Je vindt een steen. Of een tak. Je weet nog niet wat je ermee gaat doen. Je partner geeft die steen of tak heimelijk weg. Hoe ga je daar mee om?

Question

Hoe ga je ermee om wanneer iemand die je vertrouwt zoiets - eigenlijk onbenulligs - doet?

capthavoc · Answer

Is die tak of steen je je relatie waard ???

niet zeuren, vergeven en vergeten

vergeven geeft je de ruimte om zonder te heftige emotie te zeggen dat je het niet leuk vond.

vergeten betekent dat je weer gewoon zonder belasting van verleden  verder kan gaan.

 · Answer

Dat lijkt me nu typisch zoiets wat kan gebeuren voordat jouw partner in de gaten heeft hoe belangrijk die takken of stenen voor jou zijn. Als het een keertje gebeurt, en jij hebt nog niet verteld wat het voor jou betekent, is het inderdaad een onbenullig voorval en een reden om het er eens over te hebben.

Als je partner daarna nog doorgaat met het stiekem weggeven van jouw 'schatten' hebben jullie kennelijk een verschil van inzicht over de waarde van dingen en het belang van 'geven en nemen' in een relatie.

Binnen elke relatie moet er plaats zijn voor 'eigenaardigheidjes' zoals het sparen van stenen en takken. Als dat in jouw relatie niet zo is, of als jouw partner het idee heeft dat het geven altijd van haar kant komt en het nemen van jouw kant (omdat het hele huis vol stenen en takken ligt) wordt het tijd om je relatie nog eens grondig te overwegen en eens goed naar je eigen rol te kijken.

 · Answer

Een tak/steen is niet zo erg toch? Misschien vragen waarom je partner het weg gaf.

 · Answer

Hoe je daarmee omgaat ligt van persoon tot persoon verschillend denk ik. Heeft namelijk ook te maken met je achtergrond, met hoe je in de relatie staat en hoe de vertrouwensbasis is.

Bij een reactie schreef je ook, dat je partner zei: "Als ik het vroeg, kreeg ik het toch niet!"
Het gaat dus niet om het "onbenullige" van een tak of een steen van jou weggeven.... wat als het geld is, een sieraad of wat dan ook van jou? Verandert het dan? 
Als je het heel sec stelt is dit stelen.... misschien overdreven, maar in de basis zie ik dat wel zo.

Vanuit mijn gevoel zou ik hier heeeeeeeel erg boos en verdrietig van zijn, pijn voelen, omdat mijn vertrouwen in mijn partner zeer ernstig beschadigd zou zijn. 
Het zou voor mij aanleiding zijn mijn relatie tot mijn partner, mijn rol daarin en deze gebeurtenis grondig onder de loep te nemen. Mezelf vragen stellen als: zijn er meer zaken op dit gebied en andere, die ik twijfelachtig/ vervelend vind, of is dit een eenmalige gebeurtenis geweest en is de relatie verder fijn? Niet makkelijk dus en confronterend misschien.
Om daarna mijn ideeën hierover te delen met mijn partner in een gesprek....
Maar da's dus persoonlijk.

 · Answer

Een takje of een steen zijn niet onbenullig, als ze belangrijk voor je zijn. Het belangrijkste in een relatie is respect voor elkaar. Dus als je het leuk vindt om takken en stenen te verzamelen, moet je partner het respecteren. Als hij jouw 'hobby' met opzet tegenwerkt door jouw takken stiekem weg te geven, vind ik het respectloos en ook vrij betuttelend en denigrerend. Dan zou ik over de relatie heel goed gaan nadenken.

Als hij niet wist dat de takken voor je belangrijk waren, zou ik het hem duidelijk maken. In een gezonde relatie zou hij je dan je excuses aanbieden en proberen het te compenseren door iets liefs voor je te doen of voor te stellen om samen een wandeling te maken om nieuwe takken te gaan zoeken of iets dergelijks.

In een gezonde relatie geef je écht om elkaar en vind je het heel vervelend, als je je partner (al is het onbewust) verdrietig maakt. Als je partner verdrietig is, ben je namelijk ook verdrietig. Dus het maakt totaal niet uit of het om takken of diamanten gaat, in een goede relatie mag je nooit gemene dingen doen, al lijkt het iets onbenulligs op het eerste gezicht.

 · Answer

Je gaat je in eerste instantie onvermijdelijk verdrietig, gefrustreerd en onbegrepen voelen.
Daarna kan het allerlei richtingen uit.

Je kan impulsief reageren vanuit jouw verdriet of frustratie doch je zal op een gegeven moment merken dat dit noch jouw gemoedstoestand, noch die van jouw partner, noch de verstandhouding binnen jullie relatie ten goede komt.

Je kan besluiten om na het bekomen van de eerste shock aan jouw partner te vragen waarom die iets achteloos weg gaf wat jou dierbaar was/is.
Tracht vrede te hebben met jouw partners versie van het verhaal en ga er zelf geen andere invulling aan geven.
De kans is groot dat jouw partner er zichzelf écht niet bewust van is welke diepgaande impact dit soort acties op jou heeft.

Volgens mij is het voor jouw eigen welzijn wél noodzakelijk dat jij rustig doch kordaat en overzichtelijk jouw emotionele behoeften én grenzen duidelijk maakt.
Geef hierbij aan dat je het op prijs stelt dat er eerst overlegd wordt met jou vooraleer er wat wordt weg gegeven of weg gegooid.

Vraag jezelf ook af waar de constructieve factoren in deze kwestie zitten want niets gebeurt zomaar, er zit Altijd een constructieve bedoeling achter en/of een verdoken boodschap in maar soms zie je die pas veel later.

Liefs, Succes en Big Smile van me

 · Answer

Als ik iets vind en het niet kwijt wil zeg ik het gelijk kan er nooit iets fout gaan als het iets is wat voor jou waarde geeft

 · Answer

Als die tak of steen voor jou erg belangrijk was, kun je er in ieder geval wat van zeggen lijkt me zo!

maar de vraag is eigenlijk; om wie geef je meer? die steen/tak of je partner?

vaak ligt het er ook aan, aan wie je partner die bezitting geeft.

Je vindt een steen. Of een tak. Je weet nog niet wat je ermee gaat doen. Je partner geeft die steen of tak heimelijk weg. Hoe ga je daar mee om?

Antwoorden (8)

Weet jij het beter..?