Waarom ben je in je hoofd soms een ander persoon dan wie je echt bent?

Omdat de mens wel de kunst van zelfbeschouwing toegedicht krijgt maar deze nog altijd niet onder de knie heeft.

Omdat je je aanpast aan de mensen/het milieu waarin je bent en leeft. Je doet je eerder 'normaler' voor en wil ongemerkt doen wat andere mensen willen dat je doet/zegt. Terwijl je eigenlijk als je alleen zou zijn pas echt jezelf bent, en dat blijft wel in je hoofd hangen.

Als je aan het denken ben zijn er geen strubbelingen die je normaal tegen komt, alleen al het praten stagneert de snelheid van je gedachte gangen. Mocht daar ook nog een stotter of andere storing zich kenbaar maken is de flow die je in gedachten zo ophoest tijdens het denken ver te zoeken.

je ziet jezelf graag een stuk beter en minder verlegen (of knullig of wat dan ook) en in je hoofd kan je alles doen zonder je ervoor te hoefen schamen.

Omdat niemand zichzelf helemaal durft te geven in het echte leven. Je zult zien dat de mensen die écht hunzelf zijn, gewoon alles er uit floepen wat ze willen en denken en gewoon écht hun zelf zijn. Dit kan heel kwetsend zijn voor een ander maar ook voor jezelf. Zo stel je je kwetsbaar op. Daarom, leeft zowat niemand zoals ie in zijn hoofd 'leeft'.

wedervraag; hoe vaak ben je echt jezelf? meestal hebben we een masker op omdat we bang zijn ons echte zelf te laten zien, dan zijn we veel te kwetsbaar. en dat is weer een ander persoon als "die in je hoofd"

Andersom: Waarom ben je in het dagelijks leven een ander persoon dan dat je echt bent in je hoofd? Je denken is je eigen ik, hoe je communiceert of je gedraagt is afhankelijk van remmingen, schaamtegevoelens, opvoeding, omgevingsfactoren, etc.

Een persoon bestaat uit twee helften, goed te zien bij de verdeling van de organen in ons lichaam. De linker en rechter helft zijn verschillend. Dus ook je hersenen. De taken van de linkerkant van je hersenen zijn totaal anders dan rechts. Vaak is een van de twee tijdelijk dominant en bepaalt dat deel voor een groot deel hoe jij je voelt, zo kan het gebeuren dat je iets bedenkt in de ene helft, maar moet de andere helft het uitvoeren. Dat kan dan heel tegenstrijdig zijn. Ik zelf ondervind dit al jaren en soms lijkt het wel of in de andere helft een geheel andere persoonlijkheid zit, die weinig lijkt op de andere kant! Er zal best wel een wetenschappelijke naam voor bestaan.

Omdat mensen alleen maar zien, wat ze willen zien.