Heeft de gescheiden van je ouders invloed op je eigen relatie ?
Toegevoegd na 21 minuten:
oeps sorry mensen ik bedoel scheiding
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Uit onderzoek onder Amerikaanse vrouwen tussen de 15 en 44 jaar is gebleken dat vrouwen die opgroeiden in een door echtscheiding ontstaan eenoudergezin een grotere kans hebben om zelf te scheiden dan vrouwen uit gewone gezinnen. Nederlands onderzoek bevestigt die gevolgen voor relatievorming op latere leeftijd. Zo blijkt dat zowel bij gehuwde als bij ongehuwd samenwonende mannen en vrouwen uit deze categorie de kans om uit elkaar te gaan anderhalf keer zo groot is als voor mensen die opgroeiden in een gewoon gezin. Van de mannen die thuis een echtscheiding van de ouders hebben meegemaakt is 16 procent gescheiden, van de mannen uit gewone gezinnen 10 procent. Voor vrouwen gaat het om respectievelijk 20 en 12 procent. Zij hebben dus binnen beide categorieën een iets grotere kans om uit elkaar te gaan. Volwassenen die als kind hebben meegemaakt dat hun ouders scheidden hebben andere opvattingen ten aanzien van relaties, huwelijk en gezin dan zij die dat niet hebben beleefd. De eerste groep staat sceptischer tegenover het aangaan van relaties. Verder noemen zij vaker 'van het leven genieten' en niet 'een gelukkig gezinsleven' als belangrijk doel in het leven. Vooral bij mannen is dit verschil opvallend. Vergeleken met mannen die zijn opgegroeid in een gewoon gezin onderschrijven twee keer zoveel mannen die een echtscheiding van de ouders hebben meegemaakt een stelling als 'alleen wonen heeft meer voordelen dan nadelen'. Ook vinden meer mannen met gescheiden ouders dat het vinden van een geschikte partner om mee te gaan samenwonen of te trouwen niet gemakkelijk is. Maar.... Zoals hierboven is gebleken hebben kinderen van gescheiden ouders dus een grotere kans om zelf te scheiden en durven ze minder gemakkelijk relaties aan te gaan. Waar in het onderzoek echter geen rekening mee is gehouden, is het karakter van mensen. Het zou kunnen zijn dat sommige mensen een bepaald karakter hebben, waardoor ze het over het algemeen slecht doen in relaties. Omdat karakter voor een gedeelte genetisch is bepaald, geven ze dit door aan hun kinderen. Als die kinderen dan later een kleinere kans hebben op een geslaagd huwelijk, dan hoeft hun jeugdtrauma (de echtscheiding) dus niet per definitie de oorzaak daarvan te zijn.
ja dat kan, de drempel om op te geven in een relatie is voor jou kleiner geworden. omdat het een minder groot taboe is, zou het voor jou makkelijker kunnen worden om te gaan scheiden. het is niet altijd zo, maar het zal zeker invloed hebben. het is een beetje te vergelijken met het net zo opvoeden van je kinderen zoals je ouders jouw opvoeden, je neemt veel dingen over. maar is niet alles, het hangt er dus een beetje vanaf wat jij er zelf mee doet.
Uit onderzoek blijkt dat kinderen van gescheiden ouders minder makkelijk relaties aangaan, en de relatie vervolgens ook sneller op de klippen loopt. Het gaat dan natuurlijk om gemiddelden. Ik kan me zo voorstellen dat het voor een kind van gescheiden ouders moeilijker is om vertrouwen te hebben in de partner, wat op zich al een factor is waardoor de relatie moeizamer verloopt. Uit mijn omgeving herken ik bindingsangst bij kinderen van gescheiden ouders.
Uit onderzoek blijkt inderdaad wel dat een scheiding in sommige gevallen een behoorlijke invloed heeft op de relaties die kinderen op latere leeftijd aangaan. Mogelijke gevolgen zijn bijvoorbeeld hechtingsproblemen op latere leeftijd. Niet alleen de scheiding van de ouders an sich heeft invloed hierop, maar vooral de manier waarop de ouders zich voor, tijdens en na de scheiding hebben gedragen. Als ik voor mezelf spreek heb ik echter nergens last van. Geen verlatingsangst, hechtingsproblemen of iets anders. De enige invloed die de scheiding van mijn ouders op mijn relatie heeft, is meer drukte met de feestdagen.
Ik denk, dat het er heel erg van af hangt, hoe die scheiding is verlopen, en hoe oud je zelf was, op het moment dat je ouders uit elkaar gingen. Als je ouders er een 'vechtscheiding' van gemaakt hebben, en je was oud genoeg om dat mee te krijgen, én als bovendien de één geen spaan heel hield aan de ander na de scheiding, zal dit een grotere impact hebben, dan als het samenleven ophield, maar ze nog wel met vriendschap en respect met elkaar omgingen. En als je ouders wél samen oud geworden zijn, wil dat helemaal niet zeggen, dat jouw relatie/huwelijk ook goed zal zijn. Iedere relatie is immers anders, en ieder mens maakt zijn eigen keuzes. Bij sommigen lukt het gewoon niet een werkbaar compromis te vinden, bij anderen groeit men zo ver uit elkaar in de loop van een relatie, dat het één stresspakket wordt. En velen van ons zijn minder goed in het kiezen van een partner, en komen daar pas na een aantal jaren achter.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
