Soms krijg je het advies om op je gevoel af te gaan.Hoe weet je het verschil tussen gevoel en verstand?

Het klinkt wellicht raar, maar als ik DENK gebeurt dat vooral in mijn hoofd. Als ik VOEL doe ik dat ergens achter mijn navel. Misschien dat je, als je probeert goed naar je lichaam te luisteren, het verschil ook merkt.

Alles wat je zegt is het verstand, je mind, het ego... Het verstand twijfelt overal aan, en weet niet, moet overtuigd worden en vergeet... Het heeft bevestiging nodig van een ander en kan niet tegen kritiek... Denken kost een hoop tijd en verslindt energie... Denken is altijd te laat en achteraf krijg je altijd nog een stem te horen of het wel klopte wat je deed of niet deed...
Al deze zaken horen tot het domein van gedachten en ego, ook wel mind genoemd...
Al het andere is het domein van het hart, het hart weet en weet onmiddellijk en twijfelt nooit... Kijkt niet teurg en kijkt niet vooruit... Kom je dit soort zaken tegen, dan is dat het hart...
Nu je ze kent, haal ze niet meer door elkaar...

succes met je kennis...

Als je bepaalde dingen vantevoren niet kan voorspellen, waar je je dus niet op kan bedenken moet je uitgaan van je gevoel. met een keuze kun je beter naar je eigen gevoelens luisteren dan je te bedenken wat de gevolgen allemaal precies zijn.

Mijn gevoel zegt nu: Laat ik antwoorden, deze vraag staat me aan. Ik heb zin om hier over na te denken --> ik heb zin = een gevoel, jullie kunnen dit nooit controleren of dit echt is, dit is niet aan mij te zien
Mijn verstand zegt: Ik antwoord deze vraag, omdat ik weet dat het geen nare gevolgen heeft. Maar als ik hier over nadenk: Misschien lachen mensen mij keihard uit!! Om dit antwoord!!! Dan ben ik bang --> gevoel... maar ik antwoord gewoon, omdat ik weet dat ik 1 punt krijg en die punt goed kan gebruiken --> verstand

Slaap er een nachtje over. Je gevoel is dan wat komt 'bovenborrelen'. Iets wat je niet beredeneert maar wat je gewoon weet, los van argumenten.

Tja, da's lastig. Het zit beide tussen je oren.
Mezelf maak ik wijs dat gevoel de gemoedstoestand is.
Voorbeeld;
- voor een examen voel je je niet prettig.
- tijdens het examen gebruik je je verstand
- na je examen voel je je wel prettig (tenzij je verstand het heeft laten afweten).

Je kunt dit ook projecteren op een keuze die je moet maken tussen A en B.
- je doet alsof je voor A hebt gekozen
- je ervaart hoe dat "voelt".
- vervolgens doe je alsof je B hebt gekozen en ervaart opnieuw hoe dat "voelt".
- als er nauwelijks een verschil in gevoel is tussen keuze A en B, dan laat je de ratio doorslag geven.
- als er een groot verschil is tussen het gevoel, dan laat je de ratio MEEwegen om te kiezen.

Ik weet niet hoe dat bij anderen werkt, maar bij mij lukt het zo aardig. Als achteraf blijkt dat je toch beter een andere keuze had moeten maken, dan weet je tenminste dat je overweging in ieder geval goed was. Het is geen 100% goeie keuze regel, want dan zou je alleswetend moeten zijn; in het NU en in de TOEKOMST.

Als je iets wilt of juist niet wilt maar je kunt het niet beredeneren, dan is je gevoel met je op de loop.
Weet je heel goed waarom je iets wilt of niet wilt
dan zijn je hersens aan het werk.

als je op je gevoel afgaat is het waar je je goed bij voelt.
of je 1e gedachte.

Herkenbare therapeutenpraat. Al het willen komt uit het gevoel; je kunt niet rationeel iets willen.
Ja maar, zeggen sommige mensen, als ik dàt niet doe ga ik dood. Alsof dood gaan rationeel gezien erg is; nee er zijn nog 6 miljard andere mensen en die zijn rationeel gezien ook nergens voor nodig.
Alleen (exact) wetenschappelijke vraagstukken zijn rationeel te benaderen, alles wat wij mensen voor onszelf of onze medemens bedenken is gebaseerd op gevoel.
Wat mensen voortdurend doen is hun keuzes rationaliseren en dan doen voorkomen alsof die keuzes rationeel zijn. Dat kan dus niet; als je terugredeneert komt een keuze altijd bij een gevoel uit, een kwestie van goed analyseren.
Ik heb je met dit verhaal niet veel geholpen als direct antwoord op je vraag, maar ik vertel het om je duidelijk te maken dat die mensen vaak kritiek hebben op de manier waarop je besluiten neemt of misschien uit de weg gaat.
Misschien is het voor jezelf ook niet duidelijk waarop je beslissing is gefundeerd, het is vaak vaag. Bij een keuze weet je immers nooit zeker wat de gevolgen zijn en daarom is angst vaak de spelbreker, waarop die mensen dan weer gaan zeuren over op je gevoel een keuze maken; alsof angst geen gevoel is.
Maak als dat kan een deadline voor je keuze en ga dan (zoals hierboven ook al is voorgesteld) er een, twee of drie nachten over slapen.

Ik denk altijd heel snel (dat kan dus best wel!) en schijn meestal vanuit mijn verstand te reageren, voor mij 'voelt' dat heel prettig ;)

Ik vind het prettig om alle opties af te wegen met mijn verstand. Vaak/soms merk je dan dat de gevoelsmatige dingen toch nog de doorslag geven.
En soms moet je dan 'verstandig zijn'.

Misschien kun je een beslissingstabel eens een paar keer uitproberen. Dit is een leuk (verstandelijk) hulpmiddel bij lastige beslissingen. (Ook heel leuk om met kinderen te doen > maakt het heel over- en inzichtelijk)

Ik vind het altijd grappig om te zien dat gevoelsdingen dan vaak hoog scoren. Of dat je die graag zwaar wilt laten meewegen.
Irritant kan het zijn om er dan achter te komen dat hoe zwaar je die gevoelsdingen ook in wilt zetten, de andere optie toch beter blijkt te zijn.

In sommige gevallen kun je prima op je gevoel afgaan. In andere gevallen doe je er 'verstandig' aan om je gevoel te toetsen met je verstand.

Als ik op mijn gevoel af zou gaan dan at ik de hele week chips en patat en kaneelstokjes. Mijn verstand zegt mij dat dat niet zo goed voor me is.