hoe verander je jezelf?

Cognitieve gedragstherapie zoals eerder vernoemd is de eerste stap maar je moet zelf 'die knop omzetten' en dmv gedragstherapie leer je hoe. Zo heb ik het ook gedaan en het resultaat mag er zijn! Succes.
Enne: doe het nooit voor een ander, enkel voor jezelf

Eerst naar de psycholoog om te testen of er niet iets anders aan de hand is. In jezelf gekeerdheid kan ook duiden op Asperger of andere vorm van ass. Ook het snel aangevallen voelen komt bij Asperger veel voor. Als je dit uitgesloten hebt. Kun je verder met gedragstherapie. Je hebt al een ding overwonnen je wilt graag veranderen en dat kan niet iedereen zeggen.

Je zou ook een hsp (highly sensitive person) kunnen zijn. Deze eigenschap heb ik zelf ook. Het is lastig om hier goed mee om te gaan, er bestaat wel een organisatie die hiervoor trainingen geeft in o.a. Arnhem.
Ik ben er nog niet geweest, maar omdat je samen met lotgenoten aan een gezamenlijk doel werkt zou het zeker nuttig kunnen zijn.
Zoek de "schuld" overigens niet alleen maar bij jezelf, ik ken voorbeelden genoeg van botte mensen die een reactie zoals die van jouw (aangevallen voelen/boos) zeker ook zelf uitlokken.
Het is dan een taak voor jou(en mij) om ook met zulke mensen correct om te gaan.
Belangrijk is dat je zelf ook aangeeft aan de ander waar de irritatie/oorzaak zit.
Succes!

Misschien heb je geen zin in psychologen (al zou het wel verstandig kunnen zijn om een keer met iemand te praten) of lotgenoten en zou je het misschien eens zo kunnen bekijken:

Ik heb de ervaring dat als je dingen ECHT aan jezelf wilt veranderen is denk ik het belangrijkste dat je eerst accepteert dat je zo bent en dat je zo reageert. Er is een reden voor dat je zo bent geworden. Ga eens na bij jezelf wat dat zou kunnen zijn. (vroeger, ouders, gezin) Het feit dat je het bent geworden betekent dat het ook wel weer kan weggaan! Maar ja dat gaat natuurlijk niet vanzelf en niet van de 1 op de andere dag.

Accepteer dat je zo bent en ga eraan werken. Bijvoorbeeld door gewoon ernaar te leven, voel met je hart dat je niet zo wilt zijn (doe je waarschijnlijk al, maar probeer het op een oprechte rustige manier).

Op het moment dat je woede of vervelende gevoelens voelt opkomen, neem dan even de tijd en wat rust en denk even na over dat je wil (veranderen). Of ben je per ongeluk al uit je slof geschoten, voel je ff kut omdat je dat gedaan hebt, zeg sorry/geef toe dat je fout zat en ga weer verder! Maar probeer niet nog bozer te worden op jezelf omdat je niet zo wilt zijn. Je bent zo. (Jij bent zo... lalalalala, jeroen vd boom... dus... ) okee flauw... goed... Je bent dus zo, kun je nu ff niets aan doen maar op de langere termijn wel.

Dus als je bovenstaand plan elke dag toepast... misschien kom je ergens.

Daarbij: probeer eens de mooie kleine dingen te zien in mensen en de wereld. ;)

Ik ben geen psycholoog of iets, maar wellicht ervaringsdeskundige of in ieder geval een liefdevol medemens en denk dat dit best kan werken.

Groeten,

Nils

Je "boze kanten"en het harder praten kan een verzet zijn van een of meer kindsdelen in jezelf.
Het is goed mogelijk dat je in je kindtijd niet altijd goed bent "gehoord"en/of "gezien" waardoor je een aandachtstekort hebt omgezet in boosheid en of snel geïrriteerd raken. De triggers in je huidige situaties maken het dat je het zelfde voelt als in het velden, je kindstijd. Waarschijnlijk was je toen dan ook snel geïrriteerd en kwam je bozige kant naar boven, puur uit verzet omdat je niet gehoord werd.
Als je weer in zo en situatie komt, zou je je even kunnen afvragen of je reactie wel "in deze tijd" hoort. Vaak merk je dan al snel dat je huidige ervaringen zijn gebaseerd uit ervaringen van het verleden. Als je het er dan herkent kan je in deze situatie er nu anders mee omgaan. Je kijkt nu liefdevol naar de situatie. Dan merk je ook dat het boos worden en het hard praten vanzelf achterwege blijft, of te wel iig niet meer zo heftig zijn.

Wellicht een goed idee om eens meer te lezen over het volgende:
(zie bronvermelding)

Jezelf veranderen. Niet zo eenvoudig, zeker wel mogelijk. Het is hard werken, elke dag, ja soms elk uur, elke minuut van de dag. En dit gedurende maanden, misschien zelfs jaren. Er is niet 1 remedie, de remedie is de combinatie van vele remedies. Je moet er met 1 starten. Naar jezelf durven kijken van op afstand is een goed begin. Bv. hou een dagboek bij. Schrijf op wat je beleefd en wat je daarbij voelt. Een dagboek is echt leuk om later in terug te bladeren!
Concentreer je op wat je wel wilt. Luister enkel naar mensen die het echt goed met je menen. En, omring je zoveel mogelijk met mensen waar je je goed bij voelt. Negativiteit en kritiek moet je uit de weg gaan, loslaten. Richt je aandacht niet op 1 mogelijkheid om van je introvertheid af te geraken, maar probeer ze allemaal. En dan groeien. Sta open voor mogelijkheden, probeer ze uit. Voel je je er beter bij, goed zo, doe dan voort. Je kan boeken kopen, naar lezingen gaan, een therapie volgen, yoga, sport of fitness. Eventueel professionele hulp. Probeer ook nieuwe dingen uit. Je leven meer en meer in de richting duwen van wat je wel wilt, hoe je wel wil zijn.
Stel dat je hsp'er bent: sluit je aan bij een vereniging van hsp'ers, ga er naar een lezing. Belangrijk is dat je inzicht krijgt in wat er met je scheelt. Dat je met mensen met dezelfde problemen in aanraking komt. Om er over te praten, maar vooral om een oplossing te vinden. Een assertiviteitscursus kan ook helpen. Wat je ook doet, blijf in gedachten je voorstellen, dat je je doel kan bereiken. Blijf focussen en blijf doorgaan. Het zal een lang en moeizaam proces zijn, je zal het voelen in je portemonnee, en er zullen momenten zijn dat je het wil opgeven, een terugval. Je hersenen moeten zich immers aanpassen aan nieuwe denkpatronen, dat lukt niet direct. Op zo een moment moet je tot rust zien te komen in je hoofd: zet bv rustgevende muziek op, dat helpt, verzorg je ademhaling: iets langer uit dan in, dat kalmeert ook. Enfin, je snapt het plaatje wel. Vooral volhouden. Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij ook lief voor jezelf. Zo leer je jezelf te zijn, stap voor stap.
Bewustwording en zelfontplooiing is echt een middel om meer gelukkig te worden, daar zeg je toch 'ja' tegen?