Overtijd maar toch een negatieve zwangerschaps test, wat moet ik doen?

Oh, welnee, je moest eens zien op fora over zwangerschap hoeveel vrouwen precies dezelfde vragen stellen. Dit is een tijdelijke gekte. Waar ik zelf (al wist ik me iets beter in te houden in het openbaar) ook schuldig aan ben geweest trouwens.

Tjaaa spijt me kan er ook niks aan doen, ben een lange tijd ziek geweest waarbij een kan is dat je onvruchtbaar bent.
Maar dan kom je op een leeftijd en een punt in je relatie dat je het toch bijde wel heel erg leuk zou vinden.
Dus ja een soort obsessie word het wel dat ging helemaal van zelf... :-)

Hè hè eindelijk iemand die me snapt en begrijpt, je hebt volkomen gelijk! Misschien wil ik het allemaal wel veel te graag.
Maar ja hoe kun je er niet mee bezig zijn, ben blij dat ik eindelijk zo ver ben in mijn leven dat we deze stap kunnen gaan maken.
Te veel meegemaakt te lang ziek geweest waardoor ik nu een soort van angst heb gekregen dat ik niet vruchtbaar ben.
Vandaar mijn obsessie.... Thanks voor je lieve antwoord!

Ik begrijp het inderdaad helemaal, zelfs dat kleine (en soms enorm luide) stemmetje in je achterhoofd over onvruchtbaarheid. Toen ik na die vier dagen alsnog ongesteld werd, kon ik wel janken. Van blijdschap wel te verstaan, de boel wérkte blijkbaar. Vanwege ervaringen jaren geleden was dat niet vanzelfsprekend. De maanden daarna werd het trouwens een stuk rustiger, al begint inmiddels - ruim een jaar na verwijdering Mirena - het stemmetje zo af en toe weer op te spelen. Ik weet dat het in zo'n situatie heel moeilijk kan zijn om er niet te veel mee bezig te zijn. Maar probeer je angst niet te veel te voeden (bijvoorbeeld door al te veel vragen op websites te stellen), daarmee maak je het jezelf alleen maar moeilijker. Wat ik me wel afvraag: hoeveel weet je van hoe het allemaal werkt van binnen? En dan bedoel ik niet de voorlichting die je op school hebt gekregen. Dat is een prima introductie over de gemiddelde vrouw (die bestaat trouwens niet) en is er vooral op gericht om tienerzwangerschappen te voorkomen. Als dat de enige informatie is die je hebt, denk je als vrouw van vlees en bloed al snel dat er iets mis met je is. Want je cyclus is niet precies 28 dagen of exact regelmatig, zoals je hebt geleerd, en je weet niet dat de mééste vrouwen geen exact regelmatige cyclus van precies 28 dagen hebben. En je bent na drie maanden nóg niet zwanger, terwijl je op school het (onjuiste) idee hebt gekregen dat je van iedere keer onbeschermde seks direct zwanger raakt, in plaats van dat je alleen zwanger zou kúnnen raken.

Ik kan je dus aanraden om je nog eens te verdiepen in voortplanting, als je dat nog niet hebt gedaan. Dat kan een hoop van de onrust wegnemen als dingen niet precies gaan zoals je op school hebt geleerd. Alvast een bloemlezing: - De meeste vrouwen hebben dus géén exact regelmatige cyclus van precies 28 dagen. 25 dagen is ook normaal. 35 ook. En als je net bent gestopt met anticonceptie moet je de eerste cyclus niet raar opkijken van 60 dagen. Je lijf is nog bezig met de boel opnieuw op orde krijgen. - De meeste vrouwen hebben hun eisprong níét op dag 14 van hun cyclus. Ook niet precies tussen twee menstruaties in. Die valt *gemiddeld* ergens tussen 12 en 16 dagen voor de eerste dag van de vólgende menstruatie, maar 10 of 18 kan ook nog prima. - De grootste kans om zwanger te worden heb je niet door seks op de dag van je eisprong (dan kun je net te laat zijn) maar de dagen ervóór. - De kans om zwanger te worden komt - hoe gezond jij en je partner ook zijn en hoe perfect getimed jullie ook seks hebben - nooit ver boven de 20% per cyclus. - Daaruit volgt dat - hoe gezond jullie ook zijn en hoe perfect jullie alles ook doen - je niet raar op moet kijken als het een jaar duurt voordat je zwanger bent. Bereid je hierop voor, anders krijg je een hoop zorgen om niets. Mocht je nog vragen hebben, dan mag je me gerust ook een persoonlijk berichtje sturen. Ik weet inmiddels vrij goed wanneer je nou wel of niet reden hebt om je zorgen te maken als je zwanger wilt worden, dus misschien kan ik je geruststellen als zorgen de kop opsteken. Eén laatste ding: ik zie dat je je behoorlijk druk maakt om de reacties onder je vraag. Probeer je zorgen niet op anderen af te reageren. De meeste commotie is niet om je foto, maar om je reacties!

In Nederland is de algemene medische consensus dat je direct na verwijdering zwanger kunt proberen te raken, Marleen, het is dus niet raar dat ze het nu al probeert. Ik beschouw mezelf niet bepaald onwetend op dit gebied, maar jij bent echt de enige van wie ik ooit heb gehoord van een risico op onderbuikontstekingen na Mirena. Mijn eigen arts wenste me ook alleen succes met het zwanger worden. (Naast de algemene leefstijladviezen uiteraard.) Misschien zijn gynaecologen in Duitsland hier voorzichtiger mee?

Ik hoorde dat eerlijk gezegd ook deze keer voor het eerst, van mijn Duitse gynaecologe. In Nederland worden spiraaltjes ook gewoon door de huisarts gezet, hier door de gynaecoloog. Al kreeg ik natuurlijk ook meteen een nieuwe, want ik ben geen mom'ent van plan nog eens zwanger te worden. Voor mijn laatste zwangerschap had ik trouwens een gewoon koperspiraal, en ook na verwijdering daarvan kreeg ik indertijd het advies even te wachten tot in elk geval de bloeding voorbij was, en liefst een hele cyclus. En dat was gewoon een Nederlandse gynaecoloog. Je loopt trouwens met ELKE spiraal inbrengen / verwijderen een (klein() risico op ontstekingen in het kleine bekken. Omdat je toch kleine wondjes veroorzaakt (vandaar ook de kleine bloeding), en je de baarmoedermond iets opent. Meteen de zelfde avond sex hebben is dus niet per definitie een goed idee. Of het moet hele steriele sex zijn ;-)