Is liefde geven meer waardevoller dan liefde krijgen?

Ik vind een gezonde dosis van beide waardevol...

Hmm, ik denk dat het een het ander tot uitwerking heeft en in die zin zijn ze beide even waardevol. Maar als startpunt is het geven van liefde waardevoller, omdat je je naaste een gunst bewijst en zelf wordt je er ook positiever van wanneer je merkt dat je liefde wegschenkt. Vanuit je hart richting je medemens.

Voor mij niet. Ik geef ontzettend graag maar voel me ook helemaal in mijn nopjes wanneer ik liefde krijg. Toch een soort van waardering.

Liefde delen is het waardevolst.

Nee, even waardevol, als je geen liefde geeft weet je ook niet hoe het is om liefde te ontvangen. Daar moet je ook open voor staan.
Bovendien moet je geven en krijgen in balans houden, omdat méér geven uiteindelijk uitmondt in een burn-out situatie.
Dus mijn antwoordt is nee.!

Tja...............
Wanneer je liefde geeft, ontvang je in je eigen hart al heel veel liefde.

Liefde ontvangen is natuurlijk heerlijk en heeft iedereen nodig maar wanneer je hart vervuld raakt met liefde wanneer je liefde geeft............
Wat is belangrijker?

Liefde geven!

Ja zeker.
Wat mij betreft wel, want niet iedereen kan liefde krijgen...

Als iedereen genoeg liefde zou geven, zou iedereen ook genoeg liefde ontvangen. Belangrijk is wel dat je weet hoe je liefde moet geven en hoe je liefde moet ontvangen. Liefde is een cirkel zonder begin en einde.

Natuurlijk is het waar wat mijn voorgangers hier schrijven, dat het beide erg waardevol is en eigenlijk even waardevol.

Maar ik heb hier toch een andere visie over.
Iemand die geen liefde geeft zal ook niet makkelijk liefde krijgen. Wanneer je namelijk nooit liefdevol naar anderen reageert, zullen mensen ook niet snel geneigd zijn om zich voor jou open te stellen.
Mensen die liefde geven, liefdevol op anderen reageren, die krijgen (meestal) vanzelf daarvoor liefde terug.

In mijn ogen heeft het te maken met het gezegde: Je oogst wat je zaait.

Als je op deze manier denkt is liefde geven dus veel waardevoller, omdat je daar veel meer liefde voor terugkrijgt dan wanneer je alleen maar gaat zitten wachten tot je het krijgt.

Liefde geven is het allerbelangrijkst, want wie geeft zal het ook weer terug ontvangen.

Nee.

Dit keer een korte uitleg (hoop ik:-).

Hoe kun je nu liefde geven als je geen liefde kan ontvangen? Je zult eerst de ware betekenis van liefde moeten kennen. Dan pas kan je die liefde geven. Dat houdt dus in dat je ook liefde moet kunnen ontvangen en dat is best moeilijk voor een heleboel mensen. Net zo moeilijk als het ontvangen van complimenten.

Shit, wordt het weer lang...

Mensen zijn in mijn optiek te veel met de buitenwereld bezig. Kijken te veel naar angsten, leed, rampen, crisis, enz. Ook liefde geven is weer gebaseerd op de buitenwereld. Buiten jezelf.
Hoe durf ik nu te zeggen dat dat nu verkeerd is. Ik zeg dat het te gemakkelijk is. Dat het waarschijnlijk 'weer' een afleiding is om maar niet in jezelf te kijken. Iets engs waar je afleiding voor nodig hebt, waar je bang voor bent.

nog langer, zucht...

Liefde kan je pas geven als je liefde hebt voor jezelf. Hoe kun je nu liefde geven als je jezelf niet liefhebt. Als je voor jezelf vlucht. Dit geld natuurlijk niet voor iedereen. Maar het zijn er maar enkelen die het werkelijk kunnen.

Als afsluiting...

Liefde geven is pas werkelijke waardevol als je eerst liefde in en voor jezelf kunt hebben. Als je liefde kunt ontvangen.

Wanneer liefde niet gegeven wordt,dan kan het ook niet worden ontvangen,dus is mijn conclusie dat liefde geven waardevoller is.

Ze staan niet los van elkaar als je liefde geeft krijg je het ook weer terug het is een wisselwerking.
Dus geven is niet waardevoller,als het krijgen.We kunnen niet zonder. Beide is waardevol.

Liefde geven of liefde ontvangen is net zo waardevol als waardeloos... Het is hetzelfde...

Liefde die je kan geven of ontvangen is niet ware liefde...
Liefde die je kunt geven is een handeltje, liefde die je kunt ontvangen is een schamele troost...

Liefde gegeven is liefdeloos...

Liefde ontvangen is respectloos...

ANTWOORD voor wie het met het bovenstaande nog niet begrepen heeft: Liefde die je kunt geven is precies dezelfde liefde die je kunt ontvangen, het is namelijk geen echte liefde...

Echte liefde geef je niet, die is... Die is net zo puur als een bloemetje in de wei, die geeft zijn geur aan de wind... Die geeft aan alles en iedereen, aan een eider die maar wil ruiken...

Echte liefde krijg je niet, die is niet speciaal voor jou... Je mag die voelen, je mag die ervaren, maar die is niet voor jou persoonlijk...

Liefde is als een energie die in de wereld rondgaat. Het zit overal in en is voor iedereen beschikbaar. Je hoeft het niet te geven of te ontvangen.

Het enige wat je dan als mens nog hoeft te doen, is de liefde die in jou zit, die je al in grote getalen hebt, te laten stralen naar iedereen en alles.

Als je dat doet voel je dat je deel uitmaakt van de liefde van de hele wereld. Het geeft mij een veilig gevoel, het gevoel dat mij niets kan gebeuren en dat alles uiteindelijk goed komt. Het gevoel dat ik overal thuis ben.

Liefde..een begrip dat vele definities kent. Als ik er voor het gemak van de discussie vanuit mag gaan dat we allebei doelen op onbaatzuchtige liefde. Die vorm van liefde die voor alles en iedereen volledige onvoorwaardelijke ruimte en vrijheid schept zichzelf te kunnen zijn. Dan zeg ik geven... handenvol.. elk moment van de dag.. aan alles en iedereen. Dus ook aan jezelf.

Ik zou ook zeggen allebei, want liefde kun je nooit TEVEEL geven en dus ook nooit TEVEEL krijgen.

Er is heel weinig liefde op het moment in de maatschappij, mensen kijken erg economiser, sneller, materialistischer naar andere mensen toe, maar liefde zit er niet zo veel meer in. Kijk maar naar je omgeving veel vrijgezellen en gescheiden mensen, heel veel advertenties met singel of organisaties die bemiddelen tussen mensen die vriendschappelijke contacten proberen te krijgen. Clubs die uit de grond worden gestampt. Ik denk dat Liefde geven op het moment meer waardevoller is in de maatschappij. Er is geen mens die zonder liefde kan leven.

Het is zelfs zo, dat als je nu wat liefs zegt tegen een ander zegt dat hij/ zij zich gaat verdedigen.

Let maar op!
Zeg morgenochtend maar tegen je buurvrouw of buurman dat iets leuks aan heb.

Geven en nemen, dat maakt een relatie pas echt waardevol. Liefde ontvangen is voor elk mens goed. Het een kan niet zonder het ander..

Liefde is.

Liefde is, onafhankelijk van geven en nemen.
Liefde kent geen weegschaal, geen meer of minder.
Liefde op zich is waardevol.
Liefde is een al een cirkel van geven en nemen.

Wat je uitzend krijg je terug.
Dus als je liefde uitzend krijg je liefde terug.
Maar dat geld ook voor het negatieve, als je negativiteit uizend, krijg je dat ook terug, en pas dan maar op, want dan kunnen er nog wel eens ongelukken gebeuren.
Wat je uitzend krijg je terug, wet van de cosmos.

Lastig te beantwoorden.
Beide is waardevol.
Wanneer er niemand liefde geeft, is geen liefde om te ontvangen.
Wanneer je liefde ontvang, moet er iemand die je liefde geeft.

Ik kan deze vraag alleen persoonlijk beantwoorden.
Ikzelf kan ben beter in het geven van liefde dan in het ontvangen hiervan. Ik vind het moeilijk om liefde te ontvangen. Gewoon omdat ik het niet vanuit mijn verleden niet gewend ben. Pas de laatste jaren weet ik wat het is om liefde te krijgen. Maar dan nog vind ik het lastig om ermee om te gaan. Liefde geven is voor mij heel makkelijk. Ik vind het fijn om andere liefde te geven.
Maar zonder het ontvangen van liefde zou ik niet in staat zijn om veel liefde te geven.

Van geven kun je ook weer ontvangen.

GEVEN!