Economie

In een boek dat ik aan het lezen ben over de geschiedenis van de lange twintigste eeuw, las ik dat aan het einde van de negentiende eeuw de prijzen daalden, de winsten terugliepen en de werkloosheid toenam. Kan iemand mij uitleggen waarom in een periode van economische malaise de prijzen dalen? Dalen de prijzen als gevolg van overproductie, waar de vraag achter blijft bij het het aanbod? Als ik aan een economische crisis denk, dan denk ik juist eerder aan prijsstijgingen (inflatie)

Als er een hoge inflatie is zou je toch zeggen dat er meer werkgelegenheid is?

Ik ken verschillende personen die vertelden dat na corona klanten wegbleven. Mij valt op dat het vaak gaat om horeca, maar ook -tot mijn verbazing- exclusieve kledingzaken. Ik koop vaak online, maar ik heb het idee dat het wel storm loopt in de centra -blijkbaar niet dus, nog steeds crisis. Wat kan een ondernemer doen als hij/zij in theorie alleen maar de 'schuldenberg' ziet oplopen van de onderneming? Ik snap dat m.n. familiebedrijven met traditie niet snel (willen) stoppen. Aan de andere kant lijken explosief oplopende kosten en daarmee de voornoemde schulden ook niet fijn. Het lijkt mij toch lastig om tegenwoordig bedrijfsplannen op te stellen met een grillige markt en een soort pacman (de grote bedrijven waarmee nauwelijks te concurreren is)?

In Duitsland engeland en vele andere landen mag dat wel. 9 karaat goud is gewoon echt goud en niet te vergelijken met verguld of blad goud dus ik begrijp de nederlandse wet dus niet helemaal. Net 9 karaat gouden sieraden kan ik gewoon verkopen bij de goudsmit.

Je betaald in de winkel statiegeld, maar waar blijft dat als je die flesjes en blikjes in de plastic afvalzak hebt meegegeven of ze zijn elders verloren gegaan?