Verlicht. Wanneer ben je dat eigenlijk?

Je kunt niet weten of en wanneer je verlicht bent.

Je kunt wel ervaren cq voelen dat je verlicht bent. Dat kan een heel diepgaande ervaring zijn die heel je wezen omvat. Daardoor raak je er volkomen van overtuigd dat je verlicht bent.

Er is echter een probleem. Namelijk dat dit, hoe jammer het ook is, niets zegt.

Ik voel mijzelf bijvoorbeeld redelijk verlicht vergeleken met sommige anderen. Maar ik weet dat ik nog uitermate beperkt ben. Het feit dat ik dat weet, is voor mij dan weer een "bewijs" dat ik goed op weg ben naar totale verlichting, juist *doordat* ik besef dat ik er nog lang niet ben.

Maar een ander kan mij juist als heel beperkt zien. Dat wat voor mij verlichting is, is voor die ander juist een uitermate smalle en beperktet blik. Die ander zal zichzelf juist als veel verlichter zien - terwijl ik die ander juist als beperkt zal zien.

Wie heeft er gelijk? Het is op deze manier niet te zeggen. Hoe hard je er zelf ook van overtuigd bent, hoe zeker je het zelf ook denkt te weten - het zegt allemaal niets.

Tegenwoordig noemen mensen die zichzelf nieuwetijdsmensen noemen, ook wel watermantijdperk, kristalkinderen, dolfijnkinderen, enz, enz, enz, enz... zich ook wel lichtwerkers en stellen graag veel mensen op de hoogte dat ze "verlicht zijn".

Verlicht zijn op deze manier wil zeggen dat ze dus zéér spiritueel, paranormaal en intuitief leven, beetje op het extreme af (maar das mijn persoonlijke mening).

OM antwoord te geven:
1) je bent "verlicht" als je beseft dat je heel veel meer kan dan de meeste mensen op spiritueel en paranormaal gebied die dat al kunnen.
2) Verlicht als synoniem op voltooid zijn is nogal ver gezocht. Niemand kan alles weten, dus mensen die verlicht zijn ook niet, dan moet je óf constante stroom van info "doorkrijgen" of je moet al zóveel levenservaring hebben dat je op welk antwoord dan ook antwoord kan geven. Niemand is 100% voltooid, aldoende leert men. En daar heb je een héél leven voor nodig, niet meteen op het moment dat jij vindt dat jij "verlicht bent".
3) Je weet pas als je er bijna bent als je eind is genaderd, zoals ik bij 2 al zei: niemand is alwetend, niemand is 100% en er is niemand die zomaar ineens "af" is.
4) zoals ik al zei: geheel verlicht bestaat niet, tenzij je naakt onder een flinke felle lamp gaat staan, dan wél. Zoals ik al zei: er is niemand 100% perfect, zelfs niet de mensen die dat wél beweren.
5) het uiteindelijk doel van ons leven is te leren van onze fouten, met de bedoeling die óf niet meer te maken, óf die net zo vaak over te doen dat we ervan leren. Dat is ons doel in ons leven. En wat er nog meer bij komt kijken, zoals levenservaring, spiritualiteit en paranormaal zijn is alleeen maar extra, een soort duwtje in de rug naar wijsheid, omdat ik denk dat je bepaalde situaties dan beter kan inzien.

En om nog even in te gaan op je laatste vraag: veel mensen meten zich zo'n statussymbool aan, want andere mensen denken dan dat ze heel goed zijn. Naar mijn mening wordt het misbruikt om bepaalde niet-aardse zaken te verkopen: ik heb wijsheid dus ik weet alles, dus mag ik dat verkopen, met of zonder geld (verkopen op figuurlijke wijze).

Op de eerste vraag: ja, je bent in een extatische staat.Op de tweede vraag: ja, in de zin van je bent volkomen onthecht, je zoektocht is voltooid, je bent er.
Op de derde vraag: ja, je weet het.
Vier: het is totaal en het gebeurt heel plots en onverwacht.
Ik raad je aan het boek van Baghwan Sri Rajneesh te lezen: geen water, geen maan.Dan gaat alles op zijn plaats vallen.
'Ons streven' , bestaat niet.Ieder doet met zijn leven wat hem het best lijkt.

Verlicht zijn is een breed begrip, van de tuinverlichting tot de spirituele verlichting. Ik zal proberen je vragen te beantwoorden vanuit het oogpunt van Gautama Boeddha (althans, het oogpunt dat ons overgedragen is)

Wanneer ben je verlicht?

Wanneer de banden met de valse zelf geen kracht meer over je hebben.

1. Ervaar je verlicht zijn zelf ook? En hoe?
Gezien de zelf vervolgens de leer van Boeddha een illusie is zal jouiw 'zelf' de verlichting vast voelen, maar er weinig waarde aan schenken

2. Is het een synoniem van voltooid zijn?

Je was altijd al voltooid, je was alleen te druk bezig met andere dingen. Verlichting is dus niet echt een synoniem van voltooid zijn, enkel de realisatie daarvan.

3. Kun je ook innerlijk weten of je er bijna bent.

De lamp is aan of uit, hij is niet bijna aan. Mocht je stabieler in het leven staan, niet zoveel waarde hechten aan je kommer en kwel, dan kun je er wel van uitgaan dat je dichter bij de lichtknop in de buurt staat.

4. Deelse verlichting bestaat niet volgens de Boeddha. Je bent spiritueel verlicht of niet, wel kun je karaktereigenschappen hebben die meer overeenkomen met die van een verlicht persoon. Een karakter eigenschap is echter een essentieel deel van de 'valse' zelf, en deze kun je dus ook niet deels ' verlichten.'


Iemand is dus verlicht wanneer hij zich niet langer identificeert met wat wij moderne mensen onze 'zelf' noemen.
Kun je dit zien? Dat zou je kunnen zien, maar je kunt ook gemakkelijk voor de gek gehouden worden.

Ik heb zelf drie jaar door India gereisd, op zoek naar het spook van de verlichting. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet geloof dat complete verlichting bestaat, en als het al mogelijk zou zijn dan heb ik nog nooit iemand ontmoet waarvan ik zou zeggen dat hij of zij het was.

Je kunt glimpsen krijgen van het leven achter de ego, maar uiteindelijk zul je altijd terugkeren tot wie je denkt dat je bent, hoe illusoir dat ook mag zijn.
Dat is enkel mijn eigen mening. En mijn eigen mening, zo zei vriend Boeddha, is illusoir.

Toegevoegd na 15 uur:
Hier kun je iemand horen spreken waarvan men dacht dat hij compleet verlicht was.
Dan kun je je eigen conclusies trekken.

je bent verlicht als je je verlicht voelt of het gevoel wat je hebt zodanig beschrijft/verwoord.

innerlijk weet je dit omdat het een gevoel is. als je een probleem bijna opgelost hebt dan kan je voelen dat je bijna verlicht bent.

het kan dus ook op een bepaald vlak zijn (ook bij de niet spirituele personen, wat men hier zélf ook onder mag verstaan)

denk dat het een streven kan zijn, maar mensen het anders verwoorden. lekker in je vel zitten, geen zorgen, geen stress hebben. iets wat elk mens wil idd.

wanneer je wel of niet verlicht bent dat bepaal je zelf omdat het een innerlijke beleving is. je kan het ook niet zien, puur omdat het geen duidelijke concrete kenmerken heeft, en omdat het een momentopname is.

het is geen synoniem van voltooid zijn omdat het een tijdelijke beleving is die altijd #KAN# veranderen.

een andere staat van 'zijn' zou je kunnen zien als 'jezelf anders voelen, iets op een andere manier beleven'. ook dit hoeft niet per definitie spiritueel te zijn.

als ik mezelf vergelijk met een jaar of 9 terug kan ik wel zeggen dat ik enorm verlicht ben, maar ben wel degelijk wat men hier noemt 'een wetenschapper'.

dus mochten hier minnetjes op komen: hoop dat mensen zich (verlicht of niet) niet bezwaard voelen om hun mening te onderbouwen als ze de persoonlijke mening en ervaring van een ander afkeuren.

m.a.w. wat jij voelt, opvat, ziet, ervaart als verlichting, dat #IS# (voor jou) verlichting, en dat bepaald je helemaal zelf.
er zijn geen voorwaarden aan verbonden om je verlicht te kunnen of mogen voelen zolang je er maar geen meetlat van anderen naast wil leggen om te kijken of jij/anderen wel onder deze noemer zouden kunnen vallen.

Een heel mooie benadering van verlicht zijn vind ik in de boeken van Byron Katie. Als het denken in harmonie is met de realiteit, zonder enig verzet, ben je verlicht. Niet voor heel speciale mensen, niet door jarenlang mediteren. Maar door te ontdekken dat alle lijden (niet verlicht zijn) slechts veroorzaakt wordt door aangeleerd verzet tegen de realiteit.
De natuurlijke toestand van ons denken is vrede. Weer terug naar af dus... puur kind zou je het ook kunnen noemen. Een absolute aanrader Byron Katie's boeken!

Het is een lastige en mooie vraag die al op zinvolle manieren beantwoord is. Ik zal op mijn manier een poging wagen :-)

In het kort is verlichting sec genomen: Kennis.
Zoals ik het zie is verlichting het doorzien, in alle facetten, waarom wij hier op aarde zijn, waarom wij lijden en hoe dat lijden te transformeren naar geluk(zaligheid). De illusie voorbij dus, Inzicht op het hoogste niveau. Een enorme bewustzijnsverruiming.
Ik heb begrepen dat dat inzicht met een soort geestelijke doorbraak te maken kan hebben waarbij je de Verlichting van het ene op het andere moment ervaart.

1. Ja, dat ervaar je dus zelf, het is een bewustzijnsstaat.

2. Het is een synoniem van het voltooien van het hervinden van je innerlijke licht.

3. Eigenlijk is iedereen er al, nu, op dit moment, en zou je kunnen zeggen dat alleen de sluiers die zich tussen jou en de verlichte bewustzijnsstaat bevinden, die jou verblinden, weggehaald dienen te worden om "er te zijn". Zelf heb ik de indruk dat je niet kan weten of je er bijna bent, bij die laatste sluier.
En het schijnt dat de uiteindelijke doorbraak, het verwijderen van de laatste sluier, op een totaal onverwacht moment kan gebeuren. Misschien wel, hoe tegenstrijdig dat voor ons brein ook klinkt, wanneer je opgeeft te streven naar verlichting.

4. Iedereen is nu en als spiritueel in essentie totaal verlicht.
De verblindende sluiers zijn echter nog niet verwijderd.
De sluiers kunnen tijdens je leven(s) één voor één oplossen, dus van de buitenkant lijkt het dan wel alsof er gradaties zijn maar wezenlijk is het zo dat het licht in jezelf steeds meer zichtbaar wordt. Of zo je wilt; het meer zichtbaar worden van je innerlijke goddelijke licht/kennis.

5. Is ons streven verlichting? Uiteindelijk wel denk ik, omdat we daarbij ook geluk incalculeren. Ons streven is geluk, ons een onmisbaar deel weten van de Eenheid. Zodat we uiteindelijk weten hoe te handelen (of juist niet te handelen) voor het beste, het hoogste goed van de mensheid en de aarde en alles daar buiten. Daar is inzicht voor nodig, verlichting, maar als je echt naar verlichting zelf strééft hou je het door die houding juist tegen... {zucht ;-)}

Wanneer iemand prat gaat dat hij/zij verlicht is zou het kunnen dat hij/zij bepaalde sluiers heeft afgelegd, maar niet zoveel dat hij/zij weet dat verlichting geen statussymbool is.

Ik hoop dat ik een puntje van de sluier heb op kunnen lichten ;-))

Doordat de mens een bewustzijn heeft en kan spreken , is er altijd een behoefte, persoonlijke ervaringen een naam te geven.
Pas als we het een naam hebben gegeven, kunnen we tijdens een onderling contact, aangeven wat we bedoelen.
Op spiritueel gebied, waar al veel zaken vrijwel niet te bewijzen zijn, of zelfs geheel niet, zijn woorden vaak maar loze kreten.
Zelfs het woord spiritueel , dekt de lading niet en is op veel manieren uit te leggen.
Met het woord energie, in de spirituele betekenis, kan je eigenlijk geen kant mee op.
Energieveld, aura's, visioenen enz. zijn eigenlijk doodlopende wegen als je naar de betekenis van het woord gaat kijken, het willen begrijpen, het willen omschrijven, het willen bewijzen.
Zo zie ik het woord "verlicht zijn" eigenlijk ook.
Ook al zijn er boeken vol over geschreven, het blijft maar gissen.
Het is ongrijpbaar, onmeetbaar, onbewijsbaar.
Het is bepaalde vorm van ZIJN.
Soms ervaar ik momenten van een krachtige innerlijke rust, gepaard gaande met een overweldigend gevoel van blijdschap.
Deze ervaring zou ik , voor mij zelf, best kunnen omschrijven als " verlicht zijn"
Maar mogelijk zit ik er ook helemaal naast, bestaat het wel en is het onbereikbaar gedurende ons leven.