Wie heeft hier last van het spiritueel ontwaken?

Het is helemaal geen antwoord op de vraag. "Wie heeft ervaring?" en jij reageert "Nee, ik wil geen ervaring".

nee hoor , mensen zoals jij en ik, zijn allemaal gelijkwaardig, met de verkeerde kant van de streep bedoel ik wat anders.
Er bestaan ook helemaal geen goede of slechte mensen.
Een van de allermoeilijkste dingen in het leven om te begrijpen.

Het is wel een juist antwoord op de vraag. De vraag is: "heeft iemand hier ervaring mee", antwoord "nee" en daaropvolgend "daar ook geen behoefte aan" dus +1, alleen om wat positieve spirituele energie over het correcte antwoord te laten neerdalen.

@eddijst: Er bestaan geen goede of slechte mensen schreef je. Bedoel je hiermee misschien: Er bestaan goede en slechte omstandigheden? Of zit ik er helemaal naast?

Alle reacties lopen door elkaar heen.
Mijn laatste reactie was voor moolkeesje.
@ raytje , ( eerste reactie) ja dat bedoelde ik, 2e reactie, als je begrijpt waarom er geen slechte mensen bestaan, begrijp je heel veel andere dingen ook.
@ Mybri, je hebt gelijk hoor.
@ canon, nee ik bedoel echt wel mensen.

Ed schreef:
Iemand hier, die op g.v. zat, heeft daar ongelooflijk veel last van gehad, is maanden lang ziek geweest, had geen enkele energie meer iets te doen, werd gekweld door visioenen, nachtmerrie’s, slapeloosheid, angsten en pijnen.
Staat nu weer aan de goede kant van de streep en wordt weer sterker.
Alle onderzoeken van de reguliere artsen, leverde niets op, is zelfs er voor opgenomen in een ziekenhuis voor div. onderzoeken, medicijnen vlakte alleen maar de emotie af, maar gaven geen enkele oplossing, wie heeft hier ervaringen mee, in welke vorm dan ook?
************************************************ Het zal wel aan mij liggen,maar als ik dit lees,denk ik toch meer aan een psychische aandoening. Maar dat zal dan wel komen door mijn spirituele ongevoeligheid.

@eddijst: In dat geval ben ik wel heel benieuwd wat je dan daadwerkelijk bedoeld te zeggen met er bestaan geen goede of slechte mensen.
Kun je dat verklaren?

Canan Ons hele leven is een grote les, gezien vanuit het spirituele, dus alles wat op ons pad komt is een onderdeel van de les, we moeten hiervan leren hoe er mee om te gaan, mij buurman heeft me het leven 15 jaar lang zuur gemaakt, bijna onmogelijk, hij heeft mij, mijn kinderen en mijn vrouw regelmatig bedreigd, dag en nacht!
alle mogelijke pesterijen heeft hij toegepast.
Eerst was ik heel erg kwaad op hem, jaren lang, dat koste me mijn gezondheid, na jaren kreeg ik medelijden met hem en was niet meer kwaad, toen hoorde ik in ons dorp, dat zijn vader nog veel erger was geweest, het zat dus duidelijk in de genen, dus kon mijn buurman er eigenlijk niets aan doen dat hij zo was, toen ik dat begreep, ben ik na de zoveelste ruzie met hem gaan praten en hebben we vrede gesloten, twee dagen later lag hij dood in zijn tuin, iemand anders had zijn ruzie anders opgelost.
Mijn les hieruit, dat een mens is zoals hij is en het is zijn omgeving die er van moet leren.
Spiritueel gezien, heb ik soms contact met overleden rotzakken tijdens een sessie, en "hoor" dan hun kant van het verhaal, ik zal je de rest besparen.

@eddijst: Dat was een indrukwekkend verhaal!
En je hebt helemaal gelijk dat je door gefrustreerd te raken over je buurman je gezondheid op het spel gezet hebt. Boosheid verzwakt de nieren, frustratie verzwakt de galblaas en angst verzwakt de nieren, om maar wat te noemen. Grote klasse dat jij zelf naar je buurman gestapt bent om het uit te praten. Dat is een wijze les! Dat zouden meer mensen moeten doen!
Conflicten op een verstandige manier oplossen. Als iedereen dat zou doen wordt het veel gezelliger op de wereld.

Canan en monique, wat is het fijn, jullie reacties te lezen, als je goed gelezen hebt is er wel een moord gepleegd!
lees het nog maar eens . je schrijft grote klasse dat je naar je buurman toe gegaan bent, maar daar heb ik wel 15 jaar over gedaan voordat ik de les begreep.
ik heb hiermee willen uitleggen dat ook slechte mensen een onderdeel zijn van de les hier op aarde en dat je juist van de slechte mensen kan leren, dus heeft slecht zijn een functie voor anderen, zeer moeilijk te begrijpen voor veel anderen hier bij g.v., maar dat is logisch, we zijn niet gewend zo te denken, het enigste wat we willen, is slecht zijn straffen en liefst uitbannen, of ver weg van ons.
maar dan leren we nooit wat, als er alleen maar lieve, aardige mensen om je heen zijn. sjopse,
denk je dat Joran zo blij is met zich zelf?
Denk je dat het fijn is, om over de hele wereld opgejaagd te worden, met de ervaring van moorden diep in je zelf.
Nergens meer thuis kunnen zijn!
Niemand meer kunnen vertrouwen en waarschijnlijk, nu de rest van zijn leven te moeten slijten in een gevangenis van een ver land, ja hij is een slecht mens, maar heeft hij hier voor gekozen?
Of zat het al in zijn genen, of een ziekte in zijn hoofd, wie zal het zeggen.

@eddijst: plezierig om te vernemen dat je het fijn vond om mijn reactie te lezen. Ja, ik meende al wel begrepen te hebben dat het om een afrekening ging. 15 jaar ja, maar beter laat dan nooit Ed. Sommige mensen zullen spijtig genoeg nooit die wijsheid hebben. Het `anders`denken zoals je het noemde, heeft mijn interesse, zonder enige zweverige intenties, maar wel met belangstelling voor het onbekende. Ja, wij moeten leren van onze fouten, maar ook leren van de fouten van anderen. Maar dat geldt ook voor de genoemde figuren: Joran en Dutroux. Een waarschuwende vinger opsteken en zeggen: volgende keer niet meer doen, werkt niet. Als het een ziekte betreft zal daar onderzoek naar gedaan moeten worden. Maar omstandigheden, zoals ik al eerder suggereerde kunnen ook van bepalende betekenis zijn. Zelfs de meest brave ziel kan zich ontplooien tot een moordenaar, indien de omstandigheden daar aanleiding toe geven. Het hoeft niet altijd voorbedachte rade te zijn. Zelfs een ongeluk is niet uit te sluiten. Het menselijk lichaam heeft nu eenmaal een aantal zwakke punten. Een klein tikje op de verkeerde plaats kan verregaande gevolgen hebben.

Wijze woorden allemaal, woorden met liefde .
Haat brengt ons nergens.
Liefde brengt ons bij een oplossing.
Maar de weg er heen is vaak erg lang en veel mensen komen nooit aan het einde van deze weg en kunnen ook niet vergeven.
Wij zijn slachtoffers van de evolutie.

Juist, tijd bestaat niet, ook een kwestie van anders denken.

Er wellen, Ed naar aan leiding van jouw reacties toch een aantal vragen bij me op.
1. Je zegt: met aan de goede kant van de streep staan, bedoel ik wat anders. Verder ga je er niet op in. Mijn vraag is: Wat bedoel je dan wel?
2. Je zegt slechte mensen bestaan niet,maar het ligt aan de omstandigheden. Mijn vraag is: Ontken je daar mee de vrije wil?
3. Ten slotte, je zegt: Tijd bestaat niet,een kwestie van anders denken. Mijn vraag is: Bedoel je daarmee,dat alles zich niet in chronologische volgorde afspeelt, maar dat b.v. alles op het zelfde moment gebeurd? Of...?

Die Joran heeft zich altijd kostelijk vermaakt hoor, TOT hij gepakt werd en doorkreeg dat hij het haasje was, en DAT beviel hem niet, Maar met zichzelf is hij ongetwijfeld nog steeds buitengewoon ingenomen. Alleen die stomme rotpolotie he, die deugt natuurlijk niet ;-)

Moolkeesje, de goede kant van de streep bedoel ik mee ,even een voorbeeld, iemand wordt ziek, slikt medicijnen, krijgt allerlei onderzoeken en kuren,maar langzaam wordt het alsmaar slechter met hem ( bergafwaarts) er komt een nieuwe dokter die ontdekt wat hij mankeert, hij behandelt hem en vanaf dat punt wordt hij nu iedere dag een beetje beter, hij staat nu aan de andere kant van de streep, de goede kant, de kant van herstel.
2 is veel moeilijker uit te leggen, ik ben overtuigt dat voor ieder mens een soort draaiboek klaar ligt, dat in grote lijnen zo je leven zal verlopen, in dat leven kom je ook slechte mensen tegen, daar moet je van leren, het zijn de tegenpolen, ook die hebben een functie, wel heb je nog steeds een eigen wil, je kunt nog steeds links of rechtsaf, waardoor je invloed kan hebben op je levensplan.
3 Tijd bestaat niet, terwijl ik dit zit te typen is die tijd alweer weg of nooit geweest, als ik spreek is dat het resultaat van een gedachte uit het verleden, een gedachte die al geweest is, of alles op het zelfde moment gebeurt en we er slechts maar een deeltje te gelijk van waarnemen, zou best wel eens kunnen, het is een flink portie "out of the box"denken, maar is dat het hele leven eigenlijk al niet zo?

@Marleen , natuurlijk heeft Joran zich uitstekend vermaakt. Hij is immers een pathologische narcist en een anti sociale persoonlijkheid. Maar dat maakt hem niet minder zielig. Hij zal trouwens oh zo veel medelijden met zichzelf hebben nu.
Ik ben benieuwd of hij een grijntje inlevingsvermogen aanleerd in de gevangenis. Gevangenissen zijn daarvoor doorgaans niet de beste plekken ...

Jouw antwoord was voorspelbaar.
+1

Ik moet je eerlijk zeggen dat ik een heel stuk antwoord heb weggehaald. Dit was persoonlijk, maar ik vind het niet zo interessant om te weten hoe iemands leven is verlopen. Het enige wat je daarmee krijgt is dat men zichzelf gaan afmeten of zijn situatie erger is of minder erg. Dan krijg je een competitiedrang. Tijdens mijn RSI periode kwam ik in een revalidatietraject. Ook met andere 'patienten'. Maar er werd alleen maar vergeleken en natuurlijk was 'mijn' vorm het minst erg (in de ogen van de ander). Ik ging ook het snelst en deed het erg goed. Dat was dan weer mijn beeld van het leven om voor te lopen. Hoe het verleden eruit ziet doet er niet toe bij zo een algemene vraag. Alleen in persoonlijke behandeling/groei is het erg belangrijk. Elke ervaring heeft zijn stempels op het leven gemaakt. Wat is je doel trouwens voor deze vraag?

@monique, dat is een hele goeie vraag. Ik zie soms glimses van diegene. Beetje voor beetje haal ik weer een laag weg. Een laag welke ik dus niet ben. Steeds meer kom ik dichter bij wie ik dan wel ben.
35 jaar waarin al die lagen zijn ontstaan, het zal een flinke tijd duren voordat ik door die lagen heen kan kijken. Ik ben reuze benieuwd wie ik ben.

werkelijk?
Gefeliciteerd, niet iedereen komt voor die zoektocht te staan.

diegen die ik was, dat was ik niet. Maar ik was diegene die anderen graag wilden dat ik zou zijn.
Dat was mijn ontdekking. Ik had bijvoorbeeld erg veel angsten, maar ik kwam erachter dat deze angsten door anderen waren ingebracht. Van nature had/heb ik juist een enorm innerlijk vertrouwen. Niet iedereen heeft dezelfde zoektocht of lessen in het leven.

nogmaals gefeliciteerd. Ik ben nog niet zover. Maar ik kom er, daar heb ik alle vertrouwen in:-)

Jongens wat een mooie zinvolle discussie, daar doe ik het voor op g.v.
En voor al die mensen die hier meelezen en zich moeilijk kunnen uitdrukken wat ze voelen, of het nog niet durven.

Zelf ben ik ook op zoek naar mijn ware ik die naar mijn idee geen bestaansrecht krijgt door zieke geesten om me heen. M.a.w. mensen die me ,naar mijn idee, 'verpest' hebben. Ben dan ook nog steeds op zoek naar genezing en tips om weer mijn ware identiteit terug te vinden. Tips zijn bij mij altijd welkom, want zelf ben ik nu de weg even kwijt.

Bushokje, heb je het over je opvoeders/ ouders?
Hoe oud ben je?
Bij het volwassen worden krijg je vanzelf je eigen identiteit
Omdat je dan zelf je eigen keuze gaat maken, je eigen kleren koopt, je werk kiest, je vrienden enz,
Maar nu kan je best wel de weg kwijt zijn hoor, dat is op zich zelf al erg genoeg, maar weet nu te weinig van je om een goed antwoord te geven.

@Ed: de keuzes die je maakt, kunnen als volwassene nog steeds gebaseerd zijn op wat mensen uit je verleden/heden zouden willen, niet per se op wat jijzelf werkelijk wilt. Dat kan je hele leven zelfs zo zijn. Bushokje kan jong zijn, kan oud zijn, maar het wezen van zijn/haar/ vraag blijft hetzelfde.

het is een kunst en een streven om los te komen van je opvoedkundige verleden, zonder je eigen identiteit te verliezen, anders blijven je keuzes gebaseerd op personen uit je verleden,

"Het heeft me 35+ jaar gekost om in te zien dat ik niet mijn leven leidde." Ik zou zeggen: hoe je die tijd leefde: dat was op dat moment _jouw_ leven. Natuurlijk kan je veranderen, iets bijzonders meemaken of andere inzichten krijgen, (ervaring,) etc.
Natuurlijk leef je anders als je bijv. andere mensen had ontmoet. Maar dan nog vind ik dat je alleen je eigen leven kunt leiden. Dat kan natuurlijk (achteraf gezien) niet naar wens geweest zijn, maar daarom was 't toch nog wel JOUW leven. Je leven is een optelsom van alles wat je meemaakt, beleeft, ervaart, etc. Destijds had je andere, minder, ervaringen. Dus destijds was je (uiteraard) anders. Maar nog steeds jezelf.

sgrijvvaud, wat een mooie reactie van je.
Het toont respect!
Dank je wel.

@monique: ik weet wel dat het met de jaren anders wordt, maar toch kunnen bepaalde delen van je gedrag en denkwijzen gebaseerd blijven op je verleden. Maar zoals Ed al zei, het is aan jezelf om daar wat mee te doen. En als je dat niet doorhebt, of gewoon niet wilt, dan wordt het ook nooit echt anders. @gd: ik was vandaag net aan het denken over mijn eigen lichamelijke klachten. Hoe meer ik leer over wie ik ben en wie ik wil zijn, hoe beter ik me lichamelijk ook ga voelen. Bijv., telkens als ik in het verleden begon aan iets wat stress ging oproepen, kreeg ik rugklachten (bedenk ik me zo even). Ik ging m'n mentale problemen ook lichamelijk uiten. (maar dat is weer een ander verhaal)

@widar, elk verhaal is een mooi verhaal.
Maar ja dat is precies wat ik geloof. Als iemand door zijn enkel heen gaat, dan ga ik denken wat diegene niet meer wilt doen en 'zichzelf' onbewust saboteert.
Heel krom, sommige acute problemen kunnen die oorsprong hebben. En chronische problemen kunnen meer te maken hebben dat je iets doet omdat het je aangeleerd is, niet omdat je het zelf bent en wilt. Het verleden. Kom je meer in je eigen basis, dan hebben die problemen geen reden meer om je aandacht zo op te vragen.

weer bedankt!
+

Dank je Ed voor je goeie vragen.

@ohm ik begrijp je volkomen.

En ben je er nu?
Of ben je slechts onderweg?
Onderweg waarheen?
Mag ik zo ver met je mee lopen, als je de weg even niet meer weet?

Nee, Ed ik ben er nog niet, we zijn allemaal onderweg voor mijn gevoel.
Onderweg naar het 'hoofdstation'.
Natuurlijk, graag, mag je met me mee lopen wanneer ik de 'weg' even niet meer weet..... Natuurlijk lag ik vannacht na te denken over deze vraag en voelde dat ik op zeer jonge leeftijd al aan het ont-waken was, dit kon ik toen des tijds niet delen. Het echte bewuste ontwaken kwam zoals hier in mijn antwoord, ik geloof dat ik een jaar of 30 was.

Dag nieuwsgierig! Ja, zo is het mij ook vergaan en toen ik ouder was, dacht ik ook dat het mij verder van de mensen verwijderde, dat was ook wel echt zo omdat zij mij anders vonden dan anderen. Ik vond hen ook anders dan mij, begreep niet dat het altijd maar over huis, tuin en kleukenraad ging. Of over de kinderen. Ik werd er erg moe van en wilde/zocht naar diepgang met anderen. In het begin moeilijk te vinden maar ook dit komt vanzelf op je pad net zoals wanneer je het even los wilt laten, dan gebeurt er iets wat jou weer aan het werk zet. Ik denk ook dat leeftijd niks uit maakt, het kan inderdaad wel heel lastig zijn met vrienden die niet 'op zoek' zijn. Ook ik zweeg over mijn 'anders' zijn. Als kind voelde ik me al anders en beleefde ik liefde in mijn hart naar hen die 'hard'waren om mij heen, heel ongewoon, dacht ik toen, nu begrijp ik mezelf. Dank voor je mooie reactie en geloof me, de mensen die jij nodig hebt, zul je ontmoeten!

Wat een wonderbaarlijke zondag is dit!
Er zijn zoveel deuren open gegaan, die al heel lang dicht waren.
Kippenvel nu....................
+1

je voelt het leed in dit verhaal. Heb vertrouwen, jij komt er wel. +1

nou, van deze reacties voel ik tranen opkomen!

haha, dat was ook een beetje de bedoeling. Ik vroeg be namelijk al eens af of je wel eens goed gehuild hebt om je eigen verleden. Dat is broodnodig, maar ook heel goed.
Laat het maar gaan meid, daar zal je van opknappen. Het is ook niet niks hoor, wat jij hebt meegemaakt.

Ook mijn maandag kan niet meer stuk!!!
Heb wel tranen, dat komt door forall.
Maar het zijn geen verdriettranen, maar ben gewoon ontroerd door "het"gevoel hier.
In gedachte houd ik jullie even vast, zo maar heel even, hoe voelt dat?

grouphug :D Ja het voelt heel fijn en vertrouwd.... Veel herkenbaarheid. Het voelt goed. Je wéét!!! dat je op de goeie weg zit.. Daarom zie ik het ook niet als een last. thnx ed, ik ben van nature ook een jankerd trouwens...
En monque ook thnx en GD, ik zie het ook als laagjes inderdaad... die link ook in het bericht hieronder, ik zal daar nog apart op reageren...

Marleen, als je mijn toelichting op mijn vraag goed leest, dan heb ik het niet over vage klachten en een ongezonde dosis aanstelleritus.
Lees alle antwoorden eens goed hier en ook al de reacties, nooit eerder heb je er zo naast gezeten met een antwoord als nu, dat jij zelf slechte ervaringen heb gehad met zogenaamde spirituele mensen is erg voor je, maar wat al de mensen hier schrijven, moet je toch aan het denken zetten, wuif je dit allemaal maar weg als zijnde aanstelleritus, dan begrijp je er echt helemaal niets van, niet eens een heel klein beetje.
Maar je wil het ook niet begrijpen, je hebt zelf wel je eigen uitleg, maar maak hier niet de zelfde fout als Cryo.
Dat kan ik me van jou haast niet voor stellen.
Maar je zit er wel heel dicht bij nu.

Ik ben het volledig met Ed eens en vind dit erg kortzichtig. Ik wéét dat ik niet gek ben en ik ben zelf erg nuchter geweest altijd. Maar als ik ZELF dingen ervaar die boven miijn pet gaan en daar ook antwoorden van krijg via andere bronnen, dan neem ik dat toch echt wel aan. Dat is het levende bewijs. het levende bewijs is ook Dat zoveel mensen het zelfde ervaren. En Je voelt dat het goed is. ik wel tenminste.

@Ed ; ik betwijfel of ik er naast zit ; hooguit hebben we het over verschillende zaken, verschillende mensen of verschillende 'soorten' spirituele ontwikkeling. Dit is wat IK waarneem, dus mijns inziens kan dat niet zomaar als mis of fout geinterpreteerd worden.

@Monique ; en dat is eigenlijk precies wat ik bedoel ; dat er aan zingeving en zo je wilt spiritualiteit (maar daarvan is de definitie te vaag geworden om het begrip nog fatsoenlijk te kunnen gebruiken, of zodanig veranderd dat ik het niet meer KAN gebruiken zonder verkeerd begrepen te worden) niks vaags of paranormaals of wat dan ook.
Het is meer het zoeken naar 'iets' dat er niet is, gelijktijdig met het loslaten van bestaande zekerheden dat me stoort in de zogenaamde spirituele zoektocht , die bij ieder mens al jong begint en een leven lang duurt. Of je je daar nu van bewust bent of niet. Het - volkomen foute idee dat 'jij' (niet jij persoonlijk maar algemeen) ineens 'je spirituele kant' begint te ontdekken en je daarmee min of meer verheft boven het 'gewone' volk dat daar 'nog niet aan toe is'of iets dergelijks (beetje lastig uit te leggen) , en de onzinnige rimram die daar vaak aan alle kanten bij wordt gesleept (niet in de láátste plaats door de commercie trouwens) is wat me aan die zogenaamde 'moderne' spiritualiteit stoort. Voor mij is elk mens een spiritueel ingesteld wezen ; de zoektocht naar zingeving is namelijk primair wat ons mensen maakt en onderscheidt van dieren. Zie ook eerdere vragen daarover. Dat is echter niet te vergelijken met wat er tegenwoordig voor spiritueel door moet gaan.

Marleen je bent tegen alle onzinnige rimram, wat tegenwoordig voor spiritueel moet door gaan, dat treft, dat ben ik ook, misschien wel erger nog dan jij, want ik ken de verschillen, ik doorzie de onzin, de oplichters, de fraudeurs.
Maar ik herken ook alle verhalen hier, ik "voel"de echtheid, vaak met tranen in mijn ogen, mijn gevoel bedriegt me niet.
Door jouw teleurstellende ervaringen met zogenaamde spirituele mensen , hebben je blind en ongevoelig gemaakt voor wat er hier op mijn vraag gebeurt.
Er zijn zoveel dingen die je denkt beter te weten en vaak is dat ook wel zo, maar op dit gebied weet je niets, net als zoveel anderen, zelfs de meeste mensen.
Wij voelen ons niet verheven boven de anderen, hoe bedenk je het toch weer, we zijn alle gelijkwaardig, of je nu wel of niets geloofd, ook ben jij niet meer of minder dan "ons".
Maar jouw antwoorden vragen op een reactie, van mensen die hier na veel aarzelen heel persoonlijke dingen durven te zeggen, dingen die hun hele leven op zijn kop zette en waar ze beter van werden, gelukkiger, gezonder.
Dit is niet het resultaat van onzinnige rimram, door dit soort opmerkingen probeer je juist je zelf boven de anderen te plaatsen, want wij weten het niet, begrijpen het niet, luisteren niet, lezen geen wetenschappelijke rapporten die alles uitleggen en daar wil jij "ons"even op wijzen.
Wat blijft er van je over als internet een paar jaar wegvalt, bij "ons" is dat geen probleem, maar waar bestaat jouw leven uit?
Hoe vul jij het gat op?

@Marleen, ik kan helemaal meevoelen met je antwoord. Wat een enorm gevoel van herkenning kreeg ik toen ik je tekst las - echt de spijker op zijn kop geslagen!

Spiritueel 'ontwaken' implceert (!!) dat wie dat niet 'doet' of overkomt, dus op de een of andere manier spiritueel 'slaapt'. Daar geloof ik eigenlijk al niet in. Hooguit zijn mensen met heel veel dingen bezig die niets met het leven te maken hebben. Maar zingeving zoeken, dat doen we allemaal. De een alleen wat zinniger dan de ander. Wat betreft het harten uitstorten van mensen hier , daar sta ik ook heel anders in dan jij inderdaad. Ten eerste is het natuurlijk rete-anoniem, hoeveel 'binding' je ook met elkaar denkt te hebben (en ik vraag me wel eens af hoe diep dat zogenaamde soulmate-schap in de praktijk gaat), en bovendien hebben we hier ook al de meest heftige ellende uit de dikke duim gezogen horen worden, en dan is er niet één zogenaamd 'extra gevoelig' persoon die ze er bijtijds uitpikt. Grappig genoeg zijn dat juist meestal de wat meer........werelds danwel zakelijk of wetenschappelijk ingestelde mensen. Daarnaast moet ik wel erg lachen om de rol die je Internet aan mij toebedeeld ; het is een van de minder belangrijke vrijetijdsbestedingen (als ik op GV zit bijvoorbeeld, is dat vrijwel altijd omdat ik niet-internet-gerelateerde zaken op de computer aan het doen ben) en ben het de afgelopen 3 jaar (zo kort heb ik namelijk nog maar Internet) niet belangrijker gaan vinden ofzo. Alleen mijn handel zou dan wegvallen, dat zou wel jammer zijn. Maar af en toe een paar weken zonder vind ik zalig - zoals ik ook al bijna een jaar nauwelijks meer teevee gekeken heb. Er zijn - gelukkig- teveel mensen en dingen in mijn leven om van iets dergelijks als Internet afhankelijk te worden. Sterker nog, ik heb niet eens een mobieltje ! Wat dat betreft vallen er wat eenvoudige communicatielijnen weg, maar daarmee onstaat - gelukkig - geen gat. En je gaat mij ook niet vertellen dat al die zogenaamd gevordere spiri's zonder internet ineens telepatisch gaan communiceren ofzo. Je afhankelijkheid van een anoniem medium heeft volgens mij weinig tot niets met spiritualiteit te maken. Meer met sociale vaardigheden en wellicht eenzaamheid. Of verveling ; ook een woord dat ik eigenlijk niet ken. Daarnaast denk ik dat jij soms denkt me te kennen, maar er heel veel verder naast zit dan je denkt.

Alweer zo'n goede beschrijving die ik zelf had kunnen schrijven. Ook je laatste alinea is helemaal van toepassing... ;-)

Marleen, fijn dat het zo goed met je gaat, ik had altijd het gevoel, dat je heel veel op div. fora zat, dat komt denk ik, dat ik je op alle tijden van de dag wel eens tegen kom.
En alle mogelijke onderwerpen.
Wat je antwoord betreft, ben je een van de zeer vele die geen enkel idee hebben waar "wij" mee bezig zijn.
Ook dat is niet erg, dat houdt elkaar een beetje in evenwicht.
Weet je, het is voor "ons" vaak onvoorstelbaar , dat de "anderen" het totaal niet begrijpen, als je alle antwoorden en reacties hier leest, moet dat toch ergens vandaan komen en er komen er nog steeds meer bij, je moet toch op zijn minst nieuwsgierig worden, waar de oorsprong hiervan is, behalve de gangbare uitleg.

Is het ook al eens in je opgekomen dat ik het vermoedelijk WEL begrijp (wat niet hetzelfde is als dat ik er begrip voor heb trouwens) ? Dat ik in elk geval wel degelijk snap waar veel mensen mee bezig zijn en dat dat voor mij gewoon een heel andere verklaring heeft dan in de hoek waar jullie zoeken ? Dat ik wel begrijp wat het placebo-effect is op de (wellicht vaak door psychische processen veroorzaakte) klachten - een terrein waarop we het volgens mij wel redelijk eens waren - maar dat ik het daarmee nog altijd een dwaalspoor vind, en dus liever op zoek blijf naar de echte processen die er achter steken ? Ik denk dat je aan de verschillende soorten antwoorden op GV ook wel kunt zien dat ik een vrij brede interesse heb (waarbij ik overigens mijn kennis voornamelijk uit allerlei soorten boeken en tijdschriften haal, ook boeken en tijdschriften die je vrijwel zeker niet in mijn kast zou vermoeden), en dat ik waarschijnlijk mede daardoor ook vaak andere verbanden en verklaringen en toepassingen zie die iemand die alleen op één vakgebiedje blijft ronddwalen (wat veel nieuwe spiri's neigen te doen) nooit onder ogen krijgt. Vergelijk het maar met iemand die uitsluitend de bijbel leest om alle antwoorden te krijgen, en die weigert ooit een ander boek op te pakken. Hoe moet die er ooit achter komen hoe bijvoorbeeld de wereld werkelijk in elkaar zit ? Hoe kun je weten hoe de wereld er uitziet als je nooit in een ander land komt (even de teevee buiten beschouwing gelaten) ?. Hoe weet je dat je het mooiste paar schoenen hebt als je maar in één winkel bent geweest ? Hoe kun je weten wat er achter de horizon ligt, als je nooit een stap daar voorbij hebt gedaan ? Waarom willen mensen blijven geloven dat er aan het eind van de regenboog een pot met goud staat, terwijl het zo'n prachtige volmaakte cirkel is ? Het is die kortzichtigheid, die beperkte blik, dat gebrek aan lef de bestaande kennis overhoop te gooien om misschien wel heel veel nieuwe, verrassende, en veel logischere dingen te leren die me 'stoort'. Verbaast ook wel.

Mooi wijs antwoord, Marleen

Marleen, zolang als je spiritueel ontwaken, plaatst onder onzinnige rimram en ongezonde dosis aansteleritus, kan ik je antwoord niet serieus nemen en zeg ik dat je niet weet waar je over praat, juist jij die zo onderlegd is en zo veel weet, op zo'n breed gebied.
Ik heb deze zelfde vraag over sp. ontw. een half jaar geleden ook beantwoord, zonder toen te weten wat het was, het was wel een mooi antwoord, maar een totaal verkeerd antwoord.
Ik heb het nu van heel dichtbij zelf meegemaakt en gezien hoe de reguliere geneeskunst totaal niets kan doen, niet weet wat het is en er geen enkele behandeling voor heeft.
En dan kom jij met aanstelleritis.
weet je hoe dit overkomt op al die mensen die hier hun persoonlijke verhaal doen, heb je het wel gelezen?

@Marleen, weer een heel goed antwoord. Prachtig helder verwoord, en ik ben het er - zoals wel vaker - geheel mee eens. Wat me ook hier, in de discussie tussen jou en Ed, weer opvalt, is iets dat ook in discussies tussen Ed en mij herhaaldelijk is voorgekomen. Ook hier gebeurt het weer: jij gaat helemaal in op de tekst van Ed, terwijl Ed jouw tekst, althans de inhoud ervan, gedeeltelijk of zelfs geheel negeert. Hij gaat verder op zijn eigen weg, zonder zich echt te laten beïnvloeden door wat jij zegt. Je dringt dus niet tot hem door. Da's jammer, want zo komen jouw wijze woorden nooit aan. @Ed, in je vraag vertel je dat M. door een crisis ging vanwege een soort identiteitscrisis. Een psychische crisis die zo heftig was, dat ze er ernstige lichamelijke klachten door kreeg. Verwacht je nu echt dat de geneeskunde daar zomaar even een pilletje voor heeft, of een ander behandelingetje? Je zegt zelf dat het "spiritueel ontwaken" een heftig en complex proces is - verwacht je daar nu echt een eenvoudige oplossing voor, die dan ook nog eens van *buiten* komt? Terwijl je zelf zegt dat het niet op die manier werkt? Dan spreek je jezelf toch gigantisch tegen? Of is dat iets dat nu eenmaal inherent is aan paranormaalgelovers?

de discussie gaat om het feit dat de een het onzinnige rimram vind, aanstelleritis, terwijl hier veel mensen vertellen dat ze er maanden ziek van zijn/waren.
Daar gaat het hier om, de rest zijn de normale randverschijnselen van iedere discussie hier, heeft dus niets te maken met wel of niet lezen, of ingaan op de ander zijn/haar tekst.
Dat het een uitzonderlijk verschijnsel is, blijkt wel uit het feit, dat ondanks onderzoeken en ziekenhuisopnamen er niets te vinden is, dit is ook de ervaringen van enkele anderen.
Het is zo jammer dat "jullie" alleen maar je best doen, om het in het hokje aanstelleritis te plaatsen, i.p.v. je af te vragen hoe het dan wel ontstaan kan, en er zoveel mensen hier het herkennen.
Dit zijn de kernen van deze discussie, de rest is bladvulling.

Marleen schrijft ik citeer: het is die kortzichtigheid, die beperkte blik, dat gebrek aan lef de bestaande kennis overhoop te gooien om misschien wel nieuwe wel nieuwe veel verrassende ervaringen en veel logischer dingen te leren die me 'stoort'.
Wat ik zo bijzonder vind, is dat de mensen die bezig zijn met de spirituele zaken niet alleen de wetenschappelijke inzichten over een aantal zaken kennen, onderschrijven en accepteren, die zien ook wel dat dingen gewoon letterlijk en feitelijk zo zijn, maar dat zij verder veel verder zoeken, naar een aantal dingen die gewoon onverklaarbaar zijn.
En daar spreekt Marleen zichzelf dan tegen,want haar perfecte omschrijving van het lef dat je moet hebben voor deze zoektocht, daar zijn we nu juist mee bezig.
Wij durven onze nek uit te steken en worden daar op aangevallen, net zoals men vroeger dacht dat de aarde rond was. Natuurlijk vonden al die mensen deze beweringen onzin, ze konden letterlijk nog niet waarnemen dat de aarde rond was, ze waren nooit verder geweest dan hun eigen plekje, dan houdt je je vast aan de realiteit die je kent. Ze konden het nog niet snappen, zover waren ze nog niet in hun ontwikkeling.
Iedereen ontdekt de zaken op zijn eigen ritme, gelukkig maar, voor de een is het onacceptabel dat de aarde rond zou zijn, dan val je eraf, en dat is een beetje zoals de niet spirituele reageren. Dit kan gewoon nooit waar zijn, zeggen ze, want zover als wij kijken, is de aarde plat. De andere groep ziet al dat de aarde rond is. Sommige hebben juist lef, lef om veel, veel verder te kijken dan die platte aarde. Maar voor de ene partij gezien hebbende dat de aarde rond is, is dat logisch want je hebt het zelf net letterlijk ontdekt, voor degene die echt zeker weten dat hij plat is en ergens eindigt is het onvoorstelbaar dat dat echt zo zou kunnen zijn. En er is juist heel veel lef voor nodig om te aanvaarden dat sommige van ons echt al hebben gezien dat de aarde rond is.
We staan aan het begin van een grote zoektocht, een inderdaad geweldig nieuw ontwaken. En juist het lef wat Marleen beschrijft dat hebben we en dat hebben we nodig
, want we zijn nu juist bezig kennis over hoop te gooien en onze beperkte blik te vergroten, kortzichtigheid uit te bannen............en juist: we zullen nieuwe verrassende dingen gaan ervaren...........................

Ik zat zo te worstelen met het aantal leestekens en plotseling stond de reactie er, terwijlik nog zaken aan het aanpassen was, dus wil nog even toevoegen dat citaat van Marleen eindigt aan het eind van de vierde zin, laatst woord is dan'stoort'.
En deze zin moest ik nog aanpassen: wij durven onze nek uit te steken en worden daar op aangevallen net zoals men de mensen vroeger idioot vond die zeiden dat de aarde rond was.

@Ed, goed dat je nu eens ingaat op wat er staat. Er spelen twee dingen. De eerste is aanstelleritis, de tweede is de echte klachten. Ze bestaan allebei. De aanstelleritis is wat je het meeste ziet als je om je heenkijkt. Het zijn meestal huisvrouwen die niet helemaal tevreden zijn met hun leventje, die een paar kleine probleempjes hebben, niet lekker in hun vel zitten. In plaats van de oorzaak te zoeken en er iets aan te doen, zwelgen ze in zelfmedelijden, willen vooral praten (want dan hoef je niet in aktie te komen), en verwachten de oplossing van buiten, in plaats van dat ze naar binnen kijken. Die huisvrouwtjes vinden dan een soort van comfort in het lieve, zachte deel van de paranormale wereld. Fijn dromen over geesten en energie. Met als resultaat dat ze altijd op zoek blijven, onwetend van het feit dat ze totaal op de verkeerde weg zitten. Het tweede dat speelt zijn de echte klachten. We weten dat de psyche een enorme invloed heeft op het lichaam. Dat mensen als M. daarvan zelfs in het ziekenhuis kunnen komen, is dus een bekend feit - evenals het probleem dat de klachten niet zo eenvoudig op te lossen zijn, omdat ze uit de psyche komen. De hokjes waar jij het over hebt zie ik niet zo. Ook wat ik hierboven schrijf, zijn natuurlijk slechts de twee uiteinden van een glijdende schaal. Met spiritueel ontwaken heeft dit alles niet perse te maken. Iemand gaat door een rotperiode, en dat uit zich in lichamelijke klachten. De een komt er weer bovenop door zich op de spirituele wereld te richten omdat die wereld een gevoel van geborgenheid geeft. De ander komt erbovenop door de kracht in zichzelf te zoeken en de realistische wereld te accepteren. In beide gevallen zullen de grote lichamelijke (en geestelijke) klachten verdwijnen.

@pieker, als je je verhaal nu precies omkeert, kan ik helemaal met je meegaan. In mijn ogen zijn het juist de spirituelen die nog beweren dat de aarde plat is. De realisten zien de aanwijzingen al dat de aarde rond moet zijn. Het is slechts een kwestie van tijd voordat ook de spirituelen "om" zullen gaan. Kijk. Verbreed je blik. Durf *alles* te accepteren. Wat ik vaak zie, is dat er goede verklaringen bestaan voor veel dingen die de spirituelen ervaren. Sommige spirituelen ontkennen die verklaringen, en ontkennen daarmee een groot stuk onderzoek en waarnemingen. Andere spirituelen durven die verklaringen niet te ontkennen, dus vallen ze terug op het negeren van die verklaringen. Beide brengt je niets verder. Als je een andere verklaring ziet, ontken die dan niet, negeer die ook niet, maar ga erop in. Vertel WAAROM die alternatieve verklaring volgens jou niet van toepassing is. Dat doen de realisten ook als het gaat over de verklaringen die spirituelen voor bepaalde verschijnselen geven. Als het concreet dreigt te worden, trek je dan niet terug. Praat erover. Vertel wat je denkt. Ga in op de ander. Bouw die brug. Maak contact.

Cryo. Als jij het eens bent met Marleen, sta je ook achter haar uitspraken en is verdere discussie zinloos.

Dat het een zinloze discussie is weet ik al jaren, althans wat een paar mensen betreft, maar dat laat onverlet dat het in mijn ogen nodig blijft hem te blijven voeren. Cryo heeft het duidelijk begrepen, namelijk dat ik met aanstelleritus en het zich bezig houden met onzinnige rimram met name duidt op de mensen die zijn zo prachtig mooi beschrijft (al zijn er maar weinig 'huisvrouwtjes' bij, het zijn vaak juist - jarenlang overbelaste- werkende ('oude' of late) moeders) die de keuze tussen kinderen of carrière nooit bevredigend hebben kunnen nemen. DAT zijn de mensen die niet verder lijken te kijken dan hun neus lang is en blijven hangen bij de beschermengeltjes van viervijfennegentig voor op je schouder en de wierrook. Er zijn meer karakteristieken / kenmerken, maar omdat mijn woorden toch maar half en selectief gelezen worden zal ik me daar verder niet mee vermoeien. Het lijkt wel of de 'vlucht' in het ' bovennatuurlijke' ergens zweeft tussen het de regie in eigen hand willen nemen, en toch blijven weglopen voor eigen verantwoordelijkheid door oorzaken en oplossing (weer) buiten zichzelf te zoeken. Dat vind ik ook al heel dubbel eigenlijk. Mensen die in hun eigen beleving buitengewone ervaringen hebben meegemaakt en echt serieus en met een open vizier op zoek gaan naar mogelijke verklaringen lijkt me prima ; dan moet je toch vroeg of laat op het punt komen dat je weet op welke manier dergelijke ervaringen en interpretaties kunnen ontstaan.

@Ed, zolang je wegduikt zodra het concreet dreigt te worden, is inderdaad elke discussie zinloos. @Marleen, je derde alinea beschrijft heel treffend wat die mensen drijft, en waarom ze altijd op zoek zullen blijven.

@Monique ; daarmee geef je heel duidelijk aan wat wij hier de hele tijd proberen te zeggen ; dat de discussie zinloos is omdat er overduidelijk niet ontvangen wordt.
We hebben het namelijk over het ZELFDE verschijnsel (komen tot inzicht, zelfontwikkeling en zelfreflectie) maar hangen er een ander etiketje aan en hebben er andere verwachtingen van en verklaringen voor (intern versus extern). Ik vind het derhalve een heel zinnige discussie, want die periodes en die ervaringen herken ik OOK gewoon, zoals ongetwijfeld ELK mens vroeg of laat. Zoals Loenie het treffend wist te stellen : effe resetten. Of ook wel - zoals ik het prefereer te noemen - een periodieke reality-check. Het grote verschil is denk ik dat ik heel sterk hang aan een inner locus of control, terwijl ik juist bij ' spirituelen' om mee heen een heel sterke outer locus of control bespeur, ONDANKS dat ze er van overtuigd zijn heel erg met zichzelf bezig te zijn. Het lijkt meer op vanuit zichzelf ' iets' ongrijpbaars buiten zichzelf te beinvloeden om hun leven te verbeteren, terwijl dat in mijn optiek uitsluitend IN jezelf zit. Net zoals je dingen die je overkomen niet kunt veranderen, maar WEL kunt veranderen hoe je er op reageert en hoe je er mee omgaat of er tegenaankijkt. Zo heb ik regelmatig mensen horen verzuchten : waarom moet MIJ dit allemaal overkomen ? Terwijl ik denk : waarom zou dit mij NIET mogen overkomen ? Wat ben ik beter of anders dan een ander dat het kwaad alleen anderen zou mogen treffen en mij altijd over zou moeten slaan ? En wat moet IK nu doen om het op te lossen, er omheen te werken of er mee om te leren gaan - en niet iets of iemand anders. en @ Loenie ; ramen lappen in de stralende zon ; zou je dat nou wel doe ??

Marleen, als je uitspraken gebruikt zoals aanstelleritis en onzinnige rimram, als antwoord/ reactie op de mensen die hier hun persoonlijke ervaringen meedelen, neem je door zo te schrijven, als deze, mensen niet serieus en gesteund door Cryo. ga je gewoon verder, dan vraag je om reacties en haal je er weer van alles bij, waardoor ook deze discussie weer verzandt.
Buiten schijn ook hier nu de zon en ik ga er van genieten, doei!

@Ed, Marleen en ik proberen duidelijk over te brengen dat we het over twee categorieën hebben. We hebben zowel hier als ook bij eerdere vragen duidelijk gemaakt dat we alle ervaringen wel degelijk accepteren. Dat die ervaringen echt zijn, dat ze echt bestaan. Hoe kunnen we die informatie bij jou krijgen, zonder dat je alles negeert wat we zeggen? Wat moeten we nog doen opdat je het bovenstaande accepteert? Hoe zorgen we dat je eindelijk eens *luistert*, en dat je ons niet meer onterecht beschuldigt van dingen die we helemaal niet zeggen? Hoe, Ed, hoe? Hoe dringen we tot jou door?

geniet nu maar van je vakantie, het is zo weer voorbij.

Ah, zo ken ik je weer. Het wordt concreet, dus je duikt weg. Antwoorden kun je niet, de vraag ontwijken wel.

Daar hebben we denk ik het fundamentele verschil te pakken tussen de realisten en de paranormaalgelovers. Jij wilt alleen delen. Leuk en interessant, dat zeker - maar je komt er geen steek verder mee. Een voorbeeld: Jantje ervaart elke letter 'e' in deze tekst als rood. Marietje ervaart alle letters, ook de 'e', als zwart. Jij zegt: deel dat met elkaar. En dan? Einde verhaal. Voor Jantje is de 'e' rood, voor Marietje is diezelfde 'e' zwart. Twee waarheden. Beide gelijk. Goh, zeg ik dan: leuk. Maar is er misschien een *echte* waarheid? Zo ja, kunnen we die achterhalen? Ik wil dus *verdergaan*. Ik wil de wondere wereld ontdekken. Inzicht krijgen. Ik stel dus vragen - en merk, tot mijn grote verbazing, dat dat niet wordt gewaardeerd. Ik vertel over
http://nl.wikipedia.org/wiki/Synesthesie_(zintuig) . En ik zie, tot mijn verbazing, dat mensen zich aangevallen voelen, dat mensen denken dat ik ze in een of ander zelfbedacht hokje stop. Terwijl ik alleen maar probeer om rond te kijken. Wat kan daar nu mis mee zijn? Wat ik dan ervaar, is dat mensen boos worden zodra ik ook eens iets zeg. Ik heb dus zwijgplicht. Ik noem bovenstaande website, maar dat schijnt slecht te zijn. Ik wordt beschuldigd dat ik de ervaringen van Jantje niet serieus neem. Maar dat doe ik nu juist *wel*, door erop in te gaan. Dit is hoe het op mij overkomt. Naar beste eer en geweten respecteer ik iedereen, ik deel mijn ervaringen, ik probeer de delen samen te voegen tot een groter geheel. En ik word beschuldigd. Zodra ik vraag wat de ander ergens van vindt, ben ik een slechterik. De ander, die mijn vraag ontwijkt, is kennelijk verstandig. Dialoog is kennelijk fout. Zo ervaar ik het. Kun je mijn gevoelens begrijpen?

Wat jouw reactie met mij doet, maakt jou niet uit? Maar wat mijn reactie met jou doet, is ineens wel van belang? Wat een belachelijk egocentrische houding! Als ik iets zeg, en jij voelt je in je wiek geschoten, is dat slecht van mij? En als mijn tekst niet kunt lezen, en mij daarom maar onterecht beschuldigt van allerlei slechte dingen, dan moet dat mogen? Waarom zijn zoveel paranormaalgelovers zo ongelooflijk egocentrisch? -- Verder hoop ik voor jou dat je niet echt gelooft wat je hier schrijft. Je zegt dat je geen dingen wilt uitzoeken. Gewoon, ieder zijn eigen mening, en al die meningen staan naast elkaar. Uitpluizen wat er nu wel of niet waar is, vind jij maar onzin. Weet je wat dat betekent? Durf je dat onder ogen te zien? Zo niet, stop dan NU met lezen! Voorbeeld: is het erg dat wij zoveel uitlaatgassen in de atmosfeer lozen? Is het erg dat wij zoveel CO2 produceren? Volgens jou hoeven we dat niet uit te pluizen. Gewoon, ieder zijn mening. De ene persoon vindt het erg dat wij het milieu vervuilen. Da's prima, die persoon gaat dan gewoon milieuvriendelijk leven. Een ander ziet er geen probleem in om veel vervuiling te veroorzaken, en om zijn chemische afval gewoon in het bos te gooien. Volgens jou is dat ook prima. Da's gewoon een andere mening, die best naast de eerste mening kan staan. Die tweede persoon heeft evenveel recht om zijn mening te verkondigen, om om daarnaar te leven. Die mag gewoon zijn oude batterijen in de sloot gooien als hem dat zo uitkomt. Vooral niet met elkaar praten. Vooral elk zijn eigen leven laten leiden. Dat vind jij, toch? Althans, dat is wat je hier beschrijft. Of - ben je het toch niet met jezelf eens? (Of, nog waarschijnlijker: het gaat nu concreet worden, dat is voor jou beangstigend, dus zul je afhaken.)

@Cryo ; enerzijds heb je daar wel een punt, (en is de discussie met mensen die inderdaad schijt aan het milieu hebben ongeveer net zo moeilijk en schier zinloos om te voeren), maar ik zie wel een verschil. Milieu-destructief gedrag hebben we allemaal last van en veroorzaakt voor ons allemaal problemen. Bewust oogkleppengedrag veroorzaakt voornamelijk schade voor de mensen zelf, en is bloedirritant voor hun omgeving, maar algemeen schadelijk zijn ze niet direct in die zin. Als iemand naar een homeopaat wil, zak ik daar bij wijze van spreken geen kanker van krijgen, hooguit een beetje jeuk. Als hij zijn batterijen in de sloot flikkert uiteindelijk natuurlijk wel. In dergelijke discussies (in mijn ogen is dit er eigenlijk trouwens niet eens een, aanvankelijk niet tenminste) zijn het niet zozeer de mensen die heel graag willen geloven in bewezen niet-bestaande verschijnselen waar ik tegenaan loop, maar de mensen die de mythen in stand houden en er garen bij spinnen. De zweef-industrie eigenlijk. Zoals je ook gelovigen niet persoonlijk hun geloof kunt aanrekenen, maar wel het instituut kerk dat ze dat heeft aangedaan, en ze nooit heeft geleerd wat de andere keuzes zijn. Ik ageer in de regel liever tegen het verschijnsel an sich en de onwaarheden en gevaren ervan dan tegen mensen persoonlijk die wellicht gewoon nog niet voldoende informatie hébben om te kúnnen kiezen. Of er nog niet rijp voor zijn. Hier zie ik dan ook voornamelijk een nuanceverschil tussen groepen mensen die wel met elkaar eens zijn dat periodes van persoonlijke groei en omgaan met tegenslagen pijnlijke en langdurige en diepgravende processen zijn, alleen verschilt voornamelijk het zoekgebied waar de oplossingen dan gevonden moeten worden ; in het zelf of in het onverklaarbare. Zolang dat laatste werkt, is er nog altijd geen man overboord. Mijn grootste zorg is dat het natuurlijk heel vaak ook NIET werkt, en de deuren die nog wel openstaan gewoon genegeerd worden omdat ze niet mooi genoeg zijn. Wie zei ook weer : is het niet genoeg om te beseffen dat je een schitterende tuin hebt, zonder per se te moeten geloven dat er nog ergens elfjes in leven ? @Monique ; blijkbaar valt het je toch zwaar die deur dicht te doen, want je blijft maar reageren met te zeggen dat je niet meer zal reageren. Dat vergroot je geloofwaardigheid natuurlijk niet. Inzicht komt met de jaren, inderdaad, maar die komt uiteindelijk wel uit jezélf.

@Marleen, je hebt natuurlijk gelijk wanneer je zegt dat milieuschadend gedrag direct gevolgen heeft voor iedereen, en dat wat dat betreft zweverij minder directe schade toebrengt. Maar ook zweverij brengt schade toe. Al is het indirect. Door mensen *alleen* het zweefverhaal voor te houden, vertel je ze slechts een deel van de waarheid - en dat is *altijd* schadelijk, omdat je ze dan de mogelijkheid ontneemt zelf een keuze te maken. Daarom voel ik me geroepen, hier op GV (en elders) ook de andere helft van het verhaal te vertellen - ook al stelt niet iedereen die extra informatie op prijs. Waar het me eigenlijk om ging, was echter een ander aspect. Of eigenlijk meerdere aspecten. Ten eerste is daar het verhaal "och, iedereen zijn vrijheid, laat gewoon alle meningen naast elkaar staan, ze zijn allemaal gelijk". Dat klinkt leuk en aardig - tot je verder gaat denken, en de gevolgen ziet die die houding kan hebben. "Och, de ene persoon zegt dat je kanker op reguliere wijze moet behandelen, en de andere zegt dat je genezing moet zoeken door gras te eten en piano te spelen - laat gewoon beide meningen naast elkaar staan, ze zijn allemaal gelijk". Aan dit voorbeeld (en nee, dat heb ik niet bedacht, er zijn echt mensen geweest die dit letterlijk op die manier geloofden) kun je zien, hoe schadelijk, zelfs levensgevaarlijk, die zogenaamd tolerante houding kan zijn. Ook om verder te komen, om de behandelingen van kanker en andere ziekten te verbeteren, zullen we ons moeten richten naar een realiteit die buiten ons om bestaat. Je kunt dus beslist NIET zeggen dat alle meningen gelijk zijn en naast elkaar kunnen bestaan. Dat is een heel schadelijke houding, die elke vorm van voortgang tegenhoudt. Daarom strijd ik tegen die houding. Omdat de houding weliswaar vriendelijk lijkt, maar in werkelijkheid mensvijandig is.

(vervolg op mijn vorige reactie) Verder vind ik het uiterst vreemd dat paranormaalgelovers zo enorm gesloten zijn. Ze zeggen dat ze zich openstellen - maar zodra je ook maar een simpele vraag stelt, voelen ze zich aangevallen. Ze staan dan niet open, ze sluiten zich af. Op vragen krijg je geen antwoord. Zelfs geen ontkenning. Nee, vragen worden genegeerd. Heel gesloten. Heel zelfbeperkend. Ze zeggen dan nota bene dat de *ander* geen respect toont. Maar denk eens na - ik toon toch juist de ultieme vorm van respect? Laat me het uitleggen. Als iemand iets vertelt, en ik neem het ter kennisgeving aan maar doe er verder niets mee, is dat in mijn ogen een beperkte vorm van respect. Als iemand iets vertelt, en ik ga er inhoudelijk op in - ik stel vragen over wat de ander precies bedoelt - ik vraag welke gedachtengang erachter zit - dan is dat toch juist meer respect dan gewoon ter kennisgeving aannemen en daarmee uit? Ik neem zelfs de gedachtengang van de ander over. Ik denk verder, niet volgens mijn gedachten, maar volgens de gedachten van de ander. Is dat niet het ultieme respect? Ik noem een nauw gerelateerd onderwerp, en ik bedenk wat ik daarvan zou moeten vinden - niet volgens mijzelf, nee, volgens de ander. Ik vraag dan of ik die andere gedachtengang op de juiste manier heb gevolgd, en of de ander het eens is met mijn uitkomst. Volgzamer en respectvoller gaat niet, dacht ik in mijn onschuld. Maar nee, de ander trekt zich dan pas echt terug. Sommigen trekken zich gewoon terug, negeren al mijn vragen (en vertonen volgens mij daarmee juist een *gebrek* aan respect), en gaan ongestoord door met hun eigen verhaal. Mijn verhaal wordt genegeerd, maar o wee als ik hun verhaal negeer! Anderen trekken zich niet meteen terug, maar beginnen eerst te schelden. Ik zou een gebrek aan respect tonen - dat ik juist de ultieme vorm van respect toon, ontgaat deze zogenaamd gevoelige lieden. Ook dat wilde ik aan de kaak stellen. Ik blijf respect tonen voor iedereen - en ik blijf me erover verbazen dat sommige anderen zo kwaad worden wanneer ik respect toon. Ik ben echter niet van plan mij te verlagen tot hun rspectloze scheldpartijen.

Kan ik me in heel grote lijnen in vinden. Sommige dingen zijn inderdaad zo een open deur voor mij dat het me wel eens ontgaat dat een ander dat niet ziet (zoals de volkomen foute en zelfs gevaarlijke veronderstelling dat alle meningen gelijkwaardig zijn - ik heb een diepgewortelde afkeer van waardenrelativisme, in ALLE vormen). Wel moet ik daar aan toevoegen dat het niet zozeer (alleen) paranormaalgelovers betreft, maar hele grote groepen mensen op allerlei gebied. Ik kom hetzelfde tegen in discussies over godsdienst of het antirookbeleid, bijvoorbeeld. Sterk geindoctrineerd vaak, oogkleppen voor en zo overtuigd van eigen gelijk danwel ZO sterk hopende het gelijk aan zijn kant te hebben, dat bij voorbaat iedere discussie zinloos is. Althans, voor de gesprekspartners. Het zijn eigenlijk de mensen aan de zijlijn die de oren nog wel open hebben waarvoor je de argumenten blijft aanvoeren.

@Cryofiel: misschien zou je eens je vragende licht over mijn laatste reactie op mijn eigen antwoord (hieronder) willen werpen?

Hee, da's voor het eerst dat een paranormaalgelover vraagt om een reactie van "de andere kant"! Complimenten! Maarreh - er is een probleempje. Ik zie geen reactie van jou onder jouw antwoord staan. Mis ik dan toch het derde oog? ;-)

Die reactie bleek niet geplaatst te zijn, omdat het te lang was, heb hem nu opgesplitst. En nogmaals, ik ben geen gelover. Ik geloof niets. Heb ook geen derde oog en geloof er niet in.

Aha, geen paranormaalgelover - vandaar dat je zo openstaat voor andere ideeëen! ;-( Goed, ik zal eens kijken.

Openstaan voor dingen en geloven zijn 2 verschillende dingen he.

@Cryofiel weer: Overigens, ik had mijn reactie al geplaatst 4 minuten voordat jij zei dat hij er niet stond. Misschien mankeert er ipv aan mijn derde oog iets aan jouw 2 ogen? ;-)

Aan mijn ogen mankeert van alles, maar dit niet. Ik denk dat het mankeerde aan timing. Deze pagina stond al even open voordat ik de reacties bekeek. Ik denk dat ik de pagina had geopend vlak voordat jij je reactie toevoegde. Laten we het een gevalletje van synchroniciteit noemen, maar dan anders... ;-)

Dat weet ik ook wel, probeerde maar een klein grapje te maken :)

Oh, sorry. Ik was wellicht teveel beïnvloed door alle vijandelijkheid van de paranormaalgelovers. Niet alleen in deze discussie, ook in andere discussies die bij andere vragen worden gevoerd. Hoewel, "discussie" - van een respectvolle, open discussie was daar en hier geen sprake. Daardoor was ik te on-ontspannen om welke kwinkslag dan ook nog te kunnen herkennen. Ik ben blij dat het nu weer de goede kant op gaat, met respect en open uitwisseling van ideeën.

+ voor je verhaal. Heel ontroerend en heel herkenbaar.

Wauw, Widar, wat een antwoord!
+

+ <3 En dat vertelt ie me nu pas :D Erg mooi, dus je herkende het uiteindelijk toch :) Ik vind het heel mooi wat hier gebeurt :) Waarom zou dit zo gaan zegt mijn denken dan weer. Waarom komen er zoveel gelijkgestemde mensen hier bij elkaar met dezelfde dingen? Echt typisch....

@forall, geniet er maar van dat het gebeurd. Heel vreemd dat het zeldzaam is, en o zo mooi als het gebeurd.
Laten je denken maar eventjes los... geniet.

Een heel mooi, persoonlijk en zeer herkenbaar verhaal, dat ongeveer de lading dek van wat ik bedoel. Alleen wat is er in vredesnaam 'spiritueel ontwaken' aan ? Dit is precies wat ik bedoel met het verkrijgen van inzicht en het heft in eigen hand nemen. Persoonlijke groei dus. Er zijn allerlei psychologische processen duidelijk zichtbaar; daar is niks mysterieus aan - al kan het een wonderlijke openbarende ervaring zijn.

Nee, Monique, dat is niet hoe ik er over denk, en zeker niet op persoonlijk niveau. Het is meer het (mode)verschijnsel en alles wat er omheen hangt dat me stoort. Het proces / verschijnsel (her)ken ik, alleen ik vind er niks spiritueels aan ; het gaat om een normaal menselijk bewustwordingsproces, dat ongetwijfeld heftig kan zijn, maar wel binnen de normale mogelijkheden van de menselijke psyche ligt.
Nu wordt vaak de indruk gewekt - jij doet dat ook al - dat er van buitenaf 'iets' moet gebeuren, je 'geraakt' of 'uitgekozen' moet worden, waardoor veel mensen wellicht nodeloos lang blijven hangen in een fout patroon. Terwijl de sleutel naar die ontwikkeling, het ingang zetten van het bewustwordingsproces in eenieders eigen hand is en iemand zelf de eerste stap moet zetten, en niet moet gaan wachten tot er 'iets' (onverklaarbaars ??) gebeurt.
Nuchter gezegd ben ik meer voor de DrPhil methode dan de zachte heelmeesters met de als je pech hebt stinkende wonden. En geloven doen we helemaal niet, ook niet in de kerk. Proberen te weten, zoeken naar kennis en wijsheid is wat ons op de been houdt.

(En nog even tussen twee haakjes ; GV is juist gericht op feiten en kennis, dus daarvoor naar een andere site gaan is een beetje de wereld op zijn kop, dunkt me.)

@Marleen: dit is nou precies wat spiritualiteit is. Misschien moet je je definitie eens heroverwegen. Spiritualiteit heeft in principe niets met paranormale en dergelijke zaken te maken. Maar, en dat is even een spontane theorie die opkomt, misschien staan mensen die werkelijk spiritueel bezig zijn, gewoon meer open voor dingen, ook dingen die ze (nog) niet snappen en (nog) niet bewezen zijn. Ik ben zelf een wetenschapper, ik heb verschillende dingen gestudeerd en mijn interesse is behoorlijk breed. Ik geloof niets, ik weet alleen bepaalde dingen waar wetenschappelijk bewijs voor is (wat best wel weinig is volgens mij). Maar toch heb ik bepaalde ervaringen, die ik niet snap en die ik niet of heel moeilijk publiekelijk kan bewijzen. Daar heb ik het als wetenschapper ook best moeilijk mee gehad. Maar dat heb ik van me afgeschud, sommige dingen bestaan gewoon, ook al kun je het (nog) niet bewijzen en verklaren. Ik zal 3 voorbeelden noemen. (In volgende reactie.)

Een paar voorbeelden: Toen ik nog studeerde, zat ik eens in de trein naar huis naar buiten te staren. Ik begon te dagdromen over hoe mijn buurman in de tuin aan het werk was en doodging. De ambulance kwam. Ik hoorde de doodsoorzaak gezegd worden. Ik zag een tijdstip (ongeveer 2 uur voordat ik de trein was ingestapt). Ik kwam thuis en mij werd het hele verhaal verteld wat ik een half uur daarvoor had zitten dagdromen. Hoe verklaar je dat? Ik weet het niet, maar het was er wel. Eerder nog, op de middelbare school, zat ik op een zondag huiswerk te maken, mijn ouders waren op bezoek bij mijn grootvader. Ik hoorde opeens mijn grootvader zeggen dat hij afscheid kwam nemen omdat hij er niet meer was. Uren later kwamen mijn ouders thuis met de mededeling dat ze iets moesten vertellen. Ik zei, laat maar, ik weet het al, m'n grootvader is dood. Ze stonden perplex. Hoe verklaar je dat? Ik weet het niet, maar het was er wel. Zo heb ik ook met wisselende regelmaat dromen die later uitkomen. Meestal triviale dingen, bijvoorbeeld iemand die een kamer binnenkomt en een bepaald boek pakt. Wel altijd in mijn persoonlijke sfeer. Moeilijk te bewijzen ook daardoor. Maar ik heb mijn vrouw in het verleden eens een tweetal van die dromen verteld. En een tijd later gebeurde het ook. Voor haar heb ik het bewezen, maar het is heel moeilijk dit vast te leggen en publiekelijk te bewijzen. Maar het was er wel. Stel jezelf nu eens open, Marleen en Cryofiel, en verklaar mij bovenstaande dingen. Doe het alsjeblieft niet af als onzinnige rimram en begin ook niet over Synthese, want dat heeft hier duidelijk niets mee te maken.

Zoals je zelf aangeeft, is dit moeilijk te bewijzen - en dus ook moeilijk te verklaren. Als iets niet te bewijzen is, weten we namelijk niet *of* het eigenlijk wel bestaat. Wat ik weet is dat de menselijke geest heel wonderbaarlijk en flexibel (zelfs wonderbaarlijk flexibel) is. Het is dus ook mogelijk dat je die dingen zelf hebt bedacht - achteraf dus. Let wel, dit is geen aanval. Ik zeg ook niet dat het zo *is*. Ik houd alleen de mogelijkheid open dat het zo zou *kunnen* zijn. Hoe weten we nu of jij werkelijk op dat moment de dingen zo hebt gevoeld zoals ze nu in je herinnering staan? In feite weten we dat niet. En dat is hier precies het probleem. We kunnen wel een andere invalshoek nemen. Als jij dit hebt, moeten anderen hetzelfde hebben. Dan moet er toch ooit iemand zijn geweest, die meerdere van dit soort ervaringen bij een notaris, of voor televisie, heeft vastgelegd. Om op die manier *wel* tot een bewijs te komen. Bij mijn weten is dit echter nog nooit gebeurd. Dat geeft toch te denken. Weer een andere invalshoek is dat het voorspellen van gebeurtenissen een enorm evolutionair voordeel zou geven. Het zou dan logisch zijn, dat dit vermogen zich via natuurlijke selectie al lang geleden tot in perfectie zou hebben ontwikkeld - niet alleen bij de mens, maar ook bij vele andere diersoorten. Toch is ook dat nooit gebeurd. Ondanks alle zeer ingenieuze vondsten die de evolutie heeft gedaan. Alles wat fysisch, chemisch en psychologisch mogelijk is, wordt door de evolutie gebruikt. Maar dit voorpellende vermogen niet. Ook dat geeft te denken.

Om toch positief (voor jou, maar zeker ook voor mij, en op termijn zelfs voor de hele mensheid) af te sluiten, een tweede reactie. Zoals je jouw ervaringen beschrijft, zijn de gebeurtenissen weliswaar niet bewezen, maar wel bewijsbaar. Je hebt namelijk op het moment zelf al een goed gevoel dat je iets bijzonders ervaart, iets dat je niet zou kunnen weten. Je zou dus met een notaris kunnen afspreken dat je hem direct opbelt (of zijn v-mail inspreekt) om je ingeving vast te leggen. Indien later blijkt dat je iets wist dat je onmogelijk had *kunnen* weten, heb je daarmee een bewijs in handen. Mocht een notaris te duur zijn, of te omslachtig, dan denk ik dat de Stichting Skepsis je hiermee wel zal willen helpen. Een goede vriend is actief Skepsis-lid, en hij of iemand anders van Skepsis is naar alle waarschijnlijkheid wel bereid tot medewerking.

Ik ben het met je eens dat de menselijke geest wonderlijk is en achteraf dingen kan bedenken. Dat heb ik ook wel meegemaakt. En sommige leugenaars geloven hun leugens ook echt. Ik heb zelf ook wel het vermogen om iets in mijn eigen hoofd te stampen totdat ik het uiteindelijk geloof (al is het maar voor 1 seconde). Ik heb ook lang getwijfeld over mijn ervaringen. Ik heb ook lang gedacht dat het mijn eigen geest was die die dingen achteraf verzon. Maar ik ben dus voor mezelf het bewijs gaan zoeken. Ik heb nog zo'n droom (waarin m'n buurvrouw doodging op een specifieke datum) aan iemand verteld en dat gebeurde ook. Ik heb later, toen ik weer twijfelde (zie je, ik kan mijzelf zelfs het eerdere bewijs als leugen aansmeren, zo goed is de menselijke geest), nog eens een paar simpele aan m'n vrouw verteld en dat gebeurde dus ook. Voor mezelf en voor die 2 personen heb ik het dus al bewezen. Dat is tegenwoordig voor mij wel genoeg. Ik heb ook niet de drang om het de wereld te bewijzen. Maar, ik zal eens kijken naar de stichting Skepsis. Alhoewel ik betwijfel of ik het voor hen kan bewijzen, want zoals ik al eerder zei, het zijn meestal heel triviale dingen in mijn persoonlijke sfeer. Dat maakt het moeilijk, zoals ik ook al eerder zei. Iemand zou dan haast bij me in moeten trekken en constant bij mij in de buurt moeten blijven om het met eigen ogen te kunnen zien. Het is echt bijna altijd iets simpels zoals iemand die een kamer binnenkomt en een boek pakt, of een bepaalde zin zegt. Het is tot nu toe maar 3 keer voorgekomen dat het iets buiten mijn persoonlijke sfeer was. Maar toch, ik zal contact opnemen met ze.

Wat ik trouwens ook nog wil zeggen, in reactie op jouw opmerking dat de evolutie het voorspellend vermogen dan wel had gebruikt: Het zijn (bij mij) slechts triviale dingen, wat moet de evolutie daarmee? En daarbij, ik kan niets aan die dingen veranderen. Wat ik ook doe, hoe ik het ook probeer te ontlopen, ze gebeuren toch. Al zou ik willen, ik kan er niets mee.

Ik zie bij jou een openheid en begrip voor de moeilijkheden van goede bewijsvoering, die ik bij teveel anderen zo vaak mis. Wellicht een gevolg van je wetenschappelijke achtergrond. Hoe dan ook, compliment! Ik ben benieuwd wat er uit gaat komen. Houd ons op de hoogte - of anders in ieder geval mij, via PB, als we straks geen reacties meer kunnen schrijven omdat de vraag is gesloten. Of via een nieuwe vraag, die je zelf kunt stellen. Over de evolutie heb je een goed punt. Aan de andere kant, als jij zulke onontkoombare dingen ziet, is het in principe misschien ook mogelijk dingen te voorzien waar je wel iets aan hebt. Bijvoorbeeld: als die tijger straks aanvalt, springt hij naar links. Als ik dat nu al weet, kan ik alvast zorgen dat ik mij niet op die plek bevind. Of: de vallei zal volgende week overstromen, misschien doordat bovenstrooms een beverdam bezwijkt door zware regenval. Als ik dat weet, en als dat onontkoombaar is, kan ik zorgen dat ik bijtijds hoog op de berghelling zit. Zou dat kunnen, denk je?

Wat een interessante gedachtenwisseling weer , @widar en @ cryofiel.

@Widar : inderdaad, dat is MIJN definitie van wat spiritualiteit EIGENLIJK is. Probleem - ook in deze discussie - is de vervuiling met alles wat paranormaal is op het begrip spiritualiteit, waardoor mijn nuchtere, normaal menselijke vorm van spiritualiteit niet meer begrepen wordt ofzo. Stukje taalverschuiving waarmee het nog wat lastig omgaan is. Spiritueel is voor mij altijd met twee benen stevig op de grond geweest, maar tegenwoordig is dat beslist niet meer waar mensen aan denken bij het woord spiritueel.

Inmiddels ook de rest gelezen ; en inderdaad, daar zit hem vaak de kneep. Ik neem onmiddellijk aan dat er zaken zijn die we nog bij lange na niet begrijpen of niet weten hoe ze werken, en ik sluit bepaalde vormen van buitenzintuigelijke waarneming of de mogelijkheid daartoe beslist niet uit. Maar je kunt pas gaan onderzoeken HOE en OF iets werkt, als je weet DAT het werkt. Daarvoor openstaan vind ik een hele grote stap voorwaarts in deze materie. Zo weten we allang dat geestverschijningen geen stoffelijke of onstoffelijke op zichzelf staande entiteiten zijn, maar projecties van de geest (vergelijkbaar met dromen) die we ook onder de juiste omstandigheden kunnen reproduceren. Daarnaast wordt er nog steeds onderzocht of plaatsen danwel voorwerpen een bepaald geheugen kunnen hebben of energie kunnen vasthouden die door afzonderlijke mensen kan worden waargenomen, maar die onderzoeken schieten nog niet echt op. Ze blijken vooralsnog alles met verwachtingspatronen te maken te hebben, en als verschijnsel gerelateerd aan genoemde projecties van de geest. (bijv, als het verhaal gaat dat ergens een geest van een vrouw in een rode jurk te zien moet zijn, zien alle waarnemers ook een vrouw met een rode jurk. Vertel je niks, alleen dat er 'een' geest is, dan verschilt de waarneming van persoon tot persoon.) Ook op het gebied van telepathie en telekinese zijn we nog lang niet uit-onderzocht. Het eerste lijkt toch wel aantoonbaar en vraagt nog veel meer onderzoek, het tweede is nog steeds wachten op een geregistreerde waarneming. Ook zijn er heel veel buitengewoon plausibele vorig-leven-verhalen en spookverhalen helaas genadeloos onderuit gehaald.

Blijf deze discussie zo houden, met respect voor de ander, vooral van Marleen kan ik waarderen, Cryo. dreigt in zijn oude discussie techniek terug te vallen, maar dat is er nog niet, dit is hoopvol.

@Cryo: In jouw voorbeelden zou bijvoorbeeld de tijger een rondje lopen en zou het toch weer gebeuren. Bij de beverdam kan ik zo snel even niks verzinnen, maar er zal vast wel iets mogelijk zijn. Het is gewoon mijn ervaring dat het altijd zo gaat, ik heb echt vaak geprobeerd te zorgen dat iets niet gebeurde, maar dat is me nog niet gelukt. We blijven stug volhouden. @Marleen: Juist, we moeten wel kritisch blijven. Heel kritsch, want anders gaan er een boel mensen mee aan de haal en onzin lopen verkondigen. Zoals al veel teveel gebeurd. Maar ook open blijven voor andere mogelijkheden dan die we uit boeken halen. Soms is er nu eenmaal een andere werkelijkheid dan we denken en die kunnen we ontdekken als we open blijven.

@Widar, ook al is de toekomst niet meer veranderbaar (de tijger), dan nog lijkt het mij zinvol, die toekomst te kennen. Je zou bijvoorbeeld je familie (of je stam) nog snel belangrijke dingen kunnen vertellen. Ander voorbeeld: als je weet dat je over een paar dagen zult sterven, kun je nog snel het graan oogsten en een watervoorraad aanleggen, zodat je kinderen een betere overlevingskans hebben. Ook als de dingen onvermijdelijk zijn, is voorkennis dus nuttig. Nu is het sowieso nuttig, vroeger zou zulke kennis het overleven van je nakomelingen hebben bevorderd, en zou deze gave zich dus via de evolutie moeten hebben ontwikkeld en verspreid. Komen deze gedachtenspinsels overeen met jouw ervaringen, of zie je nog een tegenspraak? Met de rest van je tekst ben ik het geheel eens. Goed gezegd! Heb je trouwens gedachten over de beste manier om erachter te komen of een vermoed verschijnsel daadwerkelijk bestaat?

Leer contact te maken met gidsen... Iedereen kan dat leren. "Gidsen Gids" by Liza M. Wiemer
isbn:90 202 8153 4. Want als je zelf zon ervaring krijgt... Overtuigender kan niet...

@Cryo, ik ben het met je eens dat je in geval van tijgers en andere belangrijke gebeurtenissen dan nog wat dingen zou kunnen regelen. Dat zal ik ook zeker doen, mocht iets dergelijks ooit voorkomen (en dan toch ook stug proberen de tijger te ontlopen). Het is alleen nog nooit iets belangrijks geweest. Zoals ik eerder al zei, de enkele keren dat het niet triviaal was, was het buiten mijn persoonlijke sfeer en had ik niets kunnen doen. Maar misschien komt dat nog, wie weet. Met "erachter komen" neem ik aan dat je bedoelt onomstotelijk bewijzen. Dat is heel lastig, behalve met dingen die voor iedereen zichtbaar zijn, zodat je ze op video vast kunt leggen, of in elk geval getuigen kunt hebben. En dan nog kan 't lastig zijn, zoals bij de dingen die ik eerder al aangaf.

Ja, 't is inderdaad berelastig om aan te tonen dat dit verschijnsel werkelijk bestaat. Toch zal dat ooit moeten gebeuren. Wat betreft de tijger: waar het mij om gaat is niet zozeer de tijger, maar het bestaan van de mogelijkheid. Als jij heel triviale dingen kunt voorvoelen, of dingen die misschien voor anderen heel belangrijk zijn maar voor jou relatief triviaal, dan zou het dus in principe mogelijk zijn, dingen te voorvoelen. Als je dan dingen kunt voorvoelen, dan zou - denk ik - via evolutionaire selectie dit vermogen zijn uitgegroeid. Van het heel af en toe voorvoelen van triviale dingen, na vele generaties uitgroeien tot het redelijk vaak voorvoelen van heel belangrijke dingen. Mijn verwoording is wellicht niet optimaal - maar begrijp je desondanks mijn redeneertrent?

Misschien is het andersom geëvolueerd, was het vroeger sterk genoeg om met tijgers om te gaan. Misschien moet het nog verder evolueren en leren we met tijgers omgaan. Misschien bestaat het gewoon niet. Je kunt er alle kanten mee op. Ik bedoel, evolutie wil niet zeggen dat we er altijd maar zaken bij krijgen. Sommige dingen zijn niet zo nuttig gebleken en die hebben we dan ook niet of nauwelijks meer. Dus, je evolutieargument is eigenlijk niet echt een goed argument.

Ik denk dat tijdens de evolutie we allemaal een sterk ontwikkeld zesde zintuig hadden en het juist door onze beschaving is weggedrukt, omdat we het niet meer konden verklaren, als je kijkt naar natuurvolkeren van b.v. Australië de aborigines, die daar al 60.000 jaar wonen en nog steeds zeer spiritueel zijn, hier is het nog niet verdrongen door de beschaving, zo lijkt het eerder dat de mens het vroeger allemaal kon en het nu hier in Europa nu langzaam aan het terugkomen is.
Het is dus wel zeker heel goed ontwikkeld geweest gedurende de evolutie.
Kijk je naar landen als Indonesié, China enz. daar is het heel gewoon en nog steeds een belangrijk onderdeel van het leven en ook al duizenden jaren.

Ja, cultuur heeft ongetwijfeld ook een grote invloed. Goed punt.

Evolutie leidt ertoe dat nuttige eigenschappen sterker worden, en niet-nuttige eigenschappen verdwijnen. Het kunnen voorzien van de toekomst is een nuttige eigenschap. Daarom zou evolutie ervoor moeten hebben gezorgd dat we steeds beter werden in het voorzien van de toekomst. Dit is in een notendop mijn redenatie. Daar kunnen best fouten inzitten - laat maar weten welke fouten je vindt.

@Ed, wat jij zegt zou kunnen - theoretisch. Ik constateer echter dat er geen natuurvolk is dat over de genoemde vermogens beschikt. Het is vaak onderzocht, maar er is nog nooit een aanwijzing gevonden dat natuurvolken daadwerkelijk de toekomst zouden kunnen voorzien. Wat wel waar is, is dat bij natuurvolkeren het *geloof* in de mogelijkheid van zulke zaken meer aanwezig is dan bij ons. De enige ontwikkeling die we kunnen zien is dus de vooruitgang van een sterk geloof in het voorzien van de toekomst, naar het inzicht dat we de toekomst helaas *niet* kunnen voorzien.

@Cryofiel, ik zou wel eens willen weten hoelang het duurt voordat iets is geëvolueerd?
Ik bedoel dus, hoe lang moet de generaties voorbij gaan voordat de mier kon vliegen?
Hoeveel generaties zijn er voorbij gegaan voor de 'mens' kon praten in een echte taal? Ik vermoed dat er vele 10.000 jaren voorbij gaan. Aangezien de evolutie van de mens in miljoenen jaren wordt bekeken. http://nl.wikipedia.org/wiki/Evolutie_van_de_mens "Gedurende de laatste 2 of 3 miljoen jaar is het menselijk brein drie maal zo groot geworden. " Als we uitgaan van de eerste 'verhalen' over Chi en energie die uit China stammen, hebben we het over maximaal 3000 jaar geleden. Niets in de evolutie tijdsrekening.
Zo ook het krijgen van visioenen welke later uit blijken te komen.

Het kunnen voorvoelen van toekomstige gebeurtenissen is niet alleen voor de mens een nuttige eigenschap. Daarom zou de ontwikkeling van deze eigenschap al veel langer geleden moeten zijn begonnen. Als we ons dan toch beperken tot de mens, zien we enkele grote veranderingen die op die beperkte tijdschaal zijn opgetreden. Ik zie niet in waarom het kunnen voorvoelen van toekomstige gebeurtenissen zich niet ook op diezelfde tijdschaal zou kunnen hebben ontwikkeld. Als we die eigenschap nu niet bezitten, is het onwaarschijnlijk dat we die nog ontwikkelen. Evolutie werkt door het uitschakelen van individuen die een bepaalde goede eigenschap niet hebben, en het bevoordelen van individuen die die eigenschap wel hebben. Heel cru, maar zo is de natuur nu eenmaal. Aangezien ik niet zie dat mensen met voorvoelende eigenschappen meer kinderen krijgen dan mensen zonder die eigenschappen, zal de evolutie op dit gebied stilstaan.

Mensen die denken of weten dat ze paranormaal zijn en daar ook ervaringen mee hebben, verdubbelen per jaar!
Er is een zeer grote groep die aan het "ontwaken is", dat zijn er misschien wel 100 x zoveel dan er tot nog toe waren, over een paar jaar zullen dit er duizend x zoveel zijn, er gebeuren in steeds hoger tempo bijzondere dingen, daarentegen. is de weerstand van de wetenschap juist steeds sterker aan het worden, wat een zeer positieve invloed heeft op de spirituele ontwikkeling.
Dat lijkt heel tegenstrijdig, maar is wel zo, mensen zoals Marleen, Rota en Cryo. zijn juist de mensen die de spirituele zaken een "boost"geven, wie dit begrijpt, begrijpt ook hoe het verder gaat.
De evolutie is aan het herstellen wat bijna weg was, maar nog wel sluimerend in alle mensen aanwezig.

Zucht... Wat een volkomen onbegrip van de evolutie... En verder - alweer - gefeliciteerd dat je er opnieuw in slaagt, het eigenlijke onderwerp te begraven onder een stortvloed van woorden. Je slaat een zijpad in, gooit er een gigantische woordenbrij tegenaan - en opnieuw is het onderwerp vergeten. Zodat je geen antwoord hoeft te geven op de concrete vraag. Bestaat er een manier om jou antwoord te laten geven op een simpele vraag? Bestaat er een manier om jou in te laten gaan op andermans teksten? Of zit je voor eeuwig gevangen in dit ontwijkgedrag?

@Cryo: dan zouden volgens jouw theorie bijvoorbeeld kippen ook moeten kunnen vliegen en we weten allemaal dat ze dat vermogen nauwelijks nog hebben. Hetzelfde geldt voor mieren. Die zijn nauw verwant aan de wespen, die allemaal kunnen vliegen. Bij de mier is die eigenschap veel minder aanwezig. Het was voor de kip en de mier een nuttige eigenschap geweest, maar de evolutie heeft het toch laten verwateren. Dus het kan best dat de evolutie ogenschijnlijk nuttige eigenschappen toch niet naar voren haalt. Even ervanuit gaande dat het paranormale vermogen zou zijn verwatert in de loop der tijd; zou dat misschien kunnen komen omdat de mens voldoende zou hebben aan zijn verstand. Je hoeft een tijger niet aan voelen komen, als je verstandig genoeg bent om niet ongewapend en in je eentje het bos in te gaan. Je hoeft overstromingen niet voor te kunnen voelen, als je verstandig genoeg bent om hogerop te gaan wonen. Ik wil hiermee niet zeggen of het wel of niet bestaat, of dat het zwakker of sterker aan het worden is, maar dat het erbij halen van de evolutie geen goed argument voor of tegen is.

Daar heb je wel een punt. De kip kan niet meer vliegen omdat het vermogen te kunnen vliegen, niet nodig was in de omstandigheden waarin de kip leefde. De mier kan niet meer vliegen, omdat het vermogen te vliegen alleen maar lastig is gedurende het grootste deel van de levenscyclus van de mier. In de periode van de levenscyclus waarin het wel nuttig is te kunnen vliegen, kan de mier wel vliegen. Er zijn dus twee mogelijkheden:
Ofwel is het fundamenteel onmogelijk de toekomst te voorvoelen.
Ofwel is het in principe mogelijk de toekomst te voorvoelen, maar is dat vermogen voor ons niet nuttig. Blijft de vraag: waarom zou het vermogen, de toekomst te voorvoelen, voor *geen enkele* soort nuttig zijn? Nog een vraag: hoe komen we erachter, of zo'n vermogen in principe zou kunnen bestaan - of, beter nog: of het bestaat? (En een zijspoor-vraag: hoe komt het, dat ik met jou wel een fatsoenlijke discussie kan voeren, dat ik bij jou een gevoel heb van contact, van wederzijds luisteren en wederzijds leren - terwijl dit met eddijst absoluut niet lukt?)

Cryo. het eigenlijk onderwerp is spiritueel ontwaken. Via, via zijn we gekomen met de vraag wat de rol van de evolutie is wat het zesde zintuig betreft.
daar heb ik op gereageerd in mij laatste reactie, dus waar gaat het mis?

Voor mij is het niet nuttig, omdat het bij mij praktisch nooit dingen zijn die van invloed zijn. Daarnaast weet ik nooit het tijdstip wanneer iets gaat gebeuren. Kan dezelfde dag zijn, kan ook over 10 jaar zijn. Te vaag om van nut te zijn. Hoe we erachter komen, cq. bewijzen, hebben we het toch al over gehad? Dat kan door op een moment dat je iets krijgt, het te melden bij een onpartijdige instantie, die het dan later kan nagaan (indien mogelijk). Heel lastig, om al genoemde redenen, maar niet per se onmogelijk. Als je bedoelt, hoe zit het technisch gezien in elkaar, dan heb ik geen flauw idee nog. Je zijspoorvraag ga ik hier maar niet op in, daar het niet relevant is.

Yep, kan ik inkomen. Voor jou is het niet nuttig - maar we zouden er van uit kunnen gaan, dat het verschijnsel "an sich" bestaat. In dat geval zou het verschijnsel voor anderen wel nuttig kunnen zijn. Of voor dieren. Of voor jou, maar dan in de toekomst - ik bedoel, het zou best kunnen dat het nu stomtoevallig steeds om niet-nuttige dingen ging, maar dat je in de toekomst best eens zou kunnen zien hoe een vliegtuig op je huis neerstort - of bedenk iets anders. Ik bedoelde overigens niet hoe het technisch gezien in elkaar zou kunnen zitten - dan zouden we al bezig zijn met de verklaring. Laten we eerst maar eens voor het bewijs zorgen, voordat we ons zorgen gaan maken over een verklaring. De meest zinvolle weg lijkt dus nu om toch maar die onpartijdige instantie in te schakelen. Mocht iemand een beter idee hebben: laat maar weten.

zoek min. 2 onafhankelijke personen, schrijf de voorspellende informatie op papier en stuur deze per brief op naar deze twee personenen, bekijk later wat er van uit is gekomen.

Dank voor je mooie en vooral eerlijke antwoord, er komen er steeds meer bij, het is een feest van herkenning.
Wil je de rest liever via de mail vertellen, dan hoor ik dat graag, dan wordt je zeker niet veroordeeld, maar gewaardeerd.
+1

Woorden zijn hier niet nodig.
+1

dank je malaikat
+1

mmm, een mooie heldere reactie van je, zo kan je dus ook meedoen aan een discussie, ondanks je niet in het bestaan van geesten gelooft, op deze manier is het erg prettig om van gedachte te wisselen, gewoon blijven wie je bent en zeggen wat je er van vind.
Met deze manier van discuseren, dwing je de ander niet direct in de verdediging en laat je de ander in zijn waarde. Wat ik toch even niet kan laten om hier te zeggen, dat er veel gevallen bekend zijn van mensen, die tegen al dit soort zaken zijn, "aangeraakt"worden en plotseling totaal omslaan en een grote voorstander worden van spirituele en paranormale zaken, je zou dat ook spiritueel ontwaken kunnen noemen, het overkomt nogal eens bekende wetenschappers, die ineens inzien dat het wel bestaat.

@mmm, wat een prachtige beschrijving van jouw (en mijn) visie! Dikke plus! @Ed, waarom dwing je me weer in de verdediging? Je noemt slechts één kant van de zaak. Je vergeet al die mensen te noemen die ooit in paranormale zaken geloofden, die echter ofwel wilden aantonen dat die paranormale zaken echt bestaan en faalden, ofwel wilden onderzoeken of hun geloof standhield als ze onderzoek gingen doen, en tot de conclusie kwamen dat ze er faliekant naast zaten. Je beschuldigt mij er vaak van dat ik jou in de verdediging zou duwen. Ik ben me niet bewust dat ik dat ergens zou hebben gedaan - da's slechts jouw visie, geheel voor jouw rekening. Zoals je hier ziet, ben jij het die (alweer!) mij in de verdediging dwingt. Ik heb je al vaker verteld wat ik hierboven heb opgeschreven. Maar het dringt niet door - of je laat het niet tot je doordringen. Door elke keer opnieuw totaal te vergeten wat ik je al zo vaak heb verteld, dwing je mij mijn verhaal opnieuw te doen. Als ik dat niet doe, staat hier slechts jouw gedeelte van de werkelijkheid. Nogmaals, ik dwing je dus niet in de verdediging, jij dwingt mij in de verdediging. Het enige wat ik doe, ook hier, is jouw verhaal *aanvullen*. Ik ga nergens tegenin, ik vertel slechts wat extra's. Daar kun je geen bezwaar tegen hebben, toch?

@Cryofiel: Niemand dwingt jou, dat is je eigen wil. Ed heeft je niets gevraagd.

@Widar, ik zou natuurlijk Ed gewoon zijn eenzijdige kant van het verhaal kunnen laten vertellen. Zodat iedereen die hier meeleest, een lekker eenzijdig beeld krijgt voorgeschoteld. Ik vind dat niet terecht. Ik vind dat iedereen recht heeft op een eigen mening. Die mening kun je echter alleen vormen, wanneer je een echte keuze hebt - een keuze uit ALLE informatie, niet beperkt tot slechts één kant van het verhaal. Vandaar dat ik enige informatie toevoeg. Ik denk dat niemand bezwaar kan hebben tegen het toevoegen van informatie - behalve dan diegenen voor wie vrijheid van informatie een bedreiging vormt.

Cryo. je nadert je eigen probleem, maar zal het zelf moeten ontdekken.

Ik heb geen bezwaar als je iets toevoegt. Ga je gang, graag zelfs. Zolang je maar niet zegt dat iemand buiten jou je dwingt. (hee, dat klinkt para :P)

Tja, da's misschien een definiiekwestie. Wanneer word ik gedwongen, wanneer voel ik me gedwongen, wanneer maak ik een vrije keuze? Vergelijk het met het volgende. Je loopt op straat en je komt langs een speeltuintje waar wat kinderen aan het spelen zijn. Een duidelijk zwakzinnige persoon komt er ook aangelopen, en begint zonder aanleiding de kinderen te slaan. Kinderen die weg willen lopen, worden door hem tegengehouden. Ga er voor het gemak even van uit dat de zwakzinnige lichamelijk zwak is, zodat jij geen gevaar loopt bij een eventuele directe confrontatie. Dwingt deze zwakzinnige jou, in te grijpen? Voel jij je gedwongen, in te grijpen? Of is het jouw vrije keuze dat je ingrijpt?

Hoi, paulbreda, ik ken je nog niet, je bent hier net, welkom, je probleem herken ik van anderen, van het ene uitersten naar het andere uitersten.
Ook het gevoel hier niet meer thuis te horen hoort hierbij.
Maar je zal geen keus hebben, hier is nu.
Heb vertrouwen in je zelf en bied zo min mogelijk weerstand, stel je nederig op en aanvaart je situatie.
De weg is nog lang.

Herkenbaar verhaal, alhoewel mijn slaap niet zo gestoord is als de jouwe. Maar nou heb ik twee dochters waardoor ik er wel uit MOET, anders was het met mij ook wel erger denk ik. Als je niet dat soort ernstige verantwoordelijkheden hebt, kun je misschien met jezelf afspreken dat je bijv. elke dag gaat wandelen. Klein stukje maar. Een simpel doel hebben. En wandelen is best lekker, buiten zijn veel leuke dingen, en tijdens het wandelen kom je nog eens aan 't denken. Het buiten de maatschappij staan is ook herkenbaar. Ik voelde me er ook buiten staan, niet bij horen. Had ook niemand meer over eigenlijk. Maar toen leerde ik toch weer wat mensen kennen (via een online game, zie hoe nuttig gamen is haha) waarmee ik aan de praat raakte en ik ontdekte dat er best wel meer mensen waren zoals ik. Dus zo erg stond ik er eigenlijk niet buiten. Zo voel ik me nu ook niet meer.

Hi Eddijst en Widar, dank voor jullie reacties terug. Zelfs in mijn relatie voel ik me erg eenzaam. Daarbij ben ik een HSP geworden en een hoog sensatiezoeker en dat levert me zo vaak stress op dat ik het gevoel heb door alle problemen lichamelijk en sprirtueel niet meer nuttig te zijn. Ik hb zoveel energie over om te overleven dat leven voor anderen bijna niet meer gaat. De ene naq de andere afspraak moet ik afzeggen. Ik weet dat de pieken hoger geworden zijn maar ze worden veel sneller door dalen afgewisseld. Ik ben er zo moe door ngeworden dat ik het liefst terug naar Huis zou gaan.
dank je wel dat ik mijn verhaal bij jullie kwijt mag. Groetjes, sterkte en alvast een fijn weekemd
Paul

Hallo Paulbreda, je hebt het moeilijk en ik herken veeldingen in je verhaal, je kreeg al veel goede adviezen, wat ik er nog aan toe wil voegen: probeer vooral alles met kleine stapjes te doen. Stel jezelf korte doelen en dan echt maar per dag of per halve dag. Wees aardig voor jezelf, want vaak zijn we veel te kritisch en moeten we heel veel.
Er is iemand die voor je zorgt en je helpt ook al heb je het gevoel dat niet te merken. Iedereen heeft zijn beschermengel die er altijd voor je is.
Geef niet op, luctor et emergo....je worstelt maar komt boven.
Veel succes en sterkte.

Paulbreda je laatste reactie vertelt hoe je er voor staat, het slaat hier in als een bom, je bent een van de heel velen, spir. ontwaken kan als een hel zijn, het verlangen naar huis is zo herkenbaar, maar dan zou je leven voor niets zijn geweest en je les komt gewoon weer terug in een volgend leven, blijf het volhouden, tel de positieve dingen in het leven, sla de anderen maar even over.
besef dat er hier op g.v. mensen zijn die je volkomen begrijpen en altijd je zullen proberen je te helpen, maar echte hulp is niet aan ons, hoe graag we het soms wel niet willen, wel zijn hier een stuk of 10 mensen waar je altijd op kunt rekenen, echt altijd!

Dank jullie wel voor jullie liefdevolle reacties. Hoop dat ook de Universal White Time Energy welke ik aan anderen mag geven mij ook mag streken mijn weg te vinden.
Ik zou zo graag meer Licht willen zijn maar voel me nu erg moe. Mijn lichaam heeft erg veel voedingssupplementen nodig om te kunnen blijven functioneren en ik slaap ongeveer 12 uur per dag. Hoop dat mijn diabetes door het Licht ook minder heftig mag worden.
Ik voel me een Lichtwerker maar zit helemaal in mijn Cocon. Herkennen jullie dit ook? Veel liefs en Licht.

"we"zijn allemaal eenlingen en "horen "er eigenlijk niet bij.
Het is allemaal zo herkenbaar.
Maar we hebben wel een taak, waar we soms te veel energie in steken en dan raakt je accu leeg (energie)
Voel je maar de lichtwerker, prachtig, wees er trots op en put daar weer kracht uit, heb vertrouwen dat je dat ook kunt en je kan het ook!

Het gaat niet goed met me. Voel me zo ziek dat ik naar artsen loop en nu door moet naar ziekenhuis. Heb regelmatig momenten dat het voor mij echt niet meer hoeft. Ik ben zo moe van dit leven dat ik niets meer onderneem en alles wat ik plangewoon moet afzeggen. Kon ik het tempo maar eens even verlagen. Ik kan mijn ontwikkeling niet meer vijhouden, zo ook mijn lichaam niet.
Herkennen jullie ook een hypergevoeligheid voor medicijnen?
Beddankt voor alle lieve reacties. Ik ben echt het spoor even bijster.

na ieder dal is er een weg omhoog
en zie je na de duisternis
een gouden regenboog.

Ah, ik zie precies waarom en hoe jij er last van hebt...

Dat zou best kunnen.
Maar een nadere verklaring hoort bij zo'n opmerking anders lijkt het net of je maar wat roept en dat was vast niet je bedoeling.
En ook al zou ik er last van hebben (waarvan?), waarom dan een minnetje?
Ik ben zoals ik ben en best aardig.

C+ van mij. Wat je zuster betreft: goede kans dat die er nog steeds van overtuigd is dat die steentjes van haar goed hebben geholpen. Er is zelfs kans dat ze ervan overtuigd is dat ze het destijds bij het rechte eind heeft gehad.

Wildelely, vanuit jouw wereld gezien gewoon een goed antwoord, ik geloof best dat je aardig bent en eerlijk.
van mij een plus

Hoi edlijst,
Gelukkig bestaan er "verschillende" werelden. Dank.

Juist!

Mijn reactie was eigenlijk een vraag: hoe heb jij er last van?

Minnetje is niet van mij overigens

Je eerste reactie is duidelijk iets anders dan je verklaring in de tweede. Je maakt nu ieder geval duidelijk wat je bedoelde. Bedankt.
Het minnetje is natuurlijk van mijn spirituele zuster. (-: