Wat te doen als je kind (5) de buurt terroriseert (zie uitleg)?

Wat goed dat je het probleem onder ogen ziet en aankaart. Niemand, en zeker je kind niet, heeft er iets aan als jij roept "mijn kind doet zoiets niet"
Wij ouders vergeten in al onze ijver onze kinderen te vertellen wat niet mag nog wel eens te vertellen wat we wel verwachten.
Dus als je kind buiten gaat spelen niet zeggen: "Je mag biet met de schoenen van andere kinderen gooien," maar"we laten de schoenen van andere kinderen liggen."
Op deze manier kun je bijna elke regel positief stellen. Het klinkt heel zoetsappig, maar het helpt wel. Want als jij zegt dat hij niet met schoenen mag gooien, mag hij er misschien wel tegenaan schoppen, of ze in het zand begraven. En als jij zegt dat hij ze moet laten liggen, dan weet hij wat hij wel mag doen. En het liefste zeg je dan meteen erbij waar hij wel mee mag gooien: met een bal.
En je kunt voor je kind gaat buitenspelen afspreken wat er gebeurt als hij zich toch niet aan de regels houdt. Breng het niet als straf, maar als logisch gevolg. Als jij wel met schoenen gooit, kunnen de andere kinderen niet lekker buiten spelen, dus dan ga jij binnen spelen. Je kunt hem ook zelf de consequenties laten bedenken.
En wat tenslotte heel goed helpt als hij doet wat niet mag: de 4-stappen methode, waarbij de volgende stap ingaat als de voorgaande niet helpt:
1. Je zegt: Ik wil dat je stopt met gooien.
2. Idem, maar met een boze stem en boze gezichtsuitdrukking
3. Als je nu niet stopt met gooien, dan ga je binnen spelen
4. Wat je hebt aangekondigd bij 3 uitvoeren.

Deze methode is ook heel goed om aan je kind aan te leren, om met andere kinderen om te gaan.
En inderdaad, wat ik hierboven ook al gelezen heb: Blijf er voorlopig maar gewoon bij. Dat betekent dus ook dat je zoontje niet kan buitenspelen als jij iets anders te doen hebt. Je kunt dat best aan hem uitleggen: "als jij hebt laten zien dat je heel goed kunt spelen, mag je het weer alleen proberen, maar voorlopig kun je even alleen samen met mij naar buiten.