Psychologie

mijn beste vriendin heeft me al veel van haar verleden verteld maar nu is ze echt down en ze is zelfs niet naar school gekomen. ze wil ook niet zeggen wat er is...dat het te moeilijk is da uit te leggen...ik heb er veel met haar over gepraat en toen ik haar zij dat alles goed zou komen, ze altijd op mij kan rekenen en dat haar leven nog moet beginnen zei ze iets zoals : "mijn leven moet nog beginnen??, het enige wat ik in mijn leven heb is niks..maar ook niks! en met de jaren wordt da alleen ma erger, dan kan het maar beter nu stoppen..."
ik maak me grote zorgen en ben gewoon bang dat ze de neiging heeft zelfmoord te plegen omdat ze dit al eerder had. Ik weet gewoon niet meer hoe ik haar kan helpen want ze wil niet altijd praten wat ik begrijp...ze is al bij psychologen geweest maar daar blijft het bij.
Hoe kan ik haar helpen??

PS: 1 keer vroeg ik haar waarom ze soms uit het niets boos wordt op mij, ze vertelde me dat ik daar niet op moest letten en dat ze soms stemmingswisselingen heeft. Ik vroeg dan ook of ze dan zoiets als persoonlijkheidsstoornis had maar ze zei van niet maar meer een depressie. 'k heb hier veel dingen van opgezocht en ik kwam al uit op manisch, borderline en ook op andere stoornissen. Zou ze iets hebben van deze dingen want ze heeft echt heel veel meegemaakt en heeft of doet soms aan automutilatie.

Ik ben optimistisch ingesteld en ben meer van de daden, dan van het kritisch nadenken. Ik ben bijna altijd vrolijk en (glim)lach veel. Hierdoor lijk ik misschien jonger. Nu wil ik graag een relatie met een man van bijna 6 jaar ouder (26). Hoe kan ik voorkomen dat hij mij te jong vind? Hij is mijn collega en werk zeer nauw samen.

Ik wil graag als master neuropsychologie gaan doen en er daarna uiteraard mee verder. Ik zou graag op de een of andere manier wat ervaring opdoen in deze richting voor mezelf en voor op mijn cv. Het is een erg specifieke richting en ik vroeg me dan ook af of iemand misschien ergens vrijwilligerswerk heeft gedaan dat hier betrekking op heeft. Het is namelijk zo moeilijk te vinden. Hopelijk kan iemand me helpen, alvast bedankt!

Ik zag een foto waarop persoon A haar hand op de borst van persoon B had. De lichaamstaal en expressie van persoon B was duidelijk, die kwam neer op "dit is mijn vriendin, mijn bezit", simpel en duidelijk, ga ik niet verder op in. Waar ik echter niet wijs uit wordt is de hand die persoon A op de borst van persoon B houdt. Het lijkt mij alsof ze wilt zeggen "graag wat meer afstand", vooral in combinatie met de gedwongen lach en de andere hand die gebald was als een vuist.

Maar ik vraag me af of dat altijd zo zou zijn, want het hart is een symbool van de liefde. zou een hand op de borst van je partner ook kunnen betekenen dat je van diegene houdt, alsof je reikt naar zijn/haar hart, of is het een teken van afstand? dat je de ander weg wilt duwen.

De meeste mensen kennen wel zo iemand. Het lijkt wel alsof hij/zij altijd vrolijk is. Wat er ook gebeurt, ze hebben altijd een grote lach als reactie. Zelfs in chatgesprekken zetten ze achter elke zin minstens een smilie.

Waar komt dit gedrag vandaan?
Sommigen zeggen dat dit uit onzekerheid ontstaat maar is dit in alle gevallen zo? Waarom wordt het hiermee gelinkt? Kan het andere oorzaken hebben? Is het niet mogelijk dat het bij je persoonlijkheid hoort?

Ben erg nieuwsgierig omdat ik mezelf er soms ook wel eens op betrap maar een vriendin van mij is er echt extreem in, terwijl ze totaal niet onzeker is.