Vaak zie je aan condensatie strepen van vliegtuigen op regelmatige afstanden uitstulpingen hoe kan dat?

dat zijn lucht stromen die de wolk op die plaats zijwaarts blazen

De Japanse weerkundige Oishi Wasaburo, ontdekte 20 jaren voor de Amerikanen al 'de straalstroom' (hij gebruikte Esperanto uit vrees dat niemand Japans las, maar dan nog werd hij genegeerd door de wetenschap) en lanceerde daarvoor al in 1926 sondebalonnen tot een hoogte van meer dan 8 km tot 10 km. Hij volgde deze met een theodoliet (een soort hoekmetingsinstrument) en in zijn rapporten zie je dat de ballonnen plots snelheden begonnen te halen tot een stuk boven de 300 km/h op hoge hoogten.

Dit komt door de draaiing van de aarde en omdat er gigantische hoeveelheden lucht de temperatuurverschillen door de zonne-opwarming op het aardoppervlak moeten corrigeren.

Om naar je vraag te gaan: nu zou je denken dat dit lucht'stormstrook' zich dan eenvoudig van west naar oost begeeft, maar de Japanner ontdekte toen al dat het een heel grillige stroom was met die hij in het Esperanto zelfs soms vergeleek met een rivier die kronkelt in de lucht, hoewel hij de kern ervan natuurlijk niet kon vaststellen met een ballon alleen. Af en toe loopt die dus zelfs naar het zuiden of het noorden. De frisse nachtwind is trouwens dikwijls een mini-variant van een zelfde temperatuurverschil tss dag en nacht die wij 'beneden' kunnen voelen maar een gelijkaardige geofyische oorsprong heeft.

Ik verwijs nogal dikwijls naar mijn 'oude encyclopediereeks van de jaren 1950' van mijjn vader, Wereld der Wetenschappen, en daarin staat heel mooi beschreven hoe je kunt leren 'wolken lezen' om te zien wat het weereffect is daarvan op de onderliggende lagen en de benoeming ervan in combinatie met de luchtlagen (leidt ons hier te ver).

Nu het antwoord op je vraag:

Als je bijv. de afdaling van de Lesse bij Dinant in België doet met een kano, dan moet je kijken naar het spoor achter je boot, en zul je zien dat die lijkt op het condensatiespoor: rechtlijning achter je in het water. Maar langzaam zie je plots verticale kartelingen en wegdrijvingen binnen het spoor door de invloed van draaiingen en waterstroomturbulenties.

Hetzelfde geldt voor die condensatie, en daar heb je dat effect nog extra, omdat het in zekere zin ook wolken zijn die onstaan en plots hun condensatieovergangtemperatuur terug bereiken om weer op te lossen. Ook op dat moment heb je nog meer invloed van zijdelingse stromingen, die dan ook snel de wolk in 'flarden' uiteeenrukken en ervoor zorgen dat dat spoor terug in het niets verdwijnt.

Koolwaterstof + zuurstof geeft na verbranding waterdamp en koolstofdioxyde.