Hoe doorbreek je gewoontes?

Heel simpel; pak een elastiek, doe deze om je arm en elke keer als je een bepaalde gewoonte doet trek je aan het elastiek.

Gewoontes ontstaan doordat ze op een bepaald moment handig zijn. Of doordat ze op een bepaald moment voor jou een positief gevoel gaven; dan ga je er daarna automatisch mee door.

Wil je er vanaf komen, dan moet je beginnen met gemotiveerd zijn. Echt willen dus. Dat zie je goed bij rokers: mensen die zomaar proberen te stoppen, slagen er meestal niet in (slaagkans kleiner dan 10%). Slechts zij die echt gemotiveerd zijn om te stoppen, slagen daar ook in. Dan is het slagingspercentage zelfs behoorlijk hoog.

Zorg dus dat je van een slechte gewoonte af WILT komen. Niet zomaar "ach ja, dat zou ik graag willen". Nee, je moet het ECHT willen, als een soort Heilig Moeten.

Als je dat combineert met een haalbaar stappenplan (kan vaak uit één stap bestaan, soms zijn meer stappen nodig), is de slaagkans hoog.

Mijn dochter houdt ook zo van gewoontes (tradities zegt ze altijd). De beste manier om van een gewoonte af te komen is door een betere gewoonte ervoor in de plaats te creëren. Er echt van af komen zonder alternatief doet pijn maar dan moet je je echt bewust worden van het feit dat het beter is zonder deze gewoonte. Anders gewoon handhaven.

Als je echt van een gewoonte af wil, moet je een datum stellen dat je ''iets'' voor de laatste keer doet en het dan officieel (evt. met anderen) afsluiten, zodat het een afgerond geheel is waar je/jullie niet meer omheen kunt/kunnen.

gewoontes leer je aan.Iets doen geeft een prettig gevoel ( een soort beloning) en dan blijf je het doen.
Als je iets aan leert kun je ook weer af leren . Helaas duurt dat langer dan de gewoonte zomaar krijgen.
Maar afleren kun je door je eerst te realiseren wat je doet en het dan een stap voor te zijn.
Bij kinderen helpt belonen heel goed om een slechte gewoonte af te leren

je hoeft helemaal niet van gewoontes af.

En het oordeel goed of slecht maak je zelf. En als een ander het doet vindt je kennelijk zijn/haar oordeel van belang, meer dan van jezelf.

En als je er een weet die je dwars zit, die je niet zou willen hebben, dan weet je ook het antwoord wel WAAROM je er vanaf wilt.

En dat is dan weer de beloning die je krijgt als je er vanaf bent, dat zou de motivatie kunnen zijn.