Waar lig de grens tussen een "tik" hebben en de "macht der gewoonte"?

Question

Toegevoegd na 51 minuten:
Op verzoek een voorbeeld, geheel willekeurig genomen.

Men gaat naar een openbaar toilet en checkt eerst hoeveel toiletpapier er nog aan de rol zit.

Is dit een tik of een gewoonte?

 · Accepted Answer

Ik weet niet zeker of wat jij bedoelt echt een tic heet, volgens mij noem je dat een dwangmatige handeling. Maar dat weet ik niet zeker. Een tic gebruik je in ieder geval ook voor een samentrekking van de spieren, waar je zelf dus geen controle over hebt.

Ik denk dat het verschil van buitenaf, door een ander, niet zo te zien is. Ik denk dat je dat alleen zelf kan merken. 
Als je sterk de behoefte voelt om dat te doen, terwijl je het eigenlijk onzinnig vindt, maar het niet kan laten, is het een dwangmatige handeling. 
Maar niet bij alle dwangmatige handelingen heb je het zelf door. Wat ik denk dat je kan doen om dan te testen of het een dwangmatige handeling of macht der gewoonte is: jezelf bewust inhouden en het niet doen, of je inbeelden dat je dat zou doen, en dan kijken hoe het voelt. Voelt dat prima, is het waarschijnlijk macht der gewoonte; voel je je ongemakkelijk of onrustig, blijf je de drang voelen om het toch te doen, of lukt het zelfs niet om het niet te doen, dan is het een dwangmatige handeling.

Als je je dan ongemakkelijk of onrustig voelt, omdat je denkt aan de gevolgen ervan, hoeft het niet per se een tic te zijn. Als je logisch nadenkt, en dan nog steeds denkt dat het die gevolgen heeft en het een goed idee is om die handeling uit te voeren, dan kan het ook zijn dat het geen dwangmatige handeling is. Bijvoorbeeld een tweede keer voelen of je je sleutels wel in je zak hebt, als je al vaker hebt meegemaakt dat je ze bij de eerste keer voelen wel had, en dan later toch een andere jas aan gedaan had. Dan is het namelijk logisch dat je 'm niet bij je kan hebben. Weet je eigenlijk wel zeker dat je 'm hebt, omdat je 'm net al gevoeld hebt, dan is het niet meer logisch, en een dwangmatige handeling.

Maar als het je logisch lijkt, hoeft het dat niet per se te zijn, je kan natuurlijk ook verkeerde gedachten hebben over oorzaak-gevolg. Zo kunnen mensen echt denken dat als je iets niet 10 keer schoonmaakt, je een redelijk kans hebt om ziek te worden van de bacteriën. Dus dan is het zinvol eens aan een ander te vragen of diegene het logisch vindt of niet.

Toegevoegd na 3 minuten:
Oja, je voorbeeld van de wc-rol vind ik een verstandige macht der gewoonte, en het kan ook een bewuste, verstandige handeling zijn. 
De kans is namelijk aanwezig dat het wc-papier op is, en dan heb je gewoon een vervelende situatie. 
Als je, terwijl je op de wc zit, elke 2 seconden kijkt of er wel echt een wc-rol hangt, dan is het wel een dwangmatige handeling.

 · Answer

ik ga voor het feit dat een tik meer een aparte handeling is van je lichaam. als voobeeld kunnen we de tik, het wrijven op je neus nemen. het komt niet voor in de menselijke natuur(behalve voor mensen met gilles de la tourettes of een bril)

een macht der gewoonte kan je beschrijven als gedrag met een betekenis. het zwaaien naar een persoon bijvoobeeld heeft een betekenis met het begroeten van een individu.

kort samengevat:

tik: apart gedrag dat 1 individu zelf creerd zonder betekenis(meestal door stress)

gewoonte: gedrag gebruikt door grote mensen massa met betekenis

 · Answer

Een tik is meestal een niet te beheersen beweging of geluid. "Macht der gewoonte" is bijvoorbeeld meer een handeling die je altijd zo hebt uitgevoerd en zo blijft doen omdat je dat gewend bent.

 · Answer

De uitspraak Macht der gewoonte is dat je iets automatisch doet zonder er verder bij na te denken.vb je zet de glazen altijd op de 1ste plank in de kast.Dit terwijl je ze de dag tevoren de glazen naar de 2de plank hebt verhuist.Bij een tik kun je denken aan een oncontroleerbare samentrekking van spieren.vaak is het zo dat de tik vlugger zichtbaar is als men nerveus of gestressed is.

 · Answer

Tics zijn onwillekeurige, herhaalde samentrekkingen van een of meer spieren. De oorzaak is over het algemeen onbekend.
Tics kunnen gedurende korte tijd worden onderdrukt, maar dit levert weer meer spanning op voor degene die ze heeft.

Macht der gewoonte is aangeleerd. Dit valt ook weer af te leren. Dit is niet makkelijk, want je doet het zonder erbij na te denken, maar als je je van deze gewoonte bewust bent en er hard aan werkt, kun  je deze gewoonte ook afleren.

Tics heeft dus te maken spierspanning. In principe is dit een motorische beperking.
Macht der gewoonte is geen motorische beperking, maar heeft te maken met (vaak onbewust) aangeleerd gedrag.

Voor meer informatie over tics; zie bron.

 · Answer

Ik vind dit voorbeeld een gewoonte. Want hier is niets geks aan en waarschijnlijk heeft die persoon het ooit een keer meegemaakt dat er geen toiletpapier was en daar te laat achterkwam. Je creeert dan de gewoonte om nooit meer voor zo een vervelende situatie te komen staan.

Bij een tik dan is het meer afwijkend gedrag. Het is niet standaard. Voorbeeld; wanneer een vriendin van mij het huis verlaat zal zij minstens 10 keer aan de deur trekken om te kijken of hij wel dicht is. Dat hij dicht is na 1 keer controleren is niet genoeg. Wanneer je haar niet kent dan is dat een heel vreemd gezicht. Soms loopt ze na die 10 keer nog een keertje terug om het opnieuw te controleren.
Dat zelfde heeft ze met het gas van het gasfornuis. Elk knopje wordt zo een 10 keer aangeraakt om maar zeker te weten dat het gas niet open staat. Meestal zeg ik dan, laat maar ik controleer het wel want het duurt te lang.
Dat noem ik een tik.

Ik weet niet precies hoe ik het moet omschrijven maar het is afwijkend gedrag, het is niet "gewoon".

amc · Answer

Een tic daar hoef je niets voor te doen, die komt vanzelf. Je spieren trekken dan regelmatig samen waardoor je met je hoofd moet schudden, je ogen samenknijpen, je mond opensperren enz. Dit komt door een "foutje in de hersenen" of nervositeit.
Door de "macht der gewoonte" doe je dingen die je gewend bent te doen, al of niet dwangmatig. Dwangmatig dingen doen wordt ook wel eens "tic" genoemd maar is toch meer een gewoonte. Ik denk dat men het tic noemt omdat het meestal een "rare"gewoonte is.
Een echte tic ziet er nl. ook raar uit.

Toegevoegd na 5 minuten:
In jouw geval zie ik het dus meer "macht der gewoonte" want het is niet raar om te controleren. Je bent dit nl. gewend te doen en er zijn vast meer mensen die dit doen als ze eenmaal te laat erachter kwamen dat het papier op was. Dit overkomt je dan geen tweede keer, vandaar die controle.

 · Answer

Een tic of een dwangmatige handeling is pas een tic of een dwangmatige handeling als jij of je omgeving er last van hebben. 
Als je b.v. altijd dingen telt (dat doen veel mensen) maar het bepaalt niet je hele dag en je wordt niet onrustig als je het niet kan, is er niks aan de hand.

De menselijke geest heeft behoefte aan ritueeltjes en herhalingen, die geven zekerheid en een vertrouwd gevoel. Dus gewoon blijven controleren dat pleepapier, dit vind ik zelfs een heel verstandige macht der gewoonte!

 · Answer

Ik vind een tik en een gewoonte hetzelfde. Een tik is iets wat je automatisch doet, en dingen die je altijd doet zijn gewoontes. Ik vind trouwens tiks en gewoontes niet negatief zijn.

 · Answer

Voordat je je hoop laat varen check je eerst of de omstandigheden dat toelaten. je moet wel getikt zijn om dit uit de macht der gewoonte na te laten.
Dus beschermt deze je voor een boel shit.

Een tic is eerder een redelijk zinloze repetente neurotische handeling die geen nuttig doel dient en/of inadequaat is.

Waar lig de grens tussen een "tik" hebben en de "macht der gewoonte"?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (9)

Weet jij het beter..?