Ik denk dat je het best een combinatie van al eerder genoemde dingen kunt doen.
Sowieso zou ik beginnen bij het praten met je vader. Weet hij al dat je bij hem wilt wonen? Probeer uit te leggen waarom je dat graag wilt. Vertel hem ook over het weglopen en dat je de neiging hebt om dat weer te doen als je niet bij hem terecht kunt. Als hij niet wil dat je bij hem komt wonen, vraag waarom niet. Zowel jij als je vader moeten voor het voor jezelf duidelijk hebben wat er gaat gebeuren en waarom. Je wilt immers bij elkaar gaan wonen, dus een goede relatie is noodzakelijk.
Als je vader ook graag ziet dat je bij hem intrekt, is de volgende stap het met je moeder bespreken. Als je dit te eng vindt in je eentje, kun je vragen of je vader/opa/oma/tante/oom/vriend erbij wil zijn. (Ik geef de voorkeur aan de vader, omdat hij een belangrijke rol hierin speelt, maar ik weet niet hoe zijn relatie is met je moeder.) Aangezien je al aangaf dat je moeder een kaarshouder kan pakken en je "verrot slaat", denk ik dat het wel handig is als je ervoor zorgt dat er iemand anders bij het gesprek aanwezig is. Dit zal gelijk ervoor zorgen dat je moeder zich wat inhoudt.
Dan komt het gesprek zelf. Ik zou beginnen net zoals forallweknow: de boosheid benoemen. "Mam, ik wilde het ergens met je over hebben. Kun je even luisteren en rustig reageren zonder boos te worden?" Als ze dan gaat schreeuwen "IK BEN NIET BOOS!", heb je altijd nog de andere persoon die bij het gesprek aanwezig is om op terug te vallen. Als ze normaal reageert, kun je verdergaan met bijvoorbeeld: "Ik ben bijna 12 / ik ben net 12 geworden. Een tijdje geleden had je beloofd dat ik mocht kiezen waar ik doordeweeks wil blijven als ik 12 werd." Geef aan dat je het moeilijk vindt om te zeggen, maar dat je liever bij je vader wilt wonen. Misschien kun je erbij zeggen dat je dan bijvoorbeeld elke zaterdag bij haar komt. (Ik weet niet hoe slecht jullie relatie is, maar ik denk dat je er spijt van krijgt als je haar hierna niet meer ziet.) Geef aan dat je al met je vader het erover hebt gehad en dat hij het een goed vindt.
Probeer vooral zelf rustig te blijven. Anderen hebben aangegeven dat je er tijdens een ruzie over kunt beginnen. Ik denk dat dat vooral een makkelijke oplossing is, maar niet eentje die op de lange termijn geschikt is. Vertrouw op de persoon die met je bij het gesprek aanwezig is.
(antwoord gaat verder in reactie)