Wat zegt de bijbel over verklikken?

Er staat wel ergens dat als je een "broeder" ziet zondigen dat je dat eerst met 1 gaat later met 2 en wil hij dan nog niet luisteren dan aan de "gemeente".

Je spreek in feite dus niet eerst diegene die bedrogen wordt
maar de bedrieger. tenslotte begaat hij de zonde, hij kan zich bekeren zeg maar.

lijkt me sterk dat je zelf alleen erop afstap toch ?

Maar als je iemand op de achtergrond hebt dan kun je eerst alleen proberen
er staat nergens dat er een half jaar tussen moet zitten.
met 2 persomen kan je ook duidelijk krijgen of er wel of niet iets aan de hand is
dus sta je ook niet een welles nietes spelletje te doen.
dit voorkomt roddel en achterklap en strijd.
Als je in een eerste gesprek, alleen, nergens toe komt dan kun je zegt maar die 2de erbij halen, dat kan binnen een heel korte tijd.

Tja een gesprek als deze kan natuurlijk fout lopen , maar dan heb je alles er aan gedaan.
en dan pas kom de bedrogene aan de orde.

Wat de bijbel er over zegt lijkt me niet zo relevant, want dat zijn niet per definitie normen en waarden die nog passen in de wereld van vandaag, maar voor zover ik me kan herinneren zegt die wel ongeveer wat ik zelf ook zou adviseren : bespreek het in eerste instantie met degene die "fout" zit (zijn / haar partner bedriegt), vertel wat je er van vind en wat de consequenties kunnen zijn, en adviseer dringend dat de persoon in kwestie zelf de buitenechtelijke relatie (of de bestaande relatie) beëindigd en opbiecht. Je mag daarbij best zeggen dat je overweegt op termijn de partner op de hoogte te brengen van je vermoedens van het bedrog, in zijn of haar belang. Behoren jullie beiden tot het zelfde kerkgenootschap, dan kun je daarbij ook betrekken wat jullie bijbel / jullie interpretatie daarvan zegt over huwelijkstrouw.

Binnen verschillende gemeentes wordt nog wel eens verschillend gedacht over het blootleggen van overspel (en overige zonden). Ik herinner me nog dat in de (zwartekousen)kerk van mijn oma, "zondaren" met naam en toenaam werden genoemd vanaf de kansel. Maar bij mijn weten is dat allang niet meer van deze tijd.

Maar in eerste instantie ligt je aandacht bij degene die het probleem veroorzaakt, en het dwingende advies dat zelf op te lossen / recht te breien / de consequenties ervan te aanvaarden. Van twee walletjes eten kan niet alleen volgens de bijbel niet, ook daarbuiten is het in onze cultuur geen wenselijke situatie.

Jezus zelf zegt volgens de overlevering in een dergelijke situatie : "wie zonder zonde is, werpe de eerste steen" en "ga heen en zondig vanaf nu niet meer".

De Bijbel zegt in de eerste Petrusbrief hoofdstuk 4 om niet te lijden als een bemoeial of te wel: een onruststoker.

Een andere tekst daarover vind je in Galaten 6: “Broeders en zusters, wanneer u merkt dat een van u een misstap heeft begaan moet u, die door de Geest geleid wordt, hem zachtmoedig weer op het rechte pad brengen. Pas op dat u ook zelf niet tot misstappen wordt verleid”.