Ouderschap & Opvoeding

Mijn jongste (5) heeft ontdekt dat het erg leuk is om schoenen in de prikkelbosjes te gooien, dat hij kinderen kan slaan met voorwerpen en dat het erg grappig is om te gaan schelden. En niet alleen buiten, maar ook binnen en altijd als ik éven niet oplet! Ik ben een alleenstaande moeder en ik kan niet overal tegelijkertijd zijn!
Maar ik krijg nu die moeder tegenover die mij dreigt mijn kind te slaan! Tuurlijk, ik snap het wel, en ik zou dat ook zeggen als het andersom zo was. Haar dochters durven nu niet in de speeltuin te spelen omdat mijn kind daar is!
Maar het is NIET de eerste keer dat hij zoiets doet, met schoenen gooien. Ik ben elke keer met kinderen uit de buurt en mijn eigen kinderen bijna een uur bezig om die ***-schoenen te zoeken. Het is al 2 keer voorgekomen. Eerst dacht ik nog, het is een spelletje, maar het is écht pesten!
Nu heb ik hem straf gegeven, hij mag niet naar buiten en vriendjes mogen niet met hem spelen. Hij vindt dat niet leuk, maar wat voor straf moet ik dán verzinnen? Want binnenblijven vind ik geen oplossing. Het is handig voor die meisjes, die kunnen nu normaal buiten spelen, maar dan nog! Als ik hem weer "loslaat" begint die hele circus weer overnieuw!
Maar het ergste is, is dat ik er zélf nog meer verdriet om heb, omdat ik wéét hoe het is als je niet buiten kan spelen omdat je bang bent voor de buurtkinderen omdat ze je pesten. Dit is thuis, buiten, op school, hij doet dit overal. Professionele hulp heb ik al, maar nog niks van gehoord.

Mijn tante is dus elke dag bezig met het huishouden en kan geen tijd vrij maken voor haar zelf.
Ze is hier al 30 jaar mee bezig, elke dag hetzelfde ritueel.
Ze wilt het beste voor mij en me broertje. Meestal stresst ze zich om de kleinste dingen. Ze is ook al meer dan 20 jaar niet op vakantie geweest. Ze heeft dus zo lang geen leuke dingen meer gedaan dat ze het niet meer durft ze is pas 57. Elke dag bezig met schoonmaken en eten maken.
Ik woon met mijn oma, opa, broertje, vader en tante samen in 1 huis. Het lukt mij maar niet om ze te overtuigen een paar daagjes er tussen uit te gaan laat staan op vakantie.

Een vriendin heeft als klein meisje geleerd dat vrouwen niet voor zichzelf mochten opkomen. Zo was het vroeger. Veel later heeft ze deze overtuiging kunnen loslaten. Ze heeft vervolgens kunnen leren om voor zichzelf op te komen. Tot dan toe paste ze technieken toe als passief verzet, vergeten, anderen de schuld geven en afleiding zoeken.
Nu ze voor zichzelf kan opkomen, komt er ruimte om het standpunt van de ander beter te leren kennen. Immers, ze kan nu iets met dat standpunt doen. Nu is dus het punt aangekomen, om meer empathie aan te leren. Dan dat? Hoe?

Toegevoegd na 7 uur:
Even voor de duidelijkheid: een ander mens tot empathisch gedrag bewegen.

Mijn gynaecoloog wil dat ik ermee ga beginnen, is het een zware behandeling door de hormonen enzo?

Ze heeft het nu al een tijdje dat ze weigert in avond eten. Ontbijt en lunch van chocopops en broodje vliegt erin... Geen drinken of kiekje 2 uur voor eten helpt ook niet. En nu begint mijn 7 jarige ook negatief de aandacht te vragen door niet te eten. Wat moet ik nou?! Het maakt niet uit of je pasta aardappels of rijst neerschotelt het is nooit goed. Het voelt alsof ik faal...