Psychologie

Ik vermoed dat ik add heb en ik vraag me af of het belangrijk is me te laten diagnosticeren door een arts/psychiater.

Enerzijds lijkt het me fijn een verklaring/naam te hebben voor de problemen die ik ondervind in het dagelijks leven. Ik lijd nl erg onder deze problemen. Anderzijds vind ik dat we in een tijd leven waarin erg veel diagnoses worden gesteld en waarin iedereen iets lijkt te hebben. Ik kan het dus ook zien als iets wat bij mij hoort zonder een diagnose te stellen en ondanks de problemen zo goed en zo kwaad toch een prettig leven te leiden.

Vandaar mijn vraag: Wat is de toegevoegde waarde van het stellen van de diganose add?

(Veel) extraverte mensen weten altijd wel iets leuks of nieuws te vertellen over wat ze hebben meegemaakt of hebben (bijna) overal wel een mening over en laten die mening graag horen. Introverte mensen doen dat veel minder. Zij maken natuurlijk ook allerlei dingen mee, maar vertellen daar veel minder over aan de mensen om hen heen.

Is dit verschil (deels) te verklaren doordat extraverte mensen nieuwe ervaringen op een andere manier opslaan in hun geheugen dan introverte mensen, en daardoor makkelijker "bij" die nieuwe herinneringen kunnen "komen"?

Gewoon benieuwd.

Toegevoegd na 3 uur:
Specifiek ben ik geïnteresseerd in existentiële trauma's ontstaan vóór het 5e levensjaar.
Zijn er misschien GV-ers met deze ervaring?
Mag ook per PB wat mij betreft; kan me voorstellen, dat persoonlijke info privé is.
Uiteraard zijn bronnen ook zeer welkom of informatie van deskundigen.