Waarom krijgen mensen van god in de bijbel onmogelijk opdrachten?

Even voorop stellende dat ik niet echte gelovig ben.

Christus heeft gezegd dat als je houd van je familie en vrienden, dat je dan niets gewonnen hebt. Alleen als je kunt houden van je vijanden, dan heb je iets gewonnen.

Waarom zou je niet kunnen houden van de hele wereld? Liefde is onuitputtelijk, of komt bij jou de liefde uit een potje?

Vraag je eens af waarom het volgens jou onmogelijk is om van vreemden te houden. Houden van heeft niets te betekenen met iets voor iemand anders doen. Heeft houden van te maken met tegenprestaties? Houden van is een gevoel, een innerlijke rust.

Te beginnen bij je vraag: 'onomgelijke opdrachten' -> om aan te tonen dat het onmogelijke toch mogelijk is.
'Heb je naaste lief als jezelf' is net als jezelf, niet meer. Dus er blijft ruimte genoeg voor jezelf. Bekijk het in zin van 'doe een ander niet aan wat je zelf ook niet aangedaan wil hebben' en behandel een ander, zoals je zelf behandeld wilt worden.

Omdat we vergeven kunnen worden doordat Jezus aan het kruis de schuld voor ons heeft betaald, we kunnen niet vergeven worden door goede werken alleen.
God weet wel dat wij zondaren zijn en dat we zijn regels niet 100% kunnen naleven, we kunnen natuurlijk wel ons uiterste best doen om ze na te leven.

@je reactie bij 'EddyP'' Nee, daarvoor zou ik niet bereid zijn. Daar ben ik heel eerlijk in. Maar dat is ook logisch. Wij mensen zijn kudde dieren, en daarmee wil ik zeggen dat wij slechts liefde kunnen en horen te geven aan een kleine groep. Je familie/vriendengroep. Alles daarbuiten is in principe een potentiële vijand van jou. Je kent ze namelijk niet. Je weet niet wat ze zouden doen. Pas als je ze leert kennen wordt het anders. Dan zijn ze vijand of vriend.

De wereld waar wij in leven is ook vreemd. Zo veel connecties met zo veel mensen. Daar zijn wij eigenlijk (biologisch gezien) niet eens voor gemaakt. Als je in een stad rond loopt zie je duizenden mensen. Duizenden mensen die je niet kent. Geef jij zo veel om ze als om jezelf? Ik denk het niet.

Of ik mijn leven zou geven voor iemand die ik erg mag wordt een heel ander geval. Dan zou ik ja zeggen. Dat zou ik echt doen, maar dat is jouw vraag niet.

Zou jij jou leven geven voor mij? Je hebt geen idee wie ik ben. Wat maakt jou het eigenlijk uit wat mij overkomt. Denk er eens over na. Tuurlijk, als je op het nieuws zou lezen dat ik bijvoorbeeld ben aangereden dan denk je even bij je zelf, een jongen van 17 jaar dood... Wat een wrede wereld waar we in leven. Maar de enige mensen die misschien hun leven zouden willen geven voor mij, zijn mensen die of heel veel van me zouden houden of mensen die toch al aan het einde van hun levensduur zijn en het mij gunnen. Alleen dat laatste hebben we het dan niet over, dat is een heel ander verhaal namelijk.

Wij mensen zijn wat dat betreft egoïstisch. Maar dat hoort ook zo. Wij leven voor onze eigen overleving, niet voor die van een onbekende gozer 45km verderop. Het klinkt hard, maar dat zijn de feiten.

(Voordat je gaat minnen, het antwoord is nog niet af. Zie de rest bij mijn reactie. Het is een belangrijke toevoeging)

Je moet de medemens liefhebben omdat God hem heeft geschapen, naar Zijn Evenbeeld, en van Zijn Geest heeft Hij hem ingeblazen. Waarom denk je dat jouw Ziel groter is dan die van een ander?
Als je dat voor ogen houdt kun je de ander liefhebben.

Ja, dat kan ik wel uitleggen.
Je leest het stukje verkeerd.

Er staat dus: "Heb je naaste lief als jezelf"

Maar jij denkt dat je je naaste lief moet hebben zoals jij jezelf lief hebt.
In deze tijd moet je het omdraaien. Dan staat er: Heb je jezelf lief zoals je ook je naaste lief heb. Want we kunnen anderen vaak liever hebben dan dat we onszelf liefhebben.
Zie ook de donaties aan rampen, of de steun aan iemand die het moeilijk heeft. We doen eigenlijk veel meer voor een ander dan dat we voor onszelf doen.

Eigenlijk moeten we weer gaan leren om onszelf lief te hebben.

Een tweede betekenis van de uitspraak is, dat je niet meer aan je naaste (andere) moet geven, dan dat je voor jezelf kunt geven.
Want hoe kan je iets aan een ander geven als je zelf helemaal in de vernieling zit. Liefde kan je pas geven als je het hebt om te geven. Dus 'over hebt'. Dat is dan de liefde voor jezelf.

Mensen helpen vaak TE GRAAG anderen, met als reden zodat ze hun eigen problemen kunnen vergeten. Maar God wil dus dat je het anders doet.

---

Het is geen onmogelijke taak, omdat jij (zie ik nu pas) die taak groter maakt dan dat hij staat beschreven.
Jij leest kennelijk: Heb de hele wereld lief, ....
Vandaar je vraag hoe iemand de hele wereld lief kan hebben.

Maar de tekst is: Heb je naaste lief...

Dus jouw naaste, die je dierbaar hebt. De tekst is nog steeds krachtig, want jouw naaste heeft ook weer naaste, en zo nemen we allemaal samen de hele wereld aan.

---

De hele wereld lief hebben kan hoor. Waarom niet, misschien omdat je teveel leed ziet, of teveel 'kwaad'?
Maar iemand die pijn heeft of in armoede leeft, of een ramp heeft meegemaakt, die kan je nog steeds liefhebben.
En voor mensen die 'het kwaad' zijn, daarvoor kan je nog steeds compassie voelen en hem als een slachtoffer zien. Dat genereert ook liefde.
Zo zou je alles lief kunnen hebben, met alles op diezelfde wereld. En liefde geeft je energie, waardoor het dus geen zware opgave hoeft te zijn.

Meelijden is daarentegen wel een zware opgave en kost het je energie.

In de bijbel, Matthëus 26:6-9 wordt Jezus bekritiseerd waarom hij toestaat dat hij wordt overgoten met parfum terwijl van datzelfde geld armen konden worden voorzien van eten. Jezus is het daarmee oneens.

Oskar Schindler redde 1100 joden door ze in WOII in zijn fabriek onderdak te geven en goed te behandelen. Na de oorlog had hij spijt dat hij waarde hechtte aan bezittingen die hij beter had kunnen verkopen om nog een mensenleven te redden.

Ik ben het in Matthëus 26:6-9 fundamenteel oneens met de woorden van Jezus en ik vind net als Oskar Schindler dat alles moet worden aangewend om mensen te redden of armen te voeden.

In dat opzicht denk ik dat we niet veel waarde moeten hechten aan de letterlijke woorden in de bijbel maar ons eigen hart moeten volgen, net als Schindler.

Mattheus: 22:39 ... heb uw naaste lief als uzelf ... .
Jezus doet hier een aanhaling uit het OT leviticus 19:18

http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Lev+19%3A17%2C18&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10

De werkelijke naaste is degene die goedheid en liefde jegens de ander toont.

http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Luc+10%3A29-37&id42=0&id18=1&pos=0&l=nl&set=10

Is deze opdracht onmogelijk ?
De bijbel vertelt ons dat de wetten en geboden die God ons gegeven heeft, volmaakt zijn.
Als onvolmaakte mensen is het voor ons dus onmogelijk om deze wetten volmaakt te gehoorzamen.

http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Ps+19%3A8&id42=1&id18=1&id37=1&pos=0&l=nl&set=10&idp0=43&idp1=19&idp2=38

Volgens Galaten 5:16 kunnen wij onze levenswandel laten leiden door Gods geest ... .

... maar wat Gods geest doet groeien is liefde... . vers 22

http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Galaten+5%3A16.22&id42=0&id17=1&pos=0&l=nl&set=10&idp0=43&idp1=19&idp2=38&idp3=18

Als christenen erkennen we dat wij deze leiding nodig hebben . ;-)

Jij denkt dat de ik, jezelf is.
Zie de ander als jezelf en je hebt je naaste lief.
Ga ervan uit dat wanneer je de ander pijn doet, je in werkelijkheid jezelf pijn doet.

Myself = Every-One; I = No-One

Elimineer de IK, uit elk verhaal, en je begrijpt wie jeZELF bent!

Eigenlijk is dit het Grote Conflict waar we als mens op deze aarde continu mee worden geconfronteerd. Naastenliefde is het hoogste goed, maar we kunnen het niet.

Als iedereen zich aan Gods gebod zou houden, zou de wereld er heel wat beter uitzien, of niet? Maar we kunnen het niet alleen. We hebben Hem daarbij nodig.

En dat is nou precies wat God wil. Dat we ons geestelijke faillissement toegeven en vragen of Hij ons daarbij wil helpen. Ik zeg niet dat we perfect zullen worden. Dat egoïsme blijft erin zitten. Zoals een ex-alcoholist je kan vertellen dat hij nog elke dag strijdt tegen de drang naar alcohol. Maar juist daarom hebben we God elke dag nodig.

Toegevoegd na 3 uur:
Je zou het kunnen zien als manipulatie. Hij legt ons een onmogelijke taak op zodat we bij Hem uitkomen.

Maar het onmogelijke ervan komt door onszelf. Hij heeft ons niet zo egoïstisch gemaakt. Door de zondeval is de gebrokenheid in de wereld gekomen, lopen er carnivoren rond die je doen geloven dat de 'survival of the fittest' het enige is wat telt, bestaan er parasiete leefvormen waarbij de een ten koste van de ander leeft en zit de egoïsme in onze genen zodat we niet tot het doel komen waarvoor we zijn gemaakt: duurzame liefdevolle relaties met God en elkaar.

Toegevoegd na 3 uur:
De zondeval is in die zin geen 'ramp die ons als slachtoffer is overkomen' maar een bewuste keuze voor onszelf in plaats van de ander / de Ander.

Door Gods liefdesgebod serieus te nemen, plaatsen we Hem weer op de positie waar Hij recht op heeft.

Het is wel mogelijk. Er zijn mensen die zich verwaarlozen om het voor iemand anders beter te maken. Ik denk zelf dat zulke "opdrachten" op die manier in de bijbel werden geschreven om het maximale eruit te halen. Als je de "opdracht'' anders zou stellen, (zoals bijvoorbeeld'; heb de mens lief zoals je van je gitaar houdt.) zou dit een andere invloed uitoefenen dan wat volgens de bijbel het beste zou zijn.

Dit is onmogelijk voor de tegenwoordige mens. God heeft adam en eva zo geschapen dat ze dit wel konden. Door het ongehoorzaam zijn aan God is deze deugd vervallen. Alleen door Jezus kunnen we iets van deze opdracht invullen, maar nooit volledig. Maar met deze opdracht in je leven die je uit kracht van God mag uitvoeren kan je meer liefde voelen dan je ooit hebt gevoeld als je jezelf zou lief hebben. En dit lief hebben is eigenlijk heel eenvoudig. Het begint al bij je buurvrouw goede morgen te zeggen en het stopt eigenlijk bij de laatste mens op aarde. Deze mensen kan je niet zien maar je kunt wel voor ze bidden. En als je dan weet dat het gebed meer kan dan al het geld op de aarde kan je heel veel doen.