Jezelf te serieus nemen; hoe ziet dat er precies uit?

Ik neem mezelf nooit te serieus, ik laat me liever serieus nemen;-)

Iedereen neemt zichzelf serieus... Ieder persoon doet dat...

Er moeten bijvoorbeeld conferenciers aan te pas komen om zaken aan het licht te brengen hoe personen reageren en dan moeten we daar vreselijk om lachen...

Iedereen neemt zichzelf te serieus... En dan word je serieus genómen, neem maar van mij aan...

Ik ben niks, totaal niks in de werkelijkheid van het bestaan en niets en niemand zal dat wat ik ben missen als ik er niet meer ben...

Gewoon doen of als je serieus bent..!!

In jezelf geloven, staan voor je keuzes, jezelf niet minder voelen, dat je goed bent zoals je bent.

Toegevoegd na 1 uur:
Zie reactie

Waarschijnlijk let je dan teveel op datgene wat je doet, voelt en denkt.
Je bent dus duidelijk TE veel met jezelf bezig.

Volgens mij overlapt "jezelf te serieus nemen" heel erg met "het leven te serieus nemen". Althans het wordt wel heel erg doorelkaar gebruikt.

Als het om hetzelfde idee gaat, dan is het inhoudelijk denk ik ongeveer het tegenovergestelde van "overal te laconiek over doen" of "overrelativeren". Als je het leven namelijk totaal niet serieus neemt, dan blijft er een gevoel over van "ik doe lekker waar ik zin in heb, het maakt verder toch niets uit". Soms kan dat leiden tot nihilisme of negativisme "waar doe ik het allemaal voor, het heeft toch geen zin".
Het tegenovergestelde is echter ook niet wijselijk. Sommige mensen denken dat er ontzettend veel van ze verwacht wordt. Eigenlijk verwachten ze dat dan ook van zichzelf. Ze hebben een zelfbeeld waaraan ze moeten voldoen, terwijl ze denken dat dat het beeld is waaraan hun sociale omgeving vindt dat ze moeten voldoen. Ze gebruiken eigenlijk hun sociale omgeving en de -voor een groot deel niet bestaande- verwachtingen daarvan, om zichzelf heel serieus te nemen en de lat heel hoog te leggen.

Mensen die zichzelf te serieus nemen doen vaak hele scherpe uitspraken over zichzelf, omdat ze moeite hebben zichzelf te definiëren. Ze zeggen bijvoorbeeld "ik ben zelf helemaal niet zo...". Of "ik ben nou typisch iemand die...". Vaak proberen ze zichzelf zelfs wat onrealistisch hoog te qualificeren, zoals "ik discrimineer nooit". Wat ze niet doorhebben is dat als je jezelf zo scherp omschrijft, dat je die omschrijving binnen de kortste keren overschrijdt, en dat kan dan frustrerend zijn, omdat je in feite fout zat als het om je zelfkennis gaat, en omdat je onbewust bang bent dat iemand je daarop betrapt heeft.

Om geen gezichtsverlies te leiden (ook niet tov zichzelf) zullen deze mensen de volgende keer vaak nog een verwoedere poging doen om zichzelf te omschrijven als zijnde "heel erg ..." of "totaal niet ...", om vervolgens nog meer risico te lopen om tegen de lamp te lopen.

Zie daar ook het antwoord op de vraag "waarom is bescheidenheid iets goeds?"

Dan is het tijd om tegen zoiemand te zeggen: "joh, neem jezelf toch niet zo serieus"

oei, moeilijke vraag.... kan je jezelf eigenlijk wel te serieus nemen of kan je alleen een ander te serieus nemen....

ik denk "leef met de dag en hou humor hoog in het vaandel!"

volgens mijn vriendin "als je jezelf niet kietelt lach je nooit". en dat is denk ik de enige zekerheid in het leven.

Dat bestaat niet dat maken mensen iemand wijs die serieus luistert of antwoorden geeft,mensen die dat beweren over een ander die nemen die gene niet serieus !