Hoe kon je als klein kind zijnde meer geduld hebben dan nu en hoe herwin je dat?

een kind kan nog op zien tegen de grote mens waar hij.zij iets van leert.
dus het antwoord is: heb vertrouwen in de mens en ga eens meer op je eigen gevoel af.

Als kind heb je niets te verliezen.
Want je weet weinig tot niets.
Als volwassene heb je een functie in deze maatschappij.
Een zorg voor je gezin of andere.
Een verplichting om iedere maand je rekeningen te betalen.

Probeer meer geduld en begrip voor JEZELF op te brengen, dat deed je als kind (onbewust) ook.
Als je meer geduld hebt met jezelf kun je ook zachtmoediger met (het falen van) anderen omgaan.
Mij helpt het te beseffen dat mensen vrijwel nooit opzettelijk bezig zijn je te irriteren.
Als je je dat besef eigen maakt krijg je veel meer rust in je geest.
Dat uit zich door geduld en ontspanning, werkelijk waar!!
Alks je zelf minder gestresst bent , straal je meer rust uit.
Dat helpt ook nog eens mee anderen te accepteren zoals ze zijn, omdat ze positiever op jou(w rustige houding)reageren.

Kinderen hebben geen geduld.
TENZIJ: Je een autistisch kind bent.

Maar er is hoop:

Stap 1: tel tot 1
Stap 2: tel tot 2
Stap 3: tel tot 3

Je kunt ook jezelf trainen door in de file te gaan staan of in een wachtrij voor de kassa.

Als antwoord op het terugherwinnen...

Er zijn QiGong oefeningen waarbij je in het begin tegen jezelf moet zeggen: Ik ben jong en jeugdig.
Een soort herprogrammering...

In je hoofd maak je jezelf oud. In je hoofd kan je jezelf weer jong en jeugdig maken. Ook pure "the secret" methode.

Toegevoegd na 57 seconden:
---

Omdat je als kind meer dingen deed, kon, wilde als nu. Het is misschien inherent aan kindzijn en dat door leven/tijd de lichaam en geest verouderd/afbreekt.

Een kind heeft geen besef van tijd, tijd speelt geen rol. Als iemand mediteert heeft hij/zij daar ook geen besef van. Dus ga mediteren.

Dat overwin je door jezelf toestemming te geven om kind te mogen zijn.

als kind zijnde snapte je meestal niet wat de volwassenen
bedoelden als ze met anderen waren aan het praten,,spannend was het wel.maar je gaat dan je eigen visualisatie maken ,je krejeert je eigen wereld,,ook omdat je niet in de realiteit van de volwassenen zit. dus de dingen die je nu volop mee maakt.
om het terug te krijgen, zul je goed naar je zelf kijken hoe was ik toen en hoe ben ik nu,alle dingen die je nu in je leven mee maakt is een leer proces,,de goede en de slechte, als je besef krijg waarom,ga je er veel makkelijker mee om en wordt je weer rustig, dingen gebeuren om een reden,,om te leren,kwaad worden heeft geen zin ,,dit kost alleen maar energie, en de grote kans is dat je ziek wordt.
doordat je dingen aksepteerd en het bekijkt krijg je inzicht,,is dat niet het geval ,zal zich de dingen herhalen, maar iedere keer op een andere manier.
meditatie is zeer goed.

De vraag is een aanname die voor mij niet klopt. Ik had als kind op bepaalde vlakken echt niet meer geduld dan nu. Integendeel. Als ik nu met iemand wandel en die iemand komt een kennis tegen waar een gesprek mee aangeknoopt wordt waar ik verder buiten sta, verveel ik me nooit. Ik heb zat te overdenken in mijzelf. Moet je kleine kinderen zien, die zijn ongeduldig vanaf het begin, en dat laten ze weten ook!
Hooguit dat er minder gelegenheden zijn waarbij een kind ongeduldig wordt omdat vrijwel alles nog nieuw is en onbekend en er voor ze wordt gezorgd voor ze hongerig worden. Maar eigenlijk zie ik meer om me heen dat als je ouder wordt je juist meer geduldig wordt... Dus hoe herwin je dat? Oud(er) worden... ;-)