De Oostenrijkse Geraniums zijn eigenlijk dus hanggeraniums.
Het zijn allemaal resultaten van kruisingen, dus bastaarden.
Uit zaad komen deze soorten niet goed of zelfs helemaal niet terug, omdat de zaden er van ook weer kruisingen zijn.
De kweker doet dit wel, hij kruist bewust met div. soorten.
Het zaad ervan wordt gezaaid en dan gaat de kweker kijken of er nieuwe kleuren, vormen of types tussen zitten die beter/ anders zijn dan de bestaande soorten.
Een heel enkele keer zit er zo een tussen.
Zorgvuldig wordt deze plant doorgekweekt, want behalve de bloemen, wordt er ook gekeken of deze nieuwe plant ook goed tegen regen kan, koude nachten, droge grond, mist, virusziekten, luizen enz.
Vele nieuwe soorten vallen hierna alsnog af.
Die er van overblijven, komen weer apart te staan, waarna er van gestekt wordt en er een aantal jaren wordt gekeken of de goede eigenschappen ook blijvend zijn.
Pas dan krijgt de nieuwe soort een naam en wordt er van doorgekweekt.
Dus zijn er enkel maar gestekte Hanggeraniums op de markt.
Wil je dus zelf gaan zaaien, zal je zelf zaad moeten gaan verzamelen, met de meeste kans daarop in de nazomer en herfst.