Waarom spreken ze in de kerk over de bruid van Christus (of zoiets)?
Wat betekent dat eigenlijk?
Toegevoegd na 28 minuten:
En nu graag een antwoord zonder kopiëren en plakken van onbegrijpeijke teksten ;-)
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Hierin wordt de relatie tussen een man en een vrouw gebruikt als symbool voor de relatie tussen Christus en de kerk. Dat soort beeldspraak kom je vaker tegen in de Bijbel, zo wordt bijvoorbeeld ook vaak gezegd dat God voor ons mensen zorgt zoals "een vader voor zijn kinderen", of dat Jezus ons hoedt zoals "een herder zijn schapen". Het is dus een vorm van beeldspraak. Je moet het ook zien in de tijd waarin het geschreven is: in die tijd hadden vrouwen natuurlijk geen eigen inkomen, en de ongehuwde vrouw had eigenlijk geen plaats binnen de maatschappij. Een vrouw was dus iemand dóór haar man, en was ook afhankelijk van haar man. De man zorgde dus voor de vrouw, en moest voorzien in haar onderhoud. Tegelijk is het mooi om het te zien als het verlangen dat de bruid heeft naar haar bruidegom, en andersom: er is een liefdesrelatie, en om elkaar bijvoorbeeld meer lief te gaan hebben, moet je elkaar beter leren kennen, tijd in elkaar investeren, en helemaal voor die ander willen gaan. Dat is ook een beetje wat je als kerk en als kerklid moet doen als je Jezus echt lief wilt hebben. Voor nóg wat extra betekenis, kun je kijken naar het bijbelboek Hosea. Hosea was profeet in een tijd waarin het volk van God niet meer God diende, maar allerlei vreemde goden. Dat wordt in Hosea vergeleken met overspel. Hosea krijgt dan ook de vreemde opdracht om te trouwen met een overspelige vrouw, en kinderen bij haar te krijgen. Het overspel van de vrouw staat symbool voor het feit dat het volk vreemde goden dient. Dit terwijl God juist met liefde en trouw voor zijn volk (zijn vrouw) wil zorgen. En ooit zal die liefde ook worden beantwoord, wordt gezegd in Hosea. Er wordt gesproken in termen van liefde en verleiding. Stukje uit Hosea 2: "Daarom zal ik haar meelokken naar de woestijn en dan tot haar hart spreken. Daar zal ik haar wijngaarden aan haar teruggeven, het Achordal maak ik tot een poort van hoop. En zij zal mijn liefde beantwoorden als in de tijd van haar jeugd" en: "Ik zal je voorgoed tot mijn vrouw maken, ik zal je hecht aan mij verbinden, door liefde en ontferming. Mijn vrouw zul je zijn, want ik beloof je trouw, en jij zult de HEER toegewijd zijn. " Dat zit er dus ook in, het idee dat ook als wij 'ontrouw' zijn, bijvoorbeeld door liefdeloos te zijn, of God niet de plaats te geven in ons leven die hij verdient, of door op andere manieren tekort te schieten, dat we dan toch mogen weten dat Gód trouw blijft- omdat hij het beloofd heeft.
Johannes de Doper was de eerste om er op te wijzen dat de Messias een volk had, dat Hij als zijn bruid tot Hem wilde nemen, ( Johannes 3:29). Jezus verwees naar zichzelf als een bruidegom in de gelijkenis van de wijze en de dwaze maagden, (Matteüs 25); er zijn nog meerdere uitspraken van Christus over zichzelf als een bruidegom, (Lucas 5:35). Let er op dat dit geen leerstellige uitspraken van Christus waren maar als beelden of vergelijkingen dienst deden. De apostelen namen het Oud Testamentische beeld van God, als de man en zijn volk als zijn vrouw over en pasten het toe op de relatie van Christus met zijn gemeente. Paulus gebruikte op enkele plaatsen in zijn brieven dit beeld om uitdrukking te geven aan de intieme en unieke relatie van Christus met de gemeente, (2 Korintiërs 11:2; Efeziërs. 5:25,26)
Voor diegenen onder ons die het Woord der waarheid recht snijden, hebben bepaalde "woorden" en "uitdrukkingen" associaties met de z.g. profetisch programma, of met het geheimenis dat aan de apostel Paulus is geopenbaard. Het is goed om te weten dat de uitdrukking het "Bruid van Christus" een onschriftuurlijke term is. Het is een theologische term die beschrijft diegenen die aanwezig zullen zijn bij de bruiloft van het Lam(Openb.19:7-9). De bedoelde uitdrukking in de profetie, wordt alleen aangetroffen in de Apocalyps, waar één van de zeven engelen tot Johannes zegt: "Kom herwaarts, ik zal u tonen de Bruid, de vrouw des Lams" (Openb.21:9). De termen "bruid" en "vrouw" (in relatie tot de bruiloft van het Lam) zijn verweven in de profetische bladzijden. Bijvoorbeeld "Die de bruid heeft, is de bruidegom" (Joh.3:29 cf.Jer.2:32). "Zie, het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt" (Joh.1:29 cf.Jes.53:7). "...want de bruiloft des Lams is gekomen, en Zijn vrouw heeft zichzelven bereid (Openb.19:7 cf.Jes.54:4-7). Men vindt in de brieven van Paulus geen enkele verwijzing waarbij dit soort terminologie wordt gebruikt. In feite verwijst Paulus voortdurend naar Christus als de Heiland, Here en Hoofd, maar hij spreekt nooit van Hem als het Lam van God en wel om een goede reden. In de profetiën had God genadig het sacrament van offeren opgenomen, dat een heenduiding was naar het eens-voor-allen offer. Christus was dan ook het zondeloos, vlekkeloos Lam van God dat aan de gerechte eis der wet voldeed. Hij werd steeds geschilderd als het onschuldig slachtoffer - een lam dat naar de slachter werd geleid (Lev.4:32-35; Jes.53:3-8). Bij de introductie van een nieuwe bedeling werd Christus door de apostel Paulus in een volstrekt ander licht afgeschilderd. Heden is Hij de Heer der heerlijkheid, de machtige overwinnaar die door Zijn dood en opstanding de zonde heeft overwonnen (1 Cor.2:8; 15:20-23). ..
Vroeger had je als vrouw twee alternatieven die maatschappelijk werden geaccepteerd:trouwen met een man of met Christus (non worden).
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
