Is er in het christendom een driedeling na de dood?

C.S. Lewis legde het in een van zijn boeken (weet helaas niet meer welke) zo uit: de geest is wat elk levend wezen heeft, en wat zorgt dat we 'leven' en reageren, a.h.w. ons instinct en intuitie. Dat hebben mensen, en dieren ook. De ziel is wat mensen anders maakt van dieren, dat waarmee we bewuste keuzes maken, die soms ook tegen ons instinct in kunnen gaan, omdat we 'weten' dat het beter is.

Hierbij een uitleg over de bestemming van de gelovige ziel en geest. Het lichaam is duidelijk en wordt tot stof.

Vóór Christus’ Opstanding mochten de zielen van de rechtvaardigen in een soort rustoestand het paradijs betreden. Dit was een speciaal gebied in de dodenrijk, waar rust en vertroosting heerste (Luk. 16:19-26).

De dood en het dodenrijk konden Jezus niet vast blijven houden (Hand. 2:24).
ná Christus’ Opstanding is er sprake van een totaal nieuwe situatie.
Eerst waren alle doden zielen gesteld onder de macht van de boze en Dodenrijk (Openb. 20:14), maar nu had Jezus hun macht verbroken en Hij voerde de gestorven rechtvaardigen mee naar de hemel. En voortaan mogen de ziel en geest van gerechtvaardigde, wedergeboren kinderen Gods meteen na hun dood de hemel betreden. Leest ook Joh. 14:1-3; Hand. 7:55-60; 2 Cor. 5:1-8; Fil. 1:21-24.
Daar in de hemel wordt vervolgens de Eerste Opstanding der doden verwacht, waarbij dan geest, ziel en het verheerlijkte opstandingslichaam herenigd worden om vervolgens eeuwig met Christus te leven.

Dáár in het dodenrijk dienen echter de onrechtvaardigen te wachten op de zogenaamde tweede opstanding der doden.

Neen er vindt geen driedeling plaats wanneer iemand sterft.
Mensen en dieren zijn levende zielen,en zijn sterfelijk!

De ziel en de geest zijn niet hetzelfde. Het lichaam heeft de geest nodig net zoals een radio elektriciteit nodig heeft om te kunnen functioneren. Denk bijvoorbeeld eens aan een draagbare radio. Als u er batterijen in stopt en de radio aanzet, dan brengt de elektriciteit die in de batterijen opgeslagen zit de radio als het ware tot leven. Maar zonder batterijen werkt de radio niet, net als een radio waarvan de stekker niet in het stopcontact zit. Zo is ook de geest de kracht die ons lichaam tot leven brengt. En net als elektriciteit heeft de geest geen gevoel en geen denkvermogen. Het is een onpersoonlijke kracht. Maar zonder die geest of levenskracht blaast ons lichaam ’de laatste adem uit en keert het tot zijn stof terug’, zoals de psalmist zei.
In verband met de dood van de mens zegt Prediker 12:7: „Dan keert het stof [van zijn lichaam] terug tot de aarde, net zoals het geweest is, en de geest zelf keert terug tot de ware God, die hem gegeven heeft.”

Als de geest of levenskracht het lichaam verlaat, sterft het lichaam en keert het terug naar de aarde, waaruit het afkomstig was.
Op vergelijkbare wijze keert de levenskracht terug naar de bron ervan: God (Job 34:14, 15; Psalm 36:9).

Dat betekent niet dat de levenskracht echt naar de hemel gaat, maar dat voor iemand die sterft, de enige hoop op toekomstig leven bij Jehovah God berust. Zijn leven ligt als het ware in Gods handen. Alleen door Gods kracht kan de geest of levenskracht teruggegeven worden zodat iemand opnieuw kan leven.

Voor degenen die in de dood slapen, zal Jehovah bij de opstanding een nieuw lichaam vormen en dat tot leven brengen door er geest, of levenskracht, aan te geven.

Het antwoord staat in de kantekening (zie bron):

1 Tessalonicenzen 5:23:

"Door het woord geest wordt bekwamelijk verstaan het verstand des mensen, en door het woord ziel de wil en genegenheden, en door het lichaam de leden zelf, waardoor hetgeen het verstand beraamt en de wil besluit, eindelijk wordt uitgevoerd; gelijk dergelijk onderscheid bijna ook te zien is in de woorden van Christus, Matth. 22:37; Luk. 10:27; want hoewel de mens maar ééne ziel heeft, zo zijn in dezelve nochtans verscheidene krachten, die, overmits zij allen in den natuurlijken mens zijn bedorven, Ef. 4:17, Ef. 4:18, alzo allen door den Geest Gods moeten vernieuwd en geheiligd worden."