Wordt iemand die niet tegen kritiek kan daarmee geboren of komt dat door ervaringen in het leven?

Ik denk dat dat door ervaringen komt; als je al vroeg door je ouders wordt afgebrand wordt je daar niet weerbaarder van.

Grotendeels door ervaringen. Door dat wat je meemaakt bouw je een persoonlijkheid op.

Allebei misschien, maar ik denk dat iemand die van baby af altijd te horen krijgt dat alles wat hij doet zo enorm goed is, er veel moeite mee zal hebben om een keer te horen dat het eigenlijk niet zo goed is. Je kunt je kind dus beter zeggen dat hij al goed tekent maaar dat het misschien toch leuker is als het mannetje ook benen krijgt. Of eerlijk zeggen tegen je vriendin dat ze beter niet aan Idols mee kan doen, omdat haar zingen niet zo bijzonder goed is.

Niemand vindt kritiek leuk. Dat is een feit. Iedereen wordt geboren met dat gegeven. Kritiek is niet leuk. Kritiek is door anderen aan jouw adres. Omdat je iets niet goed doet of omdat het beter kan. Kritiek is omdat je iets niet goed doet. Niet omdat jij jij bent. Dat is moeilijk te scheiden en veel mensen vatten kritiek dan ook op als een persoonlijke aanval . Dat is het niet. Kijk, situaties zoals hierboven geschetst dat je al vroeg helemaal afgebrand wordt omdat je niks goed doet, dat is afschuwelijk en komt voor. Op school, op je werk, in je relatie, kritiek krijgen kun je, hoe vervelend het ook is om te horen, ook goed onthouden en er je voordeel mee doen. Als een soort waarschuwing en tip. Zodat het volgende keer beter gaat. Zo wordt je wijzer en "groei" je.

ik denk dat iemand die altijd veel kritiek heeft gehad sneller op zijn teentjes is getrapt. kinderen of volwassenen met faalangst zien veel dingen als kritiek omdat ze het zo opvatten. faalangst gaat vaak samen met ADHD of ADD dus in die zin kan het aangeboren zijn, maar dan alleen een bepaalde aanleg hiervoor. niemand word dus geboren als een persoon die niet tegen kritiek kan maar er kunnen erfelijke factoren zijn die een rol meespelen. dit is de basis voor de persoon, ervaringen (ontwikkeling) doen de rest.

Ongeveer 10% aangeboren en 90% aangeleerd door opvoeding en cultuur. Feitelijk komt het er op neer dat je figuurlijk gesproken zelf lange tenen al of niet ontwikkelt. Overigens is een kritische instelling naar jezelf en naar anderen niet verkeerd, zolang je nastreeft niet strenger voor een ander te zijn dan voor jezelf. Het kweken en oefenen van incasseringsvermogen is belangrijk, dat is wat anders dan toe te staan dat mensen over je heen lopen. Geef dus goed de grenzen aan en respecteer die van anderen. Deze raad zou je aan de betreffende persoon kunnen geven. Het leidt tot ontspanning en een gevoel voor humor, waarmee je veel verder komt dan met een overgevoelig ego.

Dat komt door het ego. Een ego hebben is prima, het zorgt er namelijk voor dat wij hier aarden, en onze eigen ik kunnen ontwikkelen. We zijn als mensen verbonden met elkaar, maar ook kunnen we ons afgescheiden voelen, door het ego. Zolang een ego in balans is, is er niets aan de hand. Mensen die niet tegen kritiek kunnen, hebben meestal een doorgeschoten ego, ze hebben zelf gelijk, en sluiten zich af. Daardoor zal hun groei stagneren, en blokkeren ze zichzelf. Daarom is het ook zo belangrijk dat je heer en meester bent van je ego. Daardoor is er groei, en kun je je blijven ontwikkelen, wat uiteindelijk ons doel is tijdens het verblijf hier op aarde.

Een kindje wordt onschuldig geboren. Van niets bewust als alleen van zichzelf . Als het honger heeft huilt het en verwacht direct gehoord te worden. Dan breekt de fase aan dat het kindje geduld moet leren hebben. Het kan niet altijd direct gehoord worden. Het moet leren rekening te gaan houden met.... En hier speelt dan de omgeving een grote rol. Ouders / school / enz.. Want hoe is het temparement van dit kind? Hoe reageert de omgeving ? Heeft de omgeving geduld? Dat is dus interactie. Wanneer de interactie niet goed verloopt kan het zijn dat het kind zich niet begrepen of gehoord voelt. Dan kom je in een negatieve spiraal terecht. Het kind bouwt negeatieve reacties op en gaat in de verdediging of kruipt mischien in zijn schulp. Als het dan volwassen is geworden kan dit proces zo verstoord zijn gelopen dat het kind in de volwassene steeds maar weer de boodschap hoord : " Jij bent niet goed genoeg". Kortom : Hoe meer zelfzeker en in balans , hoe beter men kan omgaan met kritiek. Toch kan het ook zijn dat die ander op een totaal verkeerde en aanvallende manier kritiek levert. In dat geval zegt het alles over die persoon die wellicht met dezelfde onbalans worsteld.

kritiek is een reactie vanuit je onderbewustzijn heeft te maken met vroegere kwetsuren waar op je onderbewuste reageert vaak weet je zelfs niet waarom je kan dit door regressie en nlp gaan opzoeken en verhelpen met de juiste begeleinding is doet zelfs heel haalbaar

Ik denk dat het aan je opvoeding ligt als je niet tegen kritiek kunt. maar het ligt aan je karakter of je je hele leven op je teentjes getrapt voelt. Je kunt er ook voor kiezen op volwassen leeftijd om kritiek te gaan zien als een middel om je voordeel mee te doen. Is de kritiek terecht doe er wat aan. Is de kritiek niet terecht dan leg je het naast je neer. Het leeft een stuk makkelijker als je op deze manier met kritiek omgaat kan ik je verzekeren. Dofa

Wij komen allemaal op deze aarde om een les te leren. We krijgen als het ware een levensopdracht mee. We werken allemaal met bepaalde levensenergieën. Via de numerologie kun je kennis maken welke dat dan zijn. Sommige levensenergieën zorgen ervoor dat je gevoeliger bent dan gemiddeld voor sommige gedragsvormen. De gebeurtenissen in je leven zorgen er voor dat je die eigenschappen in je leven voelt waar je juist aan moet werken. Je zou dus inderdaad kunnen zeggen dat iemand die niet tegen kritiek kan deze houding door ervaringen heeft ontwikkeld en tegelijkertijd is het dan duidelijk dat iemand daar van nature ook gevoeliger voor zal zijn. Vaak is het niet tegen kritiek kunnen een beschermingsmechanisme en komt voort uit onzekerheid. Soms echter kan het zijn dat iemand zich werkelijk 'beter' voelt dan een ander of denkt het beter te weten en daardoor kritiek niet kan accepteren. Maar meestal komt het voort uit een vorm van zelfkritiek die bevestigd wordt door een ander. Wanneer iemand van zichzelf al iets negatiefs denkt en een ander herhaalt in feite iets wat diegene al tegen zichzelf zegt, dan voelt men zich aangevallen en schiet vaak in de verdediging... Belangrijk is te onderzoeken waar deze overgevoeligheid vandaan komt. Met andere woorden: onderzoeken met welke levensenergieën je in dit leven mag werken, wat dit voor je inhoudt en hoe je hiermee kunt omgaan. Lastig, de menselijke psyche... Bewust worden van je eigen functioneren is vaak het begin van heling. Wanneer je een heel mens bent kun je beter met kritiek omgaan, omdat je er dan van een afstandje en objectief naar kunt kijken.

Ik denk dat het komt door ervaringen in het leven. Vaak is perfectionisme de oorzaak van niet tegen kritiek kunnen. Omdat je vindt dat je iets perfect gedaan hebt, verdraag je er geen kritiek op.

Vanuit spiritualiteit gezien zou dit planning kunnen zijn. Je merkt al aan mijn bewoording dat er voorzichtigheid uit spreekt. Het gaat er om of het bij jou een snaar raakt. Zo niet, ook goed. Jij wil in dit aardse leven dingen "onder de knie" krijgen en daarvoor worden situaties gecreëerd om deze ook te kunnen ervaren. Voorbeeld: de kans is groot dat jij (als voorbeeld) in een vorig leven de lakens uitgedeeld hebt en macht had over je medemens. Nu mag/wil je de andere kant ervaren en hiervoor een oplossing vinden om het leven weer draagbaar te maken.

Nurture-Nature debat! (aangeleerd of aangeboren) Filosofische vraag.. hier denkt elk mens anders over. Persoonlijk denk ik dat je wel dingen in je genen kunt hebben, maar dat de meeste dingen toch ook echt aangeleerd zijn. Een kind toont vaak al karaktereigenschappen van de ouders, maar het verschil tussen een jong kind en hoe het wordt na de puberteit is toch groot. Het ontwikkelt zich door de opvoeding. Je kunt dus een beetje obstinaat zijn van jezelf, dit kun je uit de genen van je vader of moeder hebben overgenomen (aangeboren, nature). Het kan ook zo zijn dat je vroeger verwend bent geweest en nooit kritiek hebt gehad, dus dat je dat nu niet gewend bent (aangeleerd, nurture) Een ander aangeleerde reden kan zijn is dat je vroeger vaak bent aangevallen met negatieve dingen, onzeker bent door bepaalde ervaringen in je leven en dat je nu kritiek niet goed kan verdragen..