Ik laad de keukenkastjes-deurtjes onbewust openstaan, want ik kan niet tegen het geluid, is hier een term voor?

geluidfobie. Het is wel: ik laat. Ik was even aan het denken dat je je keukenkastjes wilde inladen. Misschien flauw, maar het is toch zinvol om even bij de d''s en t''s na te denken.

Behalve hoogsensitief zijn kan het ook zijn dat je gewoon schrikachtig bent, een paniekstoornis zou kunnen hebben en/of een trauma hebt gehad waarbij een hard plotseling geluid een rol speelde of aanwezig was. Dat het je een soort conditionering voor plotselinge harde geluiden als knallen etc. Daar moet ik eerder aan denken als ik je vraag lees. Zou je hoogsensitief zijn dan zou je op veel meer vlakken erg gevoelig zijn. Daar schrijf je niets over. Hoe kom je er van af; probeer eens uit te zoeken welk element of elementen je reactie veroorzaken. Dat kan ontstaan zijn door slaan met deuren ( als onderdeel van een (jeugd)trauma), met vuurwerk bekogeld zijn om maar enige van talloze voorbeelden te noemen. Daarom is het zinvoller eerst secuur uit te zoeken waar het vandaan komt, anders gaat het probleem een nog sterker eigen leven leiden. Daar zit je , denk ik, niet op te wachten. Je kunt eventueel je vraag met info aanvullen of hulp zoeken als je er niet uit komt. Omdat je je aan openstaande keukendeurkastjes lelijk kunt bezeren , is het niet handig als er anderen in de buuurt zijn , zelf houd je rekening met openstaand keukenkastjes, maar anderen mogelijk niet. Heb je er al eens aan gedacht, de deurtjes er domweg uit te halen en gordijntjes/ vliegengaas oid. voor te maken? Permanent openstaande deuren zijn redelijk nutteloos.

Als ik moe ben kan ik me slechter 'afsluiten' voor prikkels en dan kunnen allerlei geluiden me mateloos irriteren. ik noem dat zelf altijd overprikkeld zijn (want het is vooral na drukke dagen.) Voorheen woonde ik boven een winkelcentrum met ook een kroeg en een snackbar, en als ik dan al moe was en sommige h*fters gingen dan - liefst met de autoradio en de motor aan - onder m'n raam staan kletsen, dan kon ik echt onredelijk woedend worden. (Of mensen die heel hard praten aan de telefoon in het openbaar vervoer of op straat, grrr!) Uiteindelijk ben ik maar verhuisd. Hier hoor ik vooral natuurgeluiden, die me niet storen, en kan ik grotendeels zelf bepalen hoeveel geluid m'n huis maakt. Op sommige kastdeurtjes heb ik van die viltjes geplakt die voor stoelpoten bedoeld zijn, als ze dan dichtgaan maken ze nauwelijks geluid, misschien een tip.