Vorig jaar heb ik ruim 3 weken in coma gelegen.
Ik was in een droomwereld, en was mij niet bewust van wat er dan ook om me heen gebeurde of wat mij overkomen was (ongeval).
Die droomwereld waar ik in verkeerde, ik vermoed dat hij heel erg sterk is beinvloed door werkelijke dingen die om me heen gebeurde, maar het bleef wel 'mijn' droomwereld.
Veel mensen hebben mij met heel veel liefde en zorg omringt, en veel voor me gedaan. Zowel familie en vrienden als het zorgende personeel. (ik heb alles 'van horen zeggen', ik weet het echt niet meer).
Op een gegeven moment dacht ik in die wereld: 'er klopt iets niet, ik wil terug'. Ik wist niet *wat* er niet klopte, maar wel dat ik 'terug' wilde. Ik weet dat gevoel nog heel sterk. Ik vermoed dat ik daarna voor het eerst wakker werd.
Ik denk nu dat al die moeite die werd gedaan om me te bereiken ertoe heeft geleid dat ik 'terug' wilde. Ik weet ook nog heel erg goed dat ik heel erg gemakkelijk had 'los kunnen laten'. Uiteraard moet het biologisch wel uberhaupt mogelijk zijn, maar binnen grenzen kun je dus zo wel 'teruggehaald' worden.
Ik heb het leven nog nooit zo mooi gevonden als sindsdien:)