Waarom moet men bij doorverwijzing van de ene psychologische zorginstelling naar de andere opnieuw een hetero-anamese afleggen?
Die gegevens zijn toch al aanwezig? Lijkt me gewoon dubbel werk
GoeieVraag is onderdeel van Startpagina. Startpagina geeft al meer dan 20 jaar een overzicht van handmatig geselecteerde links van relevante en betrouwbare Nederlandse websites.
Startpagina is dé (op)startpagina om je zoektocht op internet te beginnen.
Op zoek naar meer informatie over een specifiek onderwerp? Neem een kijkje op de themapagina's van Startpagina.
GoeieVraag is onderdeel van Startpagina. Startpagina geeft al meer dan 20 jaar een overzicht van handmatig geselecteerde links van relevante en betrouwbare Nederlandse websites.Startpagina is dé (op)startpagina om je zoektocht op internet te beginnen.Op zoek naar meer informatie over een specifiek onderwerp? Neem een kijkje op de themapagina's van Startpagina.
Op deze pagina vind je alle vragen in de categorie Psychologie. Vragen over aardrijkskunde, astronomie, biologie, filosofie, natuur- en scheikunde, sociale wetenschap, techniek en wiskunde vind je in één van de gerelateerde subcategorieën.
Die gegevens zijn toch al aanwezig? Lijkt me gewoon dubbel werk
Ik ben zelf ook een beelddenker.
Maar als iemand mij bijv. een vies verhaal verteld als ik aan het eten ben, kan ik dat beeld vormen gwn uitzetten en heb ik dus geen last van een verpeste eetlust.
Dat beelddenken staat standaard bij mij 'aan' en als ik het wil uitzetten zie ik ook een rode schakelaar voor me.
Als ik die schakelaar dan in me gedachten overhaal is het donker en vorm ik dus geen beelden meer.
Zijn er meer mensen die dit kunnen (misschien wel op een andere manier, dat doet er niet toe)?
En waarom kunnen heel veel beelddenkers het beeldvormen niet uitzetten?
Ik weet dat het deel van lange termijngeheugen is maar wat doet het? Wat slaat het op?
Ik ben echt als de dood voor vliegende mieren. Ik weet dat ze niks doen, ze bijten mij niet, ze doen helemaal niks, ze Alleen... als ze gaan uitzwermen zijn ze met ZOVEEL... ik vind het echt verschrikkelijk eng, wordt er zenuwachtig van, ga zelfs trillen, mijn hart klopt in me keel, ik durf niet in de buurt te komen. Het is hetzelfde gevoel dat ik krijg als ik een spin zie. Het idee alleen al maakt mij al panisch.
Een paar vind ik niet eng, maar zo'n zwerm dus wel.
Het is aangeleerd gedrag, want als kind en puber en adolescent had ik er nooit last van. Ik had een zwerm in mijn slaapkamer, werd wakker toen en het zag er letterlijk zwart, mijn zoontje sliep er ook en hij had zo'n netje over zijn bedje heen waar ze op kropen, geen één wilde er dood en het werden er alleen maar meer...
Ben gevlucht en durfde pas terug toen al het houtwerk waar ze achter zaten eruit was gehaald en vervangen.
Heb het jaren later (woonde eerst in een flatje, dus vijf jaar geen last van gehad, zelfs niet bij anderen of op straat) in mijn huis waar ik nu woon meegemaakt. Twee keer waren ze in huis, 1e keer stond ik als een gek te stofzuigen, 2e keer had ik mierengif gestrooid én gestofzuigd. Ik durf mijn tuin vervolgens niet meer in... en doe alles om ze dood te krijgen.
Maar me vraag is, hoe moet ik hier mee omgaan... dat ik er minder bang van ben?
Toegevoegd na 13 minuten:
Want voor mij is het dus bloedserieus... en écht doodeng...
GoeieVraag.nl is onderdeel van Kompas Publishing