Waarom roepen discussies over wereldbeelden (wetenschap & religie) agressie op?

Die zaken raken een overtuiging, een geloof, een persoonlijke zekerheid. Dat ligt altijd gevoelig, want aangetast worden in je zekerheid voelt niet lekker.

Geloven is niet weten, daarom...

Het is niet vast omlijnd... Een vraag over 2 maal 2 levert 4 op en daarmee is het klaar...

Maar over religie kan gediscussieerd worden en daarom gebeurt dat ook... Wetenschap is exact dus daar kan ook niet over gediscussieerd worden, je weet het wel of je weet het niet...

Agressie komt omhoog als er discussie mogelijk is... Over wetenschap veel minder dus...

Maar ALS ik iets GELOOF dan stoelt dat niet op waarheid, niet op bewijsbare feiten, dus een ander GELOOF maakt mij duidelijk dat ik het fout heb... En omdat we van het geloof kunnen vallen, wordt het agressieopwekkend gezien als iemand mij van het geloof wil stoten, puur en alleen omdat het mogelijk is...

Dus bij geloofskwesties moet niemand mij proberen van mijn geloof te stoten, want dan wordt ik agressief... Zo zit dat...

Door onzekerheid en onmacht ontstaan door opvoeding, ervaring en teleurstelling.

Verwachtingen, doelen of zekerheden zijn door de bepekte kennis en inzicht niet te verwezenlijken. Dit veroorzaakt frustratie. Frustratie veroorzaakt agressie.

Omdat mensen die dit soort vragen stellen bijna altijd op zoek zijn naar medestanders. Eigenlijk zouden ze nog het liefste zien, dat dissidenten helemaal niet reageren, dat versterkt alleen maar de al bestaande twijfels.

Dat komt denk ik doordat beide kanten nogal onzeker zijn. Het grappige is dat mensen het zwart wit zien. Religie aan de ene kant wetenschap aan de andere kant. Toch zijn beide eigenschappen van een en dezelfde mens. Net als dag en nacht eigenschappen zijn van het aardse.

Ikzelf geloof absoluut dat het een niet zonder het ander kan bestaan. In het grijze gebied (het schemer) ontmoeten ze elkaar en daar zie je de nuances. Ik denk dat we op dit moment met z'n allen deze nuances aan het onderzoeken zijn.

Ooit zullen ze elkaar ontmoeten en dan denk ik dat er zoveel overeenkomsten tussen beide zijn.

Het is een belangrijk iets, het gaat immers om leven of dood.

(en dan bedoel ik het leven na de dood, hel of hemel.)

Toegevoegd na 13 uur:
Waar je dan voor eeuwig bent.

Als je een mening hebt over geloof of wereldbeelden bijvoorbeeld respecteren niet alle mensen dat, omdat ze er anders over denken. Ze zien het als aanval op hun eigen denkbeeld. Dat is jammer, je "vecht" over je eigen visie. Het liefst wil men dat iedereen die mening deelt... maar helaas van respecteren wordt er fel gereageerd.
Breek me de bek niet open, ik zat laast op een verjaardaag. De politiek kwam ter sprake..pffff iedereen had een neutje op. Jemig zeg ik kreeg plaatsvervangende schaamte. Hoezo scherp reageren.
Respect was opdat moment niet meer aan de orde.;-)
Jammer vind ik dat.

Ik denk niet dat de vragen als zodanig niet de agressie oproepen, maar het niet accepteren van andermans denkbeelden.
Zie inderdaad vaak dat die antwoorden bekritiseert worden, in plaats van te lezen en dan te denken
"ja zo kun je het ook bekijken."

Over het algemeen staan wetenschappers en (een bepaalde groep) gelovigen lijnrecht tegenover elkaar.
Wetenschappers geloven alleen in dat wat bewezen is of kan worden, religieuzen geloven in het bestaan van een nooit geziene Schepper.
Beiden willen elkaar van het eigen gelijk overtuigen.
Hiermee worden wel eens grenzen overschreden. Wetenschappers blijven gelovigen uitdagen, waardoor gelovigen op "hun achterste benen gaan staan".

Hier tussenin zit een groep gelovigen die wel in een hogere macht gelooft, maar ook de wetenschap respecteert.

Het is goed om met elkaar in discussie te gaan over allerlei (nog?) niet te bewijzen zaken, maar we moeten elkaar wel in de eigen waarde laten. Verder moet je ook openstaan voor elkaars meningen. Dus religieuzen moeten niet alleen maar om antwoorden vragen van andere religieuzen. Daar is dit niet de site voor, deze site staat open voor iedereen.

Het draait uiteindelijk allemaal om respect. Als we elkaar met respect behandelen en elkaars mening respecteren zal de agressie snel verdwijnen.

De mens is 'gevoelig' wanneer het aangesproken wordt op zijn overtuiging. Men reageert als vanuit zelfbescherming. Men voelt zich aangevallen.

Jammer hierbij is dat men zich zelden realiseert dat de ander iets zegt over de inhoud van het gedeelde en niet over de persoon zelf.

Wie zijn wij dat we ons kunnen aanmatigen HET antwoord te hebben / weten?
Ik ben van mening dat een ieder van ons een deel van het antwoord heeft en juist door de interactie zoveel van elkaar kunnen leren.
Hierbij moet dan wel de deur en ons hart open blijven staan.