wel), ook al staan willen ze het misschien wel en staan ze bv. tegenover iemand die bereid is begripvol te luisteren zoals een goede vriend, een therapeut enz...
Met welk psychisch mechanisme heeft dit te maken? Wat gebeurt er m.a.w. in je geest/hersenen dat maakt dat je over bepaalde dingen niet kan praten, dus dat je fysiek niveau van praten niet meer mogelijk maakt? Ik hoef hier geen meningen zoals "dat zijn snoodaards want wie echt wil praten, kan het" e.d. , Het gaat erover wat er in de hersenen gebeurt bij mensen die aangeven dit niet te kunnen, een psychisch mechanisme zoals beschreven door Freud, Jung of andere psychologen of deskundigen.
