Hoe begin ik dààr nou weer over?!

als jij 12 bent en mag kiezen bij wie je wilt gaan wonen,heb je er vast al over nagedacht... zo ook kan je dan met je moeder hierover praten, het is uiteindelijk wel een hele grote stap die je gaat maken... lukt het je niet, dan zou je misschien aan iemand die je heel goedvertrouwd kunnen vragen om d samen met je moeder te gaan praten, b.v een leraar van school, of een familielid..

Daar moet je het eerst met je vader over hebben. En laat jouw vader dat dan met jouw moeder regelen. Ook kun je je moeder vast er op voorbereiden door het tegen haar te zeggen op het moment dat je weg gaat, naar je vader toe.

Je kan de boel wel aan de gang brengen, maar heb je hier al met je vader over gesproken? Stel hij is het er niet mee eens dan is de relatie met je moeder gelijk verziekt. En daar zit je ook niet op te wachten toch? Je vader is het er wel mee eens? nou vertel het dan aan je moeder en kijk maar wat ze er van zegt,de relatie met haar is toch al niet top dus veel erger kan het toch niet worden. Sterkte.

Met je moeder overleggen zal blijkbaar moeilijk zijn. Wat je moet doen is er met je vader over spreken. Als hij ook wil dat je bij hem komt wonen moet hij naar een advocaat. Die advocaat zal dan zorgen dat je aan een rechter kunt uitleggen waarom je liever bij je vader wil wonen. De rechter zal dan beslissen wat voor jou het beste is.

Als jou moeder je weer de huid vol scheld alleen als jij haar aankijkt kan je op dat moment zeggen dat dat al 1 van de redenen is dat je liever bij je vader wilt wonen, als zij graag wil dat je bij haar blijft wonen zal ze moeten zorgen dat jij daarvoor gemotiveerd bent, tot nog toe helpt ze je daar niet echt mee.

Begin al zo: Hai ma, Ik ben erg bang dat je boos reageert en ik heb iets belangrijks aan je te vragen. Ik hoop dat je naar me kunt luisteren en kunt reageren zonder boos te worden. (door het tebenoemen is de druk al van de ketel. in de meeste gevallen zal zijn nu milder reageren. Vak hebben moeders niet door dat hun kinderen bang kan worden van een reactie.. Wacht dit af... Nu weet je of je de vraag kunt stellen.

Ik denk dat je het best een combinatie van al eerder genoemde dingen kunt doen. Sowieso zou ik beginnen bij het praten met je vader. Weet hij al dat je bij hem wilt wonen? Probeer uit te leggen waarom je dat graag wilt. Vertel hem ook over het weglopen en dat je de neiging hebt om dat weer te doen als je niet bij hem terecht kunt. Als hij niet wil dat je bij hem komt wonen, vraag waarom niet. Zowel jij als je vader moeten voor het voor jezelf duidelijk hebben wat er gaat gebeuren en waarom. Je wilt immers bij elkaar gaan wonen, dus een goede relatie is noodzakelijk. Als je vader ook graag ziet dat je bij hem intrekt, is de volgende stap het met je moeder bespreken. Als je dit te eng vindt in je eentje, kun je vragen of je vader/opa/oma/tante/oom/vriend erbij wil zijn. (Ik geef de voorkeur aan de vader, omdat hij een belangrijke rol hierin speelt, maar ik weet niet hoe zijn relatie is met je moeder.) Aangezien je al aangaf dat je moeder een kaarshouder kan pakken en je "verrot slaat", denk ik dat het wel handig is als je ervoor zorgt dat er iemand anders bij het gesprek aanwezig is. Dit zal gelijk ervoor zorgen dat je moeder zich wat inhoudt. Dan komt het gesprek zelf. Ik zou beginnen net zoals forallweknow: de boosheid benoemen. "Mam, ik wilde het ergens met je over hebben. Kun je even luisteren en rustig reageren zonder boos te worden?" Als ze dan gaat schreeuwen "IK BEN NIET BOOS!", heb je altijd nog de andere persoon die bij het gesprek aanwezig is om op terug te vallen. Als ze normaal reageert, kun je verdergaan met bijvoorbeeld: "Ik ben bijna 12 / ik ben net 12 geworden. Een tijdje geleden had je beloofd dat ik mocht kiezen waar ik doordeweeks wil blijven als ik 12 werd." Geef aan dat je het moeilijk vindt om te zeggen, maar dat je liever bij je vader wilt wonen. Misschien kun je erbij zeggen dat je dan bijvoorbeeld elke zaterdag bij haar komt. (Ik weet niet hoe slecht jullie relatie is, maar ik denk dat je er spijt van krijgt als je haar hierna niet meer ziet.) Geef aan dat je al met je vader het erover hebt gehad en dat hij het een goed vindt. Probeer vooral zelf rustig te blijven. Anderen hebben aangegeven dat je er tijdens een ruzie over kunt beginnen. Ik denk dat dat vooral een makkelijke oplossing is, maar niet eentje die op de lange termijn geschikt is. Vertrouw op de persoon die met je bij het gesprek aanwezig is. (antwoord gaat verder in reactie)